Η ΕΒΙΚΕΝ παρέδωσε υπόμνημα των μέτρων που μπορεί να λάβει η κυβέρνηση προκειμένου να ανακουφίσει τις ενεργοβόρες βιομηχανίες κατά περίπου 50 εκατ. ευρώ, διεκδικώντας όμως επί της ουσίας άμεσες και σύννομες, όπως υποστηρίζει, με το κοινοτικό δίκαιο παρεμβάσεις της τάξης των 10 με 20 εκατ. ευρώ.

Σύμφωνα με πληροφορίες του “Business Energy” στελέχη της ΕΒΙΚΕΝ διεκδικούν πρωτίστως και κατά κύριο λόγο τη μείωση των ρυθμιζόμενων χρεώσεων, και συγκεκριμένα του ΕΤΜΕΑΡ και του τέλος λιγνίτη, που πληρώνουν, σύμφωνα με τις κατευθυντήριες γραμμές της Ε.Ε. περί κρατικών ενισχύσεων για την ανταγωνιστικότητα βιομηχανιών εντάσεως ενέργειας.

Ουσιαστικά οι ενεργοβόρες βιομηχανίες ζητούν μειωμένο συντελεστή 0,5% επί της ακαθάριστης προστιθέμενης αξίας. Με τον τρόπο αυτό η Ελλάδα θα αποφύγει και την καταδίκη σε βάρος της για τον τρόπο επιβολής του ΕΤΜΕΑΡ στις συγκεκριμένες επιχειρήσεις κατά τα έτη 2014,2015 και 2016.

Πιο αναλυτικά για το θέμα η ΕΒΙΚΕΝ στο υπόμνημά της αναφέρει χαρακτηριστικά:

Β. Μείωση των ρυθμιζόμενων χρεώσεων, ΕΤΜΕΑΡ, (και τέλος λιγνίτη),   βάσει των κατευθυντήριων γραμμών για κρατικές ενισχύσεις των βιομηχανιών έντασης ενέργειας.

Τα προτεινόμενα μέτρα απευθύνονται σε συγκεκριμένους επιλέξιμους βιομηχανικούς κλάδους και δεν είναι οριζόντια (όπως σήμερα) για όλους τους καταναλωτές με ετήσια κατανάλωση >13GWH.

Η εφαρμογή των μέτρων θα μειώσει το κόστος ΕΤΜΕΑΡ με το οποίο επιβαρύνονται οι επιλέξιμες βιομηχανίες που πληρούν τα κριτήρια υπαγωγής (όχι οριζόντια όλες).

Η ορθή και πλήρης εφαρμογή των κατευθυντηρίων γραμμών κρίνεται αναγκαία καθώς εκκρεμεί σχετική καταγγελία εις βάρος της χώρας μας: H μοναδιαία χρέωση ΕΤΜΕΑΡ για τις επιχειρήσεις υψηλής τάσης για τα έτη 2014, 2015 & 2016 ισούται με το 11,43%, 11,3% και 13% της μεσοσταθμικής χρέωσης, συνεπώς τίθεται θέμα συμβατότητας με την παρ. 188 των κατευθυντήριων γραμμών (η ενίσχυση θεωρείται αναλογική εφόσον  η μοναδιαία χρέωση ΕΤΜΕΑΡ είναι ίση με το  15% της ενιαίας/μεσοσταθμικής χρέωσης.

Κατά τα αναμενόμενα, η Επιτροπή θα ζητήσει την ανάκτηση του ποσού της ενίσχυσης που είναι μη συμβατό με βάση τις κατευθύνσεις που δίνονται στις παρ. 196 & 197 των κατευθυντήριων γραμμών.

Για να μην τεθεί ζήτημα αναδρομικής επιβολής πρόσθετης χρέωσης ΕΤΜΕΑΡ για τα έτη 2014, 2015 και 2016 για τις επιχειρήσεις που πληρούν το κριτήριο επιλεξιμότητας της παρ. 189 των κατευθυντήριων γραμμών, το σχέδιο προσαρμογής που θα υποβάλλει το Υπουργείο στο πλαίσιο της διαδικασίας που εκκρεμεί στην Επιτροπή θα πρέπει να περιλαμβάνει πρόβλεψη σχετικά με την εφαρμογή των μειωμένων συντελεστών 4% και 0,5% της ακαθάριστης προστιθέμενης αξίας των επιχειρήσεων για τα έτη αυτά.

Γενικά το όποιο κόστος των μέτρων αυτών αποτελεί κρατική ενίσχυση και επομένως προτείνεται να ακολουθηθεί η πρακτική της Αντιστάθμισης ρύπων, που χρηματοδοτείται από τμήμα της διάθεσης των δικαιωμάτων ρύπων χωρίς επιβάρυνση του τελικού καταναλωτή.

Κατά τα άλλα η ΕΒΙΚΕΝ ζητά και τα ακόλουθα μέτρα, αν και στελέχη τους αναγνωρίζουν το δημοσιονομικό κόστος που προκύπτει:

Γ. Να εξασφαλιστούν οι πόροι για την αντιστάθμιση του έμμεσου κόστους εκπομπών, για τα έτη 2016-2020, από τη έσοδα δημοπράτησης  δικαιωμάτων εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, σε ποσοστό κατ’ελάχιστο ίσο με αυτό που θεσπίστηκε με την ΚΥΑ ΑΠΕΗΛ/οικ. 21230/2014 ΦΕΚ Β 3299 09.12.2014,  για τα έτη 2013-2015 .

Δ.  Δυνατότητα εισαγωγών από βιομηχανίες για αυτοπρομήθεια– άρση επιβάρυνσης των εισαγόμενων ποσοτήτων ηλ. ενέργειας για ιδιοκατανάλωση από χρεώσεις pool ως μεταβατικό μέτρο έως την πλήρη εφαρμογή του target model:

Να προσφέρεται ένα ποσοστό των διασυνδέσεων (π.χ. 50%) αποκλειστικά για μακροχρόνια χρήση από την βιομηχανία σε μια διοικητικά οριζόμενη τιμή.

Να μην επιβαρύνεται η ενέργεια που προορίζεται για αυτοπρομήθεια με τις χρεώσεις (δηλ. Λογαριασμοί Προσαυξήσεων και Ελάχιστο Έσοδο ΑΠΕ) της χονδρεμπορικής αγοράς.

Φυσικό Αέριο

Οι ρυθμίσεις  του Ν. 4336/2015 για την απελευθέρωση της αγοράς προμήθειας φυσικού αερίου βρίσκονται προς τη σωστή κατεύθυνση, καθώς διευρύνουν την κατηγορία των Επιλεγόντων Πελατών, ξεκινώντας άμεσα με τις βιομηχανίες στις περιοχές των ΕΠΑ.

Ωστόσο στο νόμο περιέχονται  ρυθμίσεις οι οποίες ενισχύουν την μονοπωλιακή θέση των ΔΕΠΑ και ΕΠΑ και νομοτελειακά θα αυξήσουν υπέρμετρα την συνολική τιμή του φυσικού αερίου για τις βιομηχανίες. Συγκεκριμένα:

Προσωρινό Τέλος Διανομής: Αυθαίρετη οριζόντια αύξηση 500% του τέλους διανομής προς όφελος των μονοπωλίων των ΔΕΠΑ , Shell και  ENI χωρίς να προηγηθούν μελέτες και έγκριση της ΡΑΕ. Αντίθετα υπήρξε αντίθετη τοποθέτηση της ΡΑΕ (ίδε ΡΑΕ Ο-53049 από 31/10/2012).

Κανονισμός Τιμολόγησης Δικτύου Διανομής σε διαβούλευση:

Όχι σε εγγυημένες & υψηλές αποδόσεις ενός φυσικού μονοπωλίου

Όχι σε φουσκωμένη με διαδοχικές αναπροσαρμογές Ρυθμιζόμενης περιουσιακής βάσης

Ο επενδυτής στα δίκτυα διανομής να αναλαμβάνει τον κίνδυνο μείωσης της κατανάλωσης (με περιορισμό στο 50% της απόδοσης)

Να δημιουργηθούν 2 κατηγορίες βιομηχανικών καταναλωτών (α) με κατανάλωση >150.000 MWh και (β) με κατανάλωση <150.000 MWh

Στην (α) να τιμολογούνται κατά 80% με τη μέγιστη ωριαία κατανάλωση και 20% με βάση τις ποσότητες

Στην (β) να τιμολογούνται κατά 20% με τη μέγιστη ωριαία κατανάλωση και 80% με βάση τις ποσότητες

Η Συμμετοχή των ΕΠΑ στις δημοπρασίες (απόρροια της απελευθέρωσης της αγοράς) απαιτεί τον διπλασιασμό των ποσοτήτων που διατίθενται (από 10% στο 20% των ετησίων πωλήσεων της ΔΕΠΑ). Ήδη, λόγω της συμμετοχής των ΕΠΑ, δεν ήταν αρκετές οι ποσότητες που διατέθηκαν στην ετήσια δημοπρασία για το 2016 και στην δημοπρασία για το α’ τρίμηνο του 2016.

Ειδικοί Φόροι Κατανάλωσης

Μείωση ΕΦΚ στην Ενέργεια (Ηλεκτρισμός, Φυσικό Αέριο) [σύμφωνα με Ν 4336]

Μεγάλη Καθυστέρηση στην Απαλλαγή από τον ΕΦΚ συγκεκριμένων βιομηχανικών κλάδων.

Ο νόμος 4261/2014 ευθυγράμμισε την εθνική νομοθεσία με τις διατάξεις της ευρωπαϊκής οδηγίας 2003/96 για την ομοιόμορφη φορολογική αντιμετώπιση της ηλεκτρικής ενέργειας και των ενεργειακών προϊόντων που χρησιμοποιούνται για χημική αναγωγή, ηλεκτρολυτική και μεταλλουργική κατεργασία. Εκκρεμεί από την ψήφιση της νομοθετικής διάταξης, η έκδοση της υπουργικής απόφασης που θα καθορίζει τους όρους για τη χορήγηση απαλλαγής και τη διαδικασία επιστροφής του ΕΦΚ. Κόστος μέτρου 9-10εκΕυρώ.

Επέκταση της  Απαλλαγής  από τον ΕΦΚ στον κλάδο της ορυκτολογικής κατεργασίας που προβλέπεται από τις ευρωπαϊκές οδηγίες. Πρέπει να ψηφιστεί νόμος αντίστοιχος του νόμου Ν4261/2014 . Κόστος κάτω από 4εκ€ και ωφέλεια για πάνω από 20 μικρούς και μεγάλους βιομηχανικούς κλάδους.

Κατάργηση της διάκρισης Μέσης Τάσης (5 Ευρώ/MWH) και Υψηλής Τάσης (2,5Ευρώ/MWH) στην εφαρμογή του ΕΦΚ , όπως σήμερα εφαρμόζεται  στον τελωνιακό νόμο.

Η σύνδεση στο δίκτυο ΥΤ δεν συνδέεται άμεσα (π.χ για το αεροδρόμιο και τον προαστιακό) με το ποσοστό συμμετοχής του κόστους των τιμολογίων ηλεκτρικών ενέργειας στο κόστος παραγωγής ή μεταποίησης. Με άλλα λόγια υπάρχουν βιομηχανίες και στην ΜΤ που το υψηλό κόστος ηλεκτρικής ενέργειας είναι ανταγωνιστικό μειονέκτημα.   

Προτείνουμε  να υιοθετηθεί κριτήριο μειωμένου ΕΦΚ σύμφωνα με τη διευρυμένη λίστα βιομηχανικών κλάδων που ενσωματώθηκε στις κατευθυντήριες γραμμές για κρατικές ενισχύσεις. Κόστος μέτρου 2,5 εκ Ευρώ το πολύ. Το πεδίο εφαρμογής του μέτρου περιλαμβάνει 80 βιομηχανίες που αποτελούν την ραχοκοκκαλιά της Ελληνικής οικονομίας.

Μείωση του ΕΦΚ για το φυσικό αέριο με εναλλακτικά σενάρια

Απαλλαγή από τον ΕΦΚ για τις εξαγωγικές επιχειρήσεις σε τρίτες χώρες όπως συμβαίνει για το πετρέλαιο.

Κλιμακωτή μείωση του ΕΦΚ ανάλογα με την κατανάλωση π.χ για κατανάλωση μεγαλύτερη από 100 GWh η χρέωση να διαμορφώνεται με βάση τον ελάχιστο συντελεστή της οδηγίας 2003/96 (Ολλανδικό  μοντέλο). Κόστος μέτρου περίπου 20εκ Ευρώ.