Επιμένουν οι ενεργοβόρες βιομηχανίες για την παράταση του μέτρου της διακοψιμότητας ζητώντας από την κυβέρνηση στην υποβολή σχετικού αιτήματος στην Κομισιόν, ενώ εξαπολύουν νέα επίθεση εναντίων παραγωγών φωτοβολταϊκών που αντιτίθενται στον μηχανισμό ελάφρυνσης του ενεργειακού κόστους.
Αυτά είναι τα κύρια μηνύματα που στέλνει η Ένωση Βιομηχανικών Καταναλωτών Ενέργειας (ΕΒΙΚΕΝ) και μάλιστα το μέλος του διοικητικού συμβουλίου Αντώνης Κοντολέων προειδοποιεί πως αν δεν παραταθεί η διακοψιμότητα τότε οι ενεργοβόρες μονάδες θα σταματήσουν ξανά την παραγωγή τους.
Ο κ. Κοντολέων με άρθρο του στο “ΑΠΕ- ΜΠΕ” τονίζοντας την ανάγκη της στροφής της οικονομίας σε παραγωγική και μεταποιητική βιομηχανία για την έξοδο από την κρίση καθώς και τη συμβολή όσων τέτοιων επιχειρήσεων έχουν απομείνει στην Ελλάδα στις επενδύσεις καλεί την πολιτεία να ενισχύσει την ανταγωνιστικότητα της εγχώριας βιομηχανίας έναντι των ευρωπαϊκών μεταποιητικών μονάδων.
Ωστόσο καταφέρεται εναντίον μεμονωμένων παραγωγών φωτοβολταϊκών συστημάτων εξηγώντας τους λόγους της κριτικής του: “Ένας κύριος παράγων, εκτός των άλλων σημαντικών, που επηρεάζει καθοριστικά την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής βιομηχανίας είναι το υψηλότερο κόστος ενέργειας έναντι των ευρωπαίων ανταγωνιστών της. Πελατειακές λογικές, ιδεοληψίες και εδραιωμένα συμφέροντα αντιστέκονται σθεναρά σε κάθε απόπειρα να λειτουργήσουν και στη χώρα μας ανταγωνιστικές αγορές ενέργειας, να εφαρμοστούν οι ευρωπαϊκές οδηγίες και οι κατευθυντήριες γραμμές και να σταματήσουν ή έστω να περιοριστούν δραστικά οι επιδοτήσεις στο χώρο της ενέργειας.
Πρόσφατο χαρακτηριστικό παράδειγμα, η εκστρατεία παραπληροφόρησης κατά του μέτρου της διακοψιμότητας που έχουν ξεκινήσει μεμονωμένοι επιχειρηματικοί φορείς παραγωγών φωτοβολταϊκών, οι οποίοι, έχοντας εξασφαλίσει οι ίδιοι εγγυημένες υψηλές αμοιβές, θέτουν σε κίνδυνο τη βιωσιμότητα εκατοντάδων επιχειρήσεων και χιλιάδων θέσεων εργασίας.
Αδιαφορούν ακόμα και για τις επιπτώσεις των ενεργειών τους στη συνολική και συλλογική προσπάθεια της χώρας για ανάκαμψη και ανάπτυξη αφού αποδεδειγμένα –με βάση στοιχεία και της ΕΛΣΤΑΤ και της EUROSTAT-η διακοψιμότητα συνέβαλε καθοριστικά στην αύξηση της μεταποιητικής παραγωγής και συνακόλουθα των εξαγωγών και της ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας της χώρας τους τελευταίους μήνες.
Είναι η ώρα να πούμε αλήθειες: Πόσες μόνιμες θέσεις εργασίας προσφέρουν τα μεγάλα ΦΒ; ποιες είναι οι αμοιβές που ισχύουν σε όλη την υπόλοιπη Eυρώπη; Πόσα ΦΒ και πότε προέβλεπε ο ενεργειακός μας σχεδιασμός; Γιατί ολόκληρη η χώρα θα πρέπει να συνεχίζει να πληρώνει βαρύ τίμημα για μεμονωμένες λανθασμένες επιχειρηματικές επιλογές;
Αυτή είναι και η μεγάλη διαφορά και η ιδιαίτερη προστιθέμενη αξία της μεταποιητικής και βιομηχανικής δραστηριότητας: η ανάπτυξή τους επιστρέφει κέρδη στην οικονομία, στα δημόσια έσοδα και στην κοινωνία”.
Και ο κ. Κοντολέων επαναφέρει το αίτημα της ΕΒΙΚΕΝ: “Τι περιμένει η βιομηχανία από την Πολιτεία;
Η απάντηση είναι πολύ απλή, τα όποια μέτρα εφαρμόζονται να έχουν βάθος χρόνου. Το πλέον χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το μέτρο της διακοψιμότητας που εφαρμόστηκε μόλις για 1,5 χρόνο και λήγει σε 9 μήνες, ενώ είχε εγκριθεί για 3 χρόνια. Η πραγματικότητα είναι σκληρή. Εάν η Πολιτεία δεν προωθήσει σήμερα αίτημα παράτασης μέχρι να εφαρμοστεί ο μόνιμος μηχανισμός επάρκειας ισχύος, τότε οι μηχανές θα φρενάρουν ξανά.
Δεν υπάρχει λοιπόν καμία λογική και καμία δικαιολογία για την ελληνική Πολιτεία και τις εκάστοτε κυβερνήσεις να μην συνειδητοποιούν ότι μια ισχυρή βιομηχανική βάση αποτελεί θεμελιώδη προϋπόθεση για την βιώσιμη οικονομική ανάπτυξη και την ανταγωνιστικότητα της χώρας. Ας ξεκινήσουν απ΄αυτά που μπορούν και που οι αντίξοες σημερινές συνθήκες επιτρέπουν: τη συγκράτηση του ενεργειακού κόστους για τη βιομηχανία, όπως ακριβώς κάνουν όλες οι ευρωπαϊκές χώρες που έχουν συνειδητοποιήσει την αξία της προστασίας της βιομηχανικής τους παραγωγής ώστε να είναι ανταγωνιστικές, να φέρνουν έσοδα στα δημόσια ταμεία και να δημιουργούν ποιοτικές δουλειές ιδιαίτερα για τους νέους.
Εμείς ως ΕΒΙΚΕΝ επιμένουμε. Το διακύβευμα είναι η ίδια η έξοδος της χώρας από την ύφεση και την κρίση. Για να το πετύχουμε, η διατήρηση και η ενίσχυση του βιομηχανικού ιστού αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση”, καταλήγει.
