Αποκαλυπτική ήταν η συνέντευξη του πρώην πρωθυπουργού και προέδρου του Κινήματος Δημοκρατών Σοσιαλιστών, Γιώργου Παπανδρέου, στον realfm 97,8 και την εκπομπή του Νίκου Στραβελάκη.
Ο κ. Παπανδρέου είπε για πρώτη φορά ότι σκέφτηκε να πει «όχι» στο πρώτο μνημόνιο που όμως, όπως τόνισε, θα οδηγούσε σε Grexit και χρεοκοπία.
«Ενα “όχι” θα ήταν πιθανώς την επόμενη ημέρα χρεοκοπία. Ενα “όχι” θα ήταν πιθανώς, θα το πλήρωνε ο ελληνικός λαός, πολύ βαρύτερα απ’ ότι πληρώθηκε. Δεν υπήρχε ούτε μηχανισμός. Εσείς θα το διακινδυνεύατε; Εγώ δεν το διακινδύνευσα», τόνισε χαρακτηριστικά, ενώ στο ερώτημα αν μπήκε στο δίλημμα απάντησε: «Βεβαίως. Καθίσαμε κάτω με τον υπουργό οικονομικών και με τους συμβούλους και βάλαμε όλα τα σενάρια και είπαμε:
1ο σενάριο χρεοκοπία. Δεν το είχα πει τότε, γιατί αν το είχα πει δημόσια θα χρεοκοπούσαμε την επόμενη ημέρα. Αν είχαμε πει δημόσια κάτι τέτοιο θα χρεοκοπούσαμε και τότε θα μου παίρνανε το κεφάλι. Το 2ο ήταν να φύγουμε από την Ευρωζώνη ή να κάνουμε και τα δύο. Αξιολογήσαμε και είπαμε “όχι”, για τον τόπο θα βάλουμε πλάτη εμείς, έστω κι αν οι άλλοι δεν θα βάλουν, έστω κι αν η αντιπολίτευση μας “πετάει πέτρες”, τη στιγμή αυτή, την κρίσιμη, το θέμα είναι να σταθεί η χώρα όρθια και στάθηκε».
Παπανδρέου: Ο Σαμαράς μου είπε “όχι”
«Εάν είχαμε ζητήσει 180 και δεν είχαμε πάρει 180, την επόμενη ημέρα η γερμανική βουλή ψήφιζε το αν θα δώσει χρήματα στην Ελλάδα και στον ελληνικό λαό», είπε ο κ. Παπανδρέου
Στο ερώτημα αν πιστεύει ότι ο κ. Σαμαράς δεν θα συναινούσε ο πρώην πρωθυπουργός απάντησε: «Μίλησα με τον κ. Σαμαρά και μου είπε “όχι”, μπορούσα αν θέλετε να παίξω πόκα και να δω αν μπλοφάρει, εσείς όμως θα βάζατε τη χώρα σε αυτή την πιθανή εξέλιξη; Θα παίζατε ζάρια τη χώρα; Εγώ δεν το έκανα αυτό. Και βεβαίως μπορούσα να τον δοκιμάσω. Εάν όμως το είχα κάνει αυτό και δεν είχε περάσει με 180 και δεν παίρναμε τη δόση και χρεοκοπούσαμε τότε δικαίως ο ελληνικός λαός θα έλεγε μα “είχατε την πλειοψηφία γιατί αφήσατε την τύχη της χώρας στην αντιπολίτευση”».
Παπανδρέου Μία κυβέρνηση εθνικής ενότητας θα έδινε το πρώτο βήμα
Στο ερώτημα αν λύση για τη χώρα είναι η δημιουργία κυβέρνησης εθνικής ενότητας ο κ. Παπανδρέου απάντησε: «Πολλά χρειάζονται. Δεν είναι απλώς ότι χρειάζεται μία τέτοια κυβέρνηση, χρειάζεται μία ομοθυμία για το τι αλλαγές πρέπει να γίνουν στη χώρα. Βεβαίως το άμεσο, αλλά αυτό είναι 7 χρόνια, είναι να ξεφύγουμε από αυτή την κρίση και την εξάρτηση που έχουμε στους δανειστές μας για να μπορούμε να βγούμε στις αγορές. Αυτό θέλει μία αξιοπιστία.
»Προφανώς μία κυβέρνηση εθνικής ενότητας θα έδινε ένα πρώτο βήμα. Αλλά αυτή η κυβέρνηση εθνικής ενότητας θα έπρεπε να είναι βάση πολύ συγκεκριμένων πολιτικών, ενός πλαισίου, που λέει “ναι” πρέπει να κάνουμε αλλαγές, διότι δυστυχώς και η κυβέρνηση Σαμαρά και η κυβέρνηση Τσίπρα όσο κι αν βγήκαν από τις κάλπες ως αντιμνημονιακή έχουν μείνει αποκλειστικά στο μνημόνιο γιατί δεν είχαν άλλο πρόγραμμα».
Στο ερώτημα αν εννοεί κυβέρνηση εθνικής ενότητας με την παρουσία όλων των πολιτικών αρχηγών, όλων όσοι ψήφισαν τα μνημόνια, ο επικεφαλής του Κινήματος Δημοκρατών Σοσιαλιστών ανέφερε: «Ναι, με αυτή την έννοια». Και σημείωσε: «Η ουσία θα ήταν αν υπήρχε δυνατότητα μιας ουσιαστικής συνεννόησης όλων των κομμάτων. Προφανώς δεν υπάρχει σήμερα αυτό, διότι αυτό το οποίο έκανε ο κ. Τσίπρας ήταν ότι 2 χρόνια κράτησε καθυστέρηση με την καθυστέρηση αυτή αναγκάστηκε στη διαπραγμάτευση να υποχωρήσει σε όλες τις κόκκινες γραμμές τις οποίες έβαλε, έχουμε την αποδοχή ενός πλεονάσματος υπερβολικού, θεωρώ, τα 5 δισ. μέτρα και δεν έχουμε και κάτι για το χρέος».
«Δεν είναι προσωπική βεντέτα με τον Βενιζέλο»
Ακόμη, ο πρώην πρωθυπουργός αναφέρθηκε και στις σχέσεις του με τον πρώην πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, Ευάγγελο Βενιζέλο: «Δεν υπάρχει προσωπικό ζήτημα με τον κ. Βενιζέλο. Με το χέρι στην καρδιά. Και το λέω αυτό γιατί έτσι είμαι σαν άνθρωπος. Δεν κρατώ προσωπική κακία για κανέναν. Κατανοώ πολιτικές διαφορές και αυτές ήταν οι διαφορές μας, αντιλήψεις».
Και σημείωσε ο Γιώργος Παπανδρέου: «Εχουμε πει πολλά για το παρελθόν. Δεν θέλω αυτή τη στιγμή να ξαναπάμε στην ιστορία διότι μετά αυτό φαντάζει ως προσωπική βεντέτα, που δεν είναι προσωπική βεντέτα. Είμαστε σε μία πορεία ανασύνταξης του χώρου και κοιτάμε μπροστά. Η ιστορία θα γράψει και ο καθένας θα γράψει και τη δική του πορεία».
