Οι τελευταίες συστάσεις του ΔΝΤ, προσγειώνουν στην πραγματικότητα, την ελληνική υπόθεση. Πέρα από τις γενικές διαπιστώσεις περί προόδου και εξισορρόπησης της ελληνικής οικονομίας, οι αριθμοί που παραθέτει το Ταμείο είναι αμείλικτοι:  το ελληνικό χρέος αναμένεται να κορυφωθεί στο 174% του ΑΕΠ φέτος, πριν μειωθεί στο 128% το 2020 και στο 117% το 2022 –η Κομισιόν υπολογίζει να διαμορφωθεί στο 125% του ΑΕΠ το 2020 και σε περίπου 112% το 2022. Αλλά και οι επιμέρους καταγραφές της έκθεσης του ΔΝΤ, στέλνουν μηνύματα που χρήζουν... βαθύτερης ανάλυσης για το ποιες θα είναι στο εγγύς μέλλον οι αποφάσεις της ανασχηματισμένης συνεργατικής κυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ.

Σε ότι αφορά τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα σημειώνεται ότι  οι ισολογισμοί των τραπεζών παραμένουν εύθραυστοι, με πολύ υψηλό ποσοστό μη εξυπηρετούμενων δανείων (NPLs) και χαμηλή ποιότητα κεφαλαίων. Παρά το γεγονός ότι η χρηματοπιστωτική σταθερότητα έχει διατηρηθεί μέσα από τη σφοδρή δημοσιονομική κρίση με σημαντικές εισφορές δημοσίων κεφαλαίων και μαζική στήριξη της ρευστότητας, η απότομη μείωση του ΑΕΠ έχει προκαλέσει σοβαρή επιδείνωση της ποιότητας των ισολογισμών. Επί του προκειμένου, το Ταμείο καλεί τις ελληνικές τράπεζες να προχωρήσουν στη λήψη μέτρων για τη συγκράτηση της αύξησης των μη εξυπηρετούμενων δανείων και για τη βελτίωση των ισολογισμών τους, ενώ δεν αποκλείει να χρειαστούν επιπλέον κεφάλαια. 

 Όμως και στον τομέα των ιδιωτικοποιήσεων, οι επιδόσεις της ελληνικής κυβέρνησης εξακολουθούν να υπολείπονται των προσδοκιών, σύμφωνα με το ΔΝΤ. Ενδεικτικό ήταν ότι για το 2013 τα έσοδα ήταν μόλις πάνω από 1 δισ. ευρώ, λιγότερο από το 1,6 δισ. ευρώ του ενδεικτικού στόχου (ο στόχος ήταν μειωμένο στην τέταρτη αναθεώρηση). Διάφοροι παράγοντες οδηγούν σε αυτές τις καθυστερήσεις, όπως οι εξής: η de facto έλλειψη ελέγχου του οργανισμού ιδιωτικοποιήσεων (ΤΑΙΠΕΔ) πάνω από κάποια από τα περιουσιακά της στοιχεία, κενά στα νομικά εργαλεία για την πώληση των συμμετοχών μειοψηφίας, εμπόδια για την προετοιμασία των ακινήτων προς πώληση (εκκαθάριση τίτλων και χορήγηση αδειών), χρονοβόρες ρυθμιστικές διαδικασίες και η ανάγκη συνεχούς στήριξης από διάφορα υπουργεία, η οποία συχνά δεν είναι εξασφαλισμένη.  Παράγοντες, που βρίσκονται πέρα ​​από την αρμοδιότητα της ΤΑΙΠΕΔ, είναι αποτέλεσμα αντίστασης από κατεστημένα συμφέροντα. Παρά τις προκλήσεις, υπήρξε κάποια αξιοσημείωτη πρόοδος, συμπεριλαμβανομένης της προόδου του διαγωνισμού για το παλιό αεροδρόμιο του Ελληνικού και την έναρξη της διαδικασίας του διαγωνισμού για το λιμάνι του Πειραιά, ενώ, άλλες διαγωνιστικές διαδικασίες φαίνεται να πλησιάζουν στην ολοκλήρωσή τους (περιφερειακά αεροδρόμια κλπ). Παρ 'όλα αυτά, μια πιο εστιασμένη και συντονισμένη προσπάθεια είναι «ζωτικής σημασίας», τονίζει το ΔΝΤ… 

Κατά το ΔΝΤ, η ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει να επιταχύνει την υιοθέτηση της εργαλειοθήκης του ΟΟΣΑ και της Παγκόσμιας Τράπεζας, δίνοντας προτεραιότητα στα εξής: Στήριξη του ανταγωνισμού, Μείωση των γραφειοκρατικών εμποδίων για νέες επενδύσεις, Απελευθέρωση των εμπορικών και τουριστικών μισθώσεων, Απελευθέρωση των μεταφορών, Φορολογική μεταρρύθμιση, Βελτίωση πλαισίου ομαδικών απολύσεων, Μεταρρύθμιση συνταξιοδοτικού, Ενίσχυση διαδικασίας παρακολούθησης Δημόσιων Λογαριασμών.