Σοβαρότατες ανησυχίες για την καθυστέρηση των λεγόμενων νέων ΑΔΙ, ενός μηχανισμού στη χονδρική αγορά ηλεκτρισμού που αποζημιώνει τις ηλεκτροπαραγωγικές μονάδες, διατυπώνουν οι ιδιώτες ηλεκτροπαραγωγοί, καθώς οι μονάδες εδώ και έξι μήνες, από τότε που έληξε η ισχύς του προηγούμενου μηχανισμού, λειτουργούν χωρίς να αποζημιώνονται, ενώ το νέο σύστημα, ο Μεταβατικός Μηχανισμός Αποζημίωσης Ευέλικτης Ισχύος, όπως αποκαλείται, είναι ακόμα υπό επεξεργασία.
Ο μεταβατικός μηχανισμός θα διατηρηθεί μέχρι την εφαρμογή του target model.
Το σχέδιο για τον νέο μηχανισμό που εκπονεί η ΡΑΕ ολοκληρώνεται με βάση και τις παρατηρήσεις που τέθηκαν στη δημόσια διαβούλευση, αλλά για να οριστικοποιηθεί πρέπει πρώτα να εγκριθεί από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή Ανταγωνισμού, διαδικασία όχι μόνον χρονοβόρα αλλά και επί της ουσίας, καθώς εκτιμάται ότι θα υπάρξουν αλλαγές επί του ελληνικού πακέτου προτάσεων. Ακόμα δε το κείμενο δεν έχει σταλεί στααρμόδια ευρωπαϊκά όργανα.
Με τους πιο αισιόδοξους υπολογισμούς, πριν από τις αρχές του 2018 ο νέος μηχανισμός δεν θα έχει λάβει το πράσινο φως από τις Βρυξέλλες, πράγμα που απειλεί ακόμα και τη βιωσιμότητα ορισμένων μονάδων.
Η κρίσιμη παράμετρος του χρόνου εφαρμογής του μέτρου ήταν και μία από τις αιτίες , που αρκετοί ηλεκτροπαραγωγοί είχαν συνταχθεί με την άποψη να μην γίνουν αλλαγές, πέραν από τις απαιτούμενες από την ΕΕ, η οποία εισάγει υποχρεωτικά διαγωνιστική διαδικασία για τα νέα ΑΔΙ, ώστε να μην υπάρξουν άλλες καθυστερήσεις.
Το άλλο μείζον θέμα είναι το ποσό της αποζημίωσης, το οποίο πλέον έχει μειωθεί σημαντικά. Πληροφορίες αναφέρουν ότι η ΡΑΕ, μετά τις έντονες αντιδράσεις ηλεκτροπαραγωγών, έχει ανεβάσει το ποσό στα 30.000 ευρώ/MW το έτος, από 25.000 ευρώ της αρχικής πρότασης, ακόμα όμως η αποζημίωση είναι πολύ χαμηλή και υπολείπεται σημαντικά τόσο από το επίπεδο των παλαιών ΑΔΙ, όσο και από αυτά που ισχύουν σε άλλες χώρες της ΕΕ.
Μάλιστα είναι χαμηλότερη ακόμα και από τα 45.000 ευρώ/MW που είχε προτείνει το ελληνικό δημόσιο και είχε δεχθεί και η Κομισιόν.
Προκειμένου οι μονάδες να μπορούν να παρέχουν ευελιξία στο σύστημα όταν αυτό τη χρειάζεται, θα πρέπει να υπάρχει η ελάχιστη αμοιβή - κίνητρο, που θα καλύπτει τουλάχιστον το μη ανακτώμενο κόστος από την αγορά ενέργειας. Η τιμή που φέρεται να προτείνει η ΡΑΕ είναι εξαιρετικά χαμηλή για τον σκοπό αυτό, όταν μάλιστα ορίζεται ως ανώτατη τιμή και όχι ως τιμή στόχος. Λόγω της διαγωνιστικής διαδικασίας και του ανταγωνισμού η τελική τιμή αποζημίωσης των μονάδων μπορεί να είναι σημαντικά χαμηλότερη, σε επίπεδα που δεν θα καλύπτουν ούτε το ελάχιστο κόστος συντήρησης των μονάδων. Σε μία τέτοια περίπτωση απειλείται η ίδια η βιωσιμότητά τους, με σοβαρότατες επιπτώσεις για την επάρκεια ηλεκτρικής ενέργειας στη χώρα.
