Θα μπορούσε να πρωταγωνιστεί σε διαφήμιση για ασφάλειες ζωής ή για θωρακισμένες πόρτες. Η Ανγκέλα Μέρκελ λίγο πριν την τελική ευθεία του προεκλογικού αγώνα αφήνει πίσω αντιπάλους και συνοδοιπόρους και σκαρφαλώνει στην πρώτη θέση της δημοτικότητας μεταξύ των Γερμανών πολιτικών.
Αυτή τη βδομάδα συναντήθηκε με τον τέταρτο κατά σερά πρόεδρο της Γαλλικής Δημοκρατίας. Εχει γνωρίσει τρεις πλανητάρχες και μισή ντουζίνα Ελληνες πρωθυπουργούς.... Ισως αυτό και μόνο θα μπορούσε να αποτελεί την καλύτερη απόδειξη ότι παραμένει δημοφιλής. Αν και η λέξη δημοφιλής ίσως να μην ταιριάζει απόλυτα σε αυτό, που καταγράφουν (ξανά) οι δημοσκοπήσεις. Ακούνητη, ανίκητη, άπαιχτη την έχουν χαρακτηρίσει κατά καιρούς τα ΜΜΕ της πατρίδας της.
Σε ένα κόσμο αβέβαιο και συχνά δυσνόητο, όπου οι πολιτικοί μοιάζουν να βγαίνουν στη σκηνή, φέροντας στο κάτω μέρος των παπουτσιών τους μια ετικέτα, όπου αναγράφεται η ημερομηνία λήξεως της ακτινοβολίας τους, η «μητερούλα» δεν χρειάζεται καν να λάμψει. Μοιάζει άφθαρτη και ανίκητη. Οσοι την υποτίμησαν έχουν εξαφανιστεί από το θέατρο της πολιτικής. Οσοι κατάλαβαν την δύναμή της έχουν δικαίωμα να συνεχίζουν να υπάρχουν στη σκιά της. Οσοι ονειρεύονται την αποκαθήλωσή της έχουν πια κουραστεί να κάνουν υπομονή...
Συνέπεια, συνέχεια και σταθερότητα, αποφυγή παρορμητικών αποφάσεων είναι τα στοιχεία που της φέρνουν την εμπιστοσύνη της πλειοψηφίας, αλλά και την αναγνώριση ακόμα και από τους αντιπάλους. Η επιμονή της αποτελεί το καλύτερο αντίβαρο στον τυχοδιωκτισμό, που συχνά κυριαρχεί στους σχεδιασμούς συμβούλων, επιτελείων και φιλόδοξων ανερχόμενων αστέρων και φοβίζει το «λαό». Η υπομονή της συνήθως την δικαιώνει.
Ξαφνικά τώρα δύο στους τρεις Γερμανούς θεωρούν, ότι η χώρα μπορεί να τα βγάλει πέρα με το μεγάλο αριθμό προσφύγων. Τι λένε άραγε εκείνοι που προσπάθησαν να την «τελειώσουν» πολιτικά, δαιμονοποιώντας την φράση της «Θα τα καταφέρουμε» και την «σταύρωσαν» για την «πολιτική καλωσορίσματος»;
Η Μέρκελ κάνει λάθη. Αλλά παραμένει πιστή στα λάθη της. Κάνει κωλοτούμπες. Αλλά όχι παρορμητικά. Μόνο μελετημένα, αφού πρώτα έχει σταδιακά και σιωπηρά αποστασιοποιηθεί από τις προηγούμενες επιλογές της σε βαθμό, που σε κάνει να τις έχει στο μεταξύ ξεχάσει. Η Μέρκελ, όπως έχει ειπωθεί δεν χρειάζεται πρόγραμμα. Είναι η ίδια «πρόγραμμα».
Το μεγάλο πρόβλημα της γερμανίδας καγκελαρίου δεν είναι ούτε οι εκλογές, ούτε οι εσωκομματικοί της αντίπαλοι. Εχει να κάνει με το μέλλον. Οχι μόνο γιατί με βάση την θεωρία, που η ίδια ασπάζεται και εκπροσωπεί η οικονομία κάνει «κύκλους» και κάποια στιγμή θα πάψουν να δείχνουν όλα ρόδινα στη Γερμανία. Αλλωστε ούτε τώρα είναι.
Το άλυτο προς το παρόν ζήτημα είναι αν θα μπορέσει να βρεθεί ένας ή μια διάδοχος, που θα μπορέσει να αντικαταστήσει αυτό το μύθο που έχει τόσο συστηματικά οικοδομήσει. Ενας ή μια αντικαταστάτης, που θα έχει η ίδια επιλέξει ή επιτρέψει, έχοντας κατά νου κυρίως να μην αφήσει τους «κύκλους» των επόμενων καιρών να διαλύσουν το μύθο, που τώρα μοιάζει ακλόνητος.
Αναδημοσίευση από το 28europe.blogspot.gr
