Σε αύξηση 20% τουλάχιστον του κόστους του φυσικού αερίου για τις μεγάλες βιομηχανίες, που θα έλθει να προστεθεί στο 20% της αύξησης που έγινε πρόσφατα εξ αιτίας του πενταπλασιασμού του τέλους διανομής αερίου, εκτιμά η βιομηχανία ότι θα καταλήξει η είσοδος των τριών Εταιριών Παροχής Αερίου (ΕΠΑ) στις δημοπρασίες φυσικού αερίου.
Το μέτρο που είναι απόρροια του 3ου Μνημονίου και των σχετικών ρυθμίσεων για την απελευθέρωση της αγοράς φυσικού αερίου, επιτρέπει στις τρεις ΕΠΑ Αττικής, Θεσσαλονίκης και Θεσσαλίας να λαμβάνουν μέρος στις δημοπρασίες της ΔΕΠΑ για ποσότητες ως το 10% των ετήσιων πωλήσεών της. Δεδομένου ότι το πλαφόν του 10% δεν αυξάνεται, η είσοδος των τριών ΕΠΑ, η κάθε μία από τις οποίες θα μπορεί να αγοράσει ως το 25% της συνολικής, δημοπρατούμενης ποσότητας κινδυνεύει να κλείσει το 75% της αγοράς και να ωθήσει προς τα πάνω τις τιμές στις δημοπρασίες, περιορίζοντας δραστικά τη δυνατότητα των μεγάλων βιομηχανιών να προμηθευτούν φθηνότερο αέριο.
“Οι 10 βιομηχανίες που δεν είναι πελάτες της ΔΕΠΑ και των ΕΠΑ κλήθηκαν να επωμιστούν την αύξηση κατά 500% του τέλους διανομής του αερίου, που σήμανε 20% αύξηση του ενεργειακού τους κόστους. Τώρα κινδυνεύουν με άλλο ένα 20% τουλάχιστον, αν οι ΕΠΑ εισέλθουν στις δημοπρασίες, χωρίς να αυξηθούν οι δημοπρατούμενες ποσότητες ή δεν ληφθούν άλλα μέτρα εξισορρόπησης της κατάστασης” δήλωσε στέλεχος βιομηχανίας, εκτιμώντας ότι με τις συνθήκες αυτές οι μεγάλες ελληνικές εξαγωγικές βαρειές βιομηχανίες, οι περισσότερες από τις οποίες είναι ενεργοβόρες, δεν θα μπορέσουν να ανταπεξέλθουν στον ανταγωνισμό.
Το πρόβλημα του υψηλού ενεργειακού κόστους έχει ήδη πλήξει τις χαλυβουργίες, την υαλουργία, τη βιομηχανία μεταποίησης μετάλλων κά. Κάποιες που παρέμεναν υγιείς και ετοίμαζαν επενδύσεις έχουν παγώσει τα επενδυτικά τους σχέδια, περιμένοντας τις τελικές εξελίξεις.
Η πρεμιέρα των τριών ΕΠΑ στις δημοπρασίες της ΔΕΠΑ αναμένεται να γίνει την επόμενη εβδομάδα και ίσως τότε να φανεί στην πράξη αν θα μπορέσει η βιομηχανία να συνεχίσει να προμηθεύεται το αέριο σε τιμές 3-5 ευρώ/MWh κάτω από τις τιμές που πουλά η ΔΕΠΑ, όπως συνέβαινε μέχρι σήμερα.
Αξίζει να σημειωθεί ότι στη ΔΕΠΑ ανήκει το 51% των ΕΠΑ, ενώ το υπόλοιπο 49% και το μάνατζμεντ στην Αττική ανήκουν στη Shell και το 49% συν το μάνατζμεντ στη Θεσσαλονίκη και τη Θεσσαλία ανήκουν στην ιταλική ΕΝΙ.
Δεδομένης αυτής της εταιρικής σχέσης, κύκλοι της βιομηχανίας εκτιμούν ότι ο πραγματικός ανταγωνισμός μπορεί να μειωθεί και να υποκατασταθεί από έναν “νόθο, ψευδο-ανταγωνισμό μητρικής-θυγατρικών¨”, που στο τέλος θα καταλήξει να ενισχύσει τον δεσπόζοντα ρόλο των τεσσάρων εταιριών. Στο πλαίσιο αυτό, δεν αποκλείουν να υπάρξει και σχετική καταγγελία στην Επιτροπή Ανταγωνισμού.
Οι βιομήχανοι δεν διαφωνούν με την απελευθέρωση της αγοράς αερίου ούτε με το γεγονός ότι οι ΕΠΑ έγιναν επιλέγοντες πελάτες αλλά με τον τρόπο που πραγματοποιείται η μετάβαση αυτή, που στην ουσία φέρνει αντιμέτωπους τις μεγάλες εταιρίες εμπορίας αερίου με τους τους μεγάλους καταναλωτές, που σήμερα δεν είναι άλλοι από περίπου 10 βιομηχανίες.
Οι 3 ΕΠΑ έλαβαν πρόσφατα το πράσινο φως από τη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας και εγγράφηκαν στο Μητρώο Χρηστών του Εθνικού Συστήματος Φυσικού Αερίου, που σημαίνει ότι σύντομα θα επεκτείνουν τις δραστηριότητές τους σε πελάτες που βρίσκονται εκτός της γεωγραφικής περιφέρειας, όπου δραστηριοποιούνται. Στην πράξη οι πελάτες αυτοί δεν είναι άλλοι από κάποιες άλλες βιομηχανίες, που σήμερα εφοδιάζονται με αέριο απ' ευθείας από τη ΔΕΠΑ.
Το άλλο μεγάλο ζήτημα αφορά στην αύξηση που ήδη έχει επέλθει στο τέλος διανομής του αερίου και το οποίο στην πράξη πλήττει τις μεγάλες βιομηχανίες, μη πελάτες της ΔΕΠΑ και των ΕΠΑ. Η ΕΒΙΚΕΝ, η ένωση που εκπροσωπεί τις ενεργοβόρες βιομηχανίες, εξετάζει το νομικό της οπλοστάσιο για να προσφύγει κατά του μέτρου. Ορισμένοι κύκλοι δεν διστάζουν να χαρακτηρίσουν τη θεσμοθέτησή του “δώρο” της τρόικας προς τις ΕΠΑ σε αντάλλαγμα για την εσπευσμένη κατάργηση της αποκλειστικότητας που είχαν στη διάθεση αερίου, προκειμένου να απελευθερωθεί η αγορά
Χθες στη Βουλή κατά την ακρόαση των φορέων για το πολυνομοσχέδιο με τα προαπαιτούμενα η ΕΒΙΚΕΝ πρότεινε να εφαρμοστεί τουλάχιστον ένα σύστημα κλιμακωτής χρέωσης αντιστρόφως ανάλογη προς την κατανάλωση, ώστε να περιοριστεί το τελικό κόστος για τους μεγάλους βιομηχανικούς καταναλωτές. .
