Η αποτίμηση του επιτελείου του Κυριάκου Μητσοτάκη για το ταξίδι στη Νέα Υόρκη είναι θετική και προτάσσουν, ως αναμενόταν, τη νέα συνάντηση του πρωθυπουργού με τον Τούρκο πρόεδρο Ταγίπ Ερντογάν.

«Στη συνάντηση αυτή επιβεβαιώθηκε το θετικό κλίμα στις σχέσεις των δύο χωρών και η βούλησή τους να εφαρμόσουν τον οδικό χάρτη που έχει ανακοινωθεί για το επόμενο τρίμηνο», λένε στο Μέγαρο Μαξίμου. Αυτός περιλαμβάνει την έναρξη του πολιτικού διαλόγου στις 16 Οκτωβρίου, τη θετική ατζέντα των υφυπουργών Εξωτερικών, τη συζήτηση ΜΟΕ τον Νοέμβριο και τη σύγκληση του Ανώτατου Συμβουλίου Συνεργασίας στις 7 Δεκεμβρίου στη Θεσσαλονίκη.

Η χώρα μας, διαμηνύουν στην κυβέρνηση, σήμερα «είναι πιο ισχυρή από ποτέ αμυντικά, γεωπολιτικά, διπλωματικά και λειτουργεί πάντοτε με σεβασμό στους κανόνες Διεθνούς Δικαίου».

Ο κ. Μητσοτάκης πάντως, και από το βήμα του ΟΗΕ, επανέλαβε ότι «η κύρια διαφορά μας σχετικά με την οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο είναι εξαιρετικά σημαντική, και παραμένει. Μπορεί, ωστόσο, να επιλυθεί σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο, ειδικά τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας, και στο πνεύμα των σχέσεων καλής γειτονίας».

Ιδιαίτερη σημασία το Μέγαρο Μαξίμου δίνει και στη συνάντηση με 20 funds (Pimco, Alliance Bernstein, Citigroup, Τζον Πόλσον κ.ά.), με στόχο την προσέλκυση επενδύσεων στην Ελλάδα.

Ο κ. Μητσοτάκης παρουσίασε τις προοπτικές της ελληνικής οικονομίας και τις μεταρρυθμίσεις που αποτελούν προτεραιότητες της νέας κυβερνητικής θητείας, υπογράμμισε τον ρόλο της Ελλάδας ως δύναμης σταθερότητας και ασφάλειας στην ανατολική Μεσόγειο και στις ευκαιρίες που παρουσιάζονται -μεταξύ άλλων- στον τομέα της ενέργειας.

Τις δυνατότητες της οικονομίας μας ο πρωθυπουργός παρουσίασε και στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας της Κορέας, Yoon Suk Yeol, με τον οποίο συζήτησε για την ενίσχυση και την εμβάθυνση των διμερών οικονομικών σχέσεων.

Ο πρωθυπουργός είχε θερμά τετ α τετ με τον Γερμανό καγκελάριο Όλαφ Σολτς και τον Καναδό πρωθυπουργό Τζάστιν Τριντό, ενώ με τον πρόεδρο της Κύπρου, Νίκο Χριστοδουλίδη συζήτησε τις τελευταίες εξελίξεις στο Κυπριακό, καθώς και τον συντονισμό ανάμεσα στις δύο πλευρές.

Διζωνική ομοσπονδία

Για το Κυπριακό, ο κ. Μητσοτάκης αφιέρωσε μέρος της ομιλίας του στη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών, ενώ υπενθυμίζεται ότι είχε δεχθεί κριτική από την αντιπολίτευση επειδή δεν είχε αναφερθεί στο ζήτημα κατά τη δήλωσή του μετά τη συνάντηση με τον Τ. Ερντογάν.

«Η δέσμευσή μας για την κυριαρχία της Κύπρου, την εδαφική ακεραιότητά της και τη λύση ενός κράτους, στη βάση μιας διζωνικής, δικοινοτικής ομοσπονδίας είναι ακλόνητη. Είναι θέμα αξιοπιστίας και αποφασιστικότητας να υπερασπιστούμε τις βασικές αξίες και αρχές στις οποίες βασίζονται τα Ηνωμένα Έθνη. Η εξεύρεση μιας δίκαιης, βιώσιμης και αμοιβαία αποδεκτής λύσης του Κυπριακού εξακολουθεί να είναι κύρια προτεραιότητα για την Ελλάδα», σημείωσε, δύο 24ωρα μετά την τοποθέτηση του Τούρκου Προέδρου από το ίδιο βήμα περί δύο κρατών στο νησί.

Εξίσου δύσκολη προς επίλυση -αναγνωρίζει η Αθήνα- είναι και η περίπτωση του μεταναστευτικού προβλήματος, δεδομένων των διαφωνιών σε μια σειρά ζητημάτων, όπως οι Ζώνες Έρευνας και Διάσωσης και η κυριαρχίας των βραχονησίδων, με την Άγκυρα να αναζητά λύση -και επιπλέον κονδύλια- μέσω των Βρυξελλών.

Ο πρωθυπουργός χαρακτήρισε την πολιτική της Ελλάδας για το θέμα «αυστηρή αλλά δίκαιη» και εκτίμησε πως «η αποτροπή των αναχωρήσεων πρέπει να είναι η αφετηρία. Πρέπει να διαλύσουμε το επιχειρηματικό μοντέλο των διακινητών και τα δίκτυά τους, αν θέλουμε να σταματήσουμε τους ανθρώπους να ξεκινούν τέτοια επικίνδυνα ταξίδια. Συνεργαζόμενοι σε διμερές και πολυμερές επίπεδο πρέπει να ενισχύσουμε τους συνοριακούς ελέγχους και τους μηχανισμούς επιτήρησης για τον εντοπισμό και την αναχαίτιση των λαθρεμπόρων και των δραστηριοτήτων τους».

Όσον αφορά την νέα πραγματικότητα σε σχέση με την κλιματική κρίση, αναγνώρισε ότι αυτή «δεν αποτελεί άλλοθι για τα πάντα», ωστόσο τόνισε την ανάγκη μιας «συντονισμένης απάντησης» και της δημιουργίας μιας «παγκόσμιας συμμαχίας για την προσαρμογή».

Δύο βραχυπρόθεσμες λύσεις, όπως είπε, είναι αφενός η δράση εκτός του μακροπρόθεσμου δημοσιονομικού πλαισίου της ΕΕ και των κανόνων για τις κρατικές ενισχύσεις και αφετέρου ο καθορισμός και η εφαρμογή ενός ολοκληρωμένου στρατηγικού σχεδίου, με τους κατάλληλους πόρους, το οποίο θα αντιμετωπίζει τις νέες προκλήσεις.