Η ανοικτή πλατφόρμα συναλλαγών για τα πράσινα PPA, στην οποία θα συμμετέχουν από τη μία πλευρά οι παραγωγοί AΠΕ και από την άλλη, ως αγοραστές, οι βιομηχανίες και οι εταιρίες προμήθειας ηλεκτρισμού αναδεικνύεται σε ένα από τα μεγάλα αγκάθια, του σχεδίου του υπουργείου Περιβάλλοντος- Ενέργειας για τα συμβόλαια προμήθειας πράσινου ηλεκτρισμού.

Και τούτο γιατί ένας από τους βασικούς στόχους του ΥΠΕΝ , πέρα από την προώθηση της πράσινης ενέργειας, είναι μέσω των ΡΡΑ να μειωθεί το ενεργειακό κόστος της βιομηχανίας, κάτι για το οποίο οι εκπρόσωποι των μεγάλων, ενεργοβόρων βιομηχανιών εκφράζουν αρκετές αμφιβολίες.

Και μόνον το γεγονός ότι στην ίδια πλατφόρμα θα συμμετέχουν ως αγοραστές ταυτόχρονα οι προμηθευτές ηλεκτρισμού και οι βιομηχανίες προκαλεί έντονο προβληματισμό, καθώς για το ίδιο συμβόλαιο η βιομηχανία θα πρέπει να ανταγωνιστεί τους μεγάλους προμηθευτές, που εν δυνάμει είναι και οι δικοί της προμηθευτές.

Η multi buyer- multi seller πλατφόρμα δεν φαίνεται από το σχέδιο ότι θα δίνει προτεραιότητα στη βιομηχανία, η οποία μπορεί να προφέρει μικρότερη τιμή από τους προμηθευτές και τελικώς να μένει εκτός αγοράς. Και έτσι, όπως αναφέρουν εκπρόσωποι της ΕΒΙΚΕΝ, του φορέα που εκπροσωπεί βιομηχανίες έντασης ενέργειας, ενώ το μέτρο προβάλλεται ότι θα δώσει λύση για τη βιομηχανία στην κατεύθυνση φθηνής ενέργειας, τελικώς θα δώσει λύση μόνο στους παραγωγούς ΑΠΕ, οι οποίοι, ειδικά αυτούς που δεν έχουν ακόμα υλοποιήσει τις μονάδες τους και χρειάζονται τα συμβόλαια πώλησης ενέργειας για να χρηματοδοτηθεί από τις τράπεζες το επενδυτικό τους σχέδιο.

Όχι μόνο

Δεν είναι το μόνον πρόβλημα. Το κόστος ανασχηματισμού ( reshaping cost) , δηλαδή το κόστος συν το ρίσκο προσαρμογής της καμπύλης παραγωγής της μονάδας ΑΠΕ στην καμπύλη φορτίου μιας βιομηχανίας  είναι πολύ υψηλό, εκτιμούν κύκλοι της ΕΒΙΚΕΝ, δίνοντας και παράδειγμα:

Έστω ένα εργοστάσιο base load , με πολύ καλό Συντελεστή χρησιμοποίησης π.χ 80%, μέγιστη ισχύ 40MW και  ετήσια κατανάλωση 280.000ΜWH, το οποίο υπογράφει ένα δεκαετούς διάρκειας PPA με Φωτοβολταϊκό στην τιμή 35 Ευρώ/Μwh συν το κόστος της Aγοράς Eξισορρόπησης και τις άλλες χρεώσεις.

Πρώτη περίπτωση

Ένα ΦΒ με ισχύ 40MW θα παράγει περίπου 1.500 ώρες και θα δώσει ενέργεια περίπου  60.000 MWH. Το εργοστάσιο τις  υπόλοιπες 220.000 ΜWh της ετήσιας κατανάλωσής του , δηλαδή για το 78% θα πρέπει να τις προμηθευτεί από την αγορά.    

Δεύτερη περίπτωση

To ίδιο εργοστάσιο για να εξασφαλίσει όλη του την ενέργεια από φωτοβολταϊκά, θα πρέπει να υπογράψει με ηλιακή μονάδα/μονάδες, συνολικής ισχύος 200MW!!!!,  

Στην πράξη αυτό σημαίνει:

1. το εργοστάσιο θα απορροφήσει μόνο τις 60.000MWh

2. τις υπόλοιπες 240.000MWh που θα παράξει το ΦΒ θα πρέπει να τις πουλήσει στην αγορά, σε τιμή ενδεχομένως κάτω από τα 35 Ευρω/Μwh , δηλαδή της τιμής αγοράς βάσει του ΡΡΑ.

3. θα πρέπει να αγοράσει τις ώρες που παράγει το ΦΒ ενέργεια από την αγορά, δηλαδή 220.000MWh σε τιμές, που κατά την εκτίμηση της βιομηχανίας, θα είναι σίγουρα υψηλότερες, από την τιμή που θα λάβει, πουλώντας την ενέργεια του ΦΒ, ιδίως τις μεσημεριανές ώρες.

Η ΕΒΙΚΕΝ θεωρεί ότι για να πετύχει ο νέος μηχανισμός, όσον αφορά στην εξασφάλιση ανταγωνιστικών τιμών για τη βιομηχανία, θα πρέπει από κάπου να καλύπτεται το κόστος του base load από φωτοβολταϊκά.

Στην Ισπανία, για παράδειγμα, στο πλαίσιο της έγκρισης της κρατικής ενίσχυσης για το μειωμένο ΕΤΜΕΑΡ στη βιομηχανία, προτάθηκε και έγινε αποδεκτή η δημιουργία ενός fund, του FERGEI , το οποίο θα δίνει εγγυήσεις στις συμβάσεις ΑΠΕ με επιλέξιμους βιομηχανικούς κλάδους.