Δύο ημέρες πριν από τις ευρωεκλογές και στην Ευρώπη φουντώνει η συζήτηση για το κατά πόσον το αποτέλεσμα της κάλπης την Κυριακή, θα μπορούσε να επηρεάσει την πολιτική των Βρυξελλών για την Ενέργεια και το Κλίμα, δεδομένου ότι τα περισσότερα από τα λαϊκιστικά και ευρωσκεπτικιστικά κόμματα, τα οποία εκτιμάται ότι θα αυξήσουν σημαντικά τη δύναμή τους στο Ευρωκοινοβούλιο,  έχουν εντάξει στη ρητορική τους την άρνηση της κλιματικής αλλαγής και κατά συνέπεια των μέτρων που λαμβάνονται κατά της ανθρακικής ηλεκτροπαραγωγής.

Διεθνή μέσα ενημέρωσης εκτιμούν ότι μπορεί οι ευρωεκλογές να αυξήσουν στην Ευρωβουλή τον αριθμό των ευρωσκεπτικιστικών κομμάτων, τα οποία αμφισβητούν την κλιματική αλλαγή,  δύσκολα όμως θα μεταβάλει τις κυρίαρχες πολιτικές για την Ενέργεια και το Κλίμα.

Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του Ρolitico τα ευρωσκεπτικιστικά κόμματα θα κερδίσουν 256 έδρες από τις 751 έδρες του Ευρωπαικού Κοινοβουλίου. Στα κόμματα αυτά όμως συγκαταλέγονται κινήματα, όπως  τα 5 Αστέρια στην Ιταλία με την εξόχως φιλοπεριβαλλοντική ρητορική ως κόμματα της άκρας δεξιάς που διατείνονται ότι η κλιματική αλλαγή είναι απάτη. Οι διαφορές μεταξύ τους και η  δυσκολία εύρεσης κοινής συνισταμένης είναι αυτό που κατά τους αναλυτές κάνει μάλλον απίθανη την αλλαγή της πολιτικής των Βρυξελλών για το Κλίμα. Αυτό όμως που μπορεί να προκαλέσουν είναι να αυξηθεί η ένταση στον πολιτικό διάλογο, επιδρώντας  και στον τρόπο που λειτουργούν οι διάφορες συμμαχίες στη λήψη των αποφάσεων.

“Τα κόμματα αυτά δεν  θα μπορούσα να συντηρηθούν επί μακρόν ως τα κόμματα κατά της κλιματικής αλλαγής. Ωστόσο κατάφεραν έξυπνα να ενσωματώσουν στη λαικιστική τους ρητορική τις όποιες αντιδράσεις στο θέμα αυτό,…… επενδύοντας κυρίως στην ανησυχία του κόσμου, που φοβάται ότι τα επιθετικά “πράσινα” μέτρα κοστίζουν πολλά χρήματα και θα πλήξουν πολλές θέσεις εργασίας”  δήλωσε πολιτικός ο Ολλανδός πολιτικός αναλυτής με ειδικότητα στον λαϊκισμό Cas Muddle, επισημαίνοντας ότι τα προγράμματα των κομμάτων της άκρας δεξιάς στην Ευρώπη έχουν ως σημαία  την εχθρότητα κατά των μεταναστών, τη διατήρηση των παραδοσιακών αξιών της Ευρώπης αλλά και ένα κάλεσμα για την πλήρη μεταρρύθμιση του τρόπου που λειτουργεί η ΕΕ.

Η ανησυχία για το κόστος και τις επιπτώσεις της πράσινης ενεργειακής μεταρρύθμισης μετατρέπονται από τα κόμματα αυτά σε μία θεωρία συνωμοσίας των διαφόρων ελίτ, που θέλει να προωθήσει μία άλλη βιομηχανία,  αφήνοντας τους οικονομικά ασθενέστερους πίσω με το ακριβό ρεύμα και τους υψηλούς λογαριασμούς ηλεκτρισμού, τους οποίους αδυνατούν  να πληρώσουν.

Η  “Εναλλακτική για τη Γερμανία”, το  ακροδεξιό κόμμα που αναμένεται, σύμφωνα με τη δημοσκόπηση του Politico, να κερδίσει 12 έδρες στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, σε σχέση με τις 7 έδρες που είχε βγάλει στις προηγούμενες εκλογές του 2014 αμφισβητεί ότι η κλιματική αλλαγή είναι ανθρωπογενής, απορρίπτει τη συμφωνία του Παρισιού για το Κλίμα και επιτίθεται κατά των πολιτικών που στοχεύουν στην εξάλειψη του άνθρακα. Σε ανάλογο μήκος κύματος, το λαϊκιστικό κόμμα της Ολλανδίας “Φόρουμ για τη Δημοκρατία” που αναμένεται να βγει πρώτο κόμμα  στις ευρωεκλογές, με 5 έδρες στο ευρωκοινοβούλιο όπου θα εισέλθει για πρώτη φορά, έχει καταδικάσει την “υστερία για το κλίμα”, αμφισβητώντας ανοικτά το υπερβολικό, όπως το χαρακτηρίζει, κόστος των προτάσεων της ολλανδικής κυβέρνησης για την Καθαρή Ενέργεια. Ζητεί την απόσυρση της Ολλανδίας από τη Συμφωνία του Παρισιού και τη συνέχιση της χρήσης ορυκτών καυσίμων, όπως οι υπόλοιπες χώρες στον πλανήτη. Ο Νάιγκελ Φάρατζ στη Βρετανία , ηγέτης του Κόμματος του Brexit, το οποίο στις τελευταίες δημοσκοπήσεις έρχεται πρώτο, έχει επίσης αμφισβητήσει την επιστημονική βάση της κλιματικής αλλαγής, ενώ το Εθνικό Μέτωπο της Γαλλίας, που στα γκάλοπ παλεύει στήθος με στήθος με τους κεντρώους του Γάλλου προέδρου Εμανουέλ Μακρόν, χαρακτηρίζει το μοντέλο του ελεύθερου εμπορίου της “παραγωγής, κατανάλωσης και επανεπεξεργασίας προϊόντων σε διαφορετικές ηπείρους” ως πλήρως αντι-οικολογικό.

Παρότι τα παραδοσιακά mainstream κεντρώα κόμματα της Ευρώπης συναινούν όσον αφορά στις δράσεις για το Κλιμα και τα στελέχη τους ειναι αυτά που αναμένεται και τώρα να αναλάβουν τόσο την ηγεσία αλλά και τις κορυφαίες θέσεις στην ιεραρχία της Ευρώπης, ο νέος πολιτικός χάρτης του Ευρωκοινοβουλίου έτσι όπως διαμορφώνεται μπορεί τελικά να δημιουργήσει αρκετά προβλήματα, εκτιμούν άλλοι αναλυτές.  Ιδιαίτερα στο βαθμό που η επιτυχία των κομμάτων αυτών στις  ευρωεκλογές “κτυπήσει το καμπανάκι” για τα παραδοσιακά κόμματα στις χώρες τους.  Εκεί, όπου τελικά θα μπορούσε να κριθεί η αποφασιστικότητα των εθνικών κυβερνήσεων να τηρήσουν ή να αυξήσουν τις δεσμεύσεις και τις δράσεις τους για το Κλίμα, όπως ζητεί η Κομισιόν.