Τα χειρότερα πέρασαν, υποστηρίζει ο υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος σε συνέντευξή του στην ιταλική εφημερίδα Il Manifesto.
«Σε σχέση με αυτά που περιμέναμε πριν από 4 χρόνια, τα πράγματα πήγαν καλύτερα από το προβλεπόμενο. Έτσι κατορθώσαμε τώρα να επανεισάγουμε τις συλλογικές διαπραγματεύσεις που είχαμε αναγκαστεί να διακόψουμε, να αυξήσουμε τον κατώτατο μισθό, καταφέραμε να κάνουμε μερικά βήματα στο δρόμο για την οικοδόμηση ενός καταλληλότερου κοινωνικού κράτους, πάνω απ' όλα στον τομέα της υγείας. Με λίγα λόγια: για πρώτη φορά μετά το 2009 η Ελλάδα έχει έναν επεκτατικό προϋπολογισμό που δεν συμπεριλαμβάνει μέτρα λιτότητας αλλά μείωση φόρων και αυξήσεις των κοινωνικών δαπανών» πρόσθεσε.
«Η Ελλάδα έχει, ευτυχώς, μεγάλη ευελιξία, γιατί χαρακτηρίζεται από πάρα πολλές μικρές επιχειρήσεις που σ' αυτά τα σκληρά χρόνια τα έβγαλαν πέρα», ανέφερε και κατηγόρησε τη Νέα Δημοκρατία πως επιτίθεται εναντίον της κυβέρνησης προτείνοντας «την επιστροφή στον πιο γνήσιο νεοφιλελευθερισμό, δηλαδή την κατάργηση για πάντα της δέκατης τρίτης σύνταξης, την επιμήκυνση του ωραρίου εργασίας, της περικοπής όλων όσων είναι δυνατό».
Ο υπουργός Οικονομικών επέκρινε και το ΠΑΣΟΚ λέγοντας πως «το θλιβερότερο πράγμα είναι ότι αυτό που απομένει από το ΠΑΣΟΚ , κυρίως λόγω της ώθησης που επιβλήθηκε από τη σημερινή του ηγεσία, της Γεννηματά και του Βενιζέλου, που στοχεύει σε μια συμμαχία με τη δεξιά, υποστηρίζει αυτή την ανοιχτά νεοφιλελεύθερη γραμμή. Οι εχθροί δεν μας λείπουν...»
Αναφερόμενος στην ευρωζώνη ο Ευκλ. Τσακαλώτος παρατηρεί πως «έτσι όπως έχει σχεδιαστεί η αρχιτεκτονική της, φαίνεται εύθραυστη, ή μάλλον αναγκαστικά ασταθής» σε αντίθεση με άλλες νομισματικές ζώνες σε χώρες με ομοσπονδιακή δομή, όπου υπάρχει μία «ευφυέστερη ισορροπία μεταξύ κεντρικού και τοπικού προϋπολογισμού».
«Ο Ντράγκι, υπό όρους νομισματικής πολιτικής έχει κάνει στην πραγματικότητα αυτό που μπορούσε να κάνει, αλλά το πρόβλημα είναι ότι η κρίση δεν ήταν μόνο νομισματική, αλλά πολύ μεγαλύτερη, και κατέστησε φανερά όλα τα όρια της ΕΚΤ, που δεν είχε την αναγκαία εξουσία για να παρέμβει αποτελεσματικά».
Ερωτηθείς για το αν απειλείται η συνοχή της ευρωζώνης από την αποχώρηση κάποιας χώρας, ανέφερε πως «αν έστω και μια χώρα εγκαταλείψει την ευρωζώνη θα σηματοδοτήσει το τέλος της. Η νομισματική ένωση είναι ένα εργαλείο που εγγυάται ότι δεν θα υπάρξει κανείς που θα μπορεί να προσφύγει στις νομισματικές υποβαθμίσεις, ποτέ. Αν μια χώρα φύγει, η υπόσχεση αυτής της εγγύησης δεν υπάρχει. Έτσι θα πυροδοτηθεί αναπόφευκτα μια αλυσίδα από εξόδους και η ευρωζώνη θα καταστραφεί».
