Λίγες μόνον ώρες χρειάστηκε η αγορά για να διαλύσει το success story που επιχείρησε να στήσει η κυβέρνηση για την απόσχιση του ΑΔΜΗΕ. Η μετοχή της ΔΕΗ μετά από μία ιλιγγιώδη βουτιά έφθασε να χάνει ως και 54% την πρώτη ημέρα που επαναδιαπραγματεύτηκε χωρίς τον ΑΔΜΗΕ.
Η χρηματιστηριακή αποτίμηση της μητρικής έπεσε κάτω από την αποτίμηση της πρώην θυγατρικής και το δράμα έχει και συνέχεια….
Το πρωτοφανές σχήμα που διάλεξε η κυβέρνηση για την απόσχιση, ένα σχήμα που μόνο στόχο είχε να αποκτήσει το δημόσιο με όσο το δυνατόν λιγότερα λεφτά τον έλεγχο του 51% του ΑΔΜΗΕ, έδωσε τη χαριστική βολή στη σχεδόν χρεοκοπημένη ΔΕΗ.
Σε λίγους μήνες, με τίς ίδιες «αυταπάτες», η κυβέρνηση θα υποχρεώσει τη ΔΕΗ να πουλήσει υδροηλεκτρικούς σταθμούς, το πιο πολύτιμο ίσως από τα περιουσιακά στοιχεία που έχουν απομείνει στην πάλαι ποτέ κραταιά επιχείρηση. Τότε η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Περιβάλλοντος- Ενέργειας θα συνειδητοποιήσει ότι οι γραμμές άμυνας που έκτιζε επί τόσους μήνες στις διαπραγματεύσεις με τους δανειστές για τα ΝΟΜΕ, τις ποσότητες των δημοπρασιών, δεν ήταν παρά ένας χάρτινος πύργος.
Διότι, πολύ φοβούμαστε, ότι στο τέλος η ΔΕΗ θα αναγκαστεί να πουλήσει και τις μονάδες- «φιλέτα» από το λιγνιτικό της χαρτοφυλάκιο και αρκετά από τα υδροηλεκτρικά της, έναντι πινακίου φακής…όπως συνέβη και με τον ΑΔΜΗΕ.
Ίσως γι’ αυτό σήμερα η χρηματιστηριακή αγορά αποτιμά τη ΔΕΗ κάτω από το 1/10 της εσωτερικής της αξίας. Γιατί προφανώς γνωρίζει ότι η ΔΕΗ θα μείνει με μονάδες λιγνίτη που σε λίγα χρόνια αποσύρονται, με τζίρο κάτω από το μισό του σημερινού, αφού υποχρεώνεται να χάσει ως το τέλος του 2019 το 50% των πελατών της, - ενώ ήδη έχασε τα έσοδα που είχε από τον ΑΔΜΗΕ- με τη συντριπτική πλειοψηφία των κακοπληρωτών καταναλωτών και κόκκινους λογαριασμούς άνω των 2 δισ. ευρώ.
Δυστυχώς δεν είναι ο νόμος του Μέρφι o «τυφώνας», που πλήττει τη ΔΕΗ. Αλλά, στην καλύτερη των περιπτώσεων, άλλο ένα σχέδιο προς αποφυγή που θα διδάσκεται στο μέλλον σε ξένα πανεπιστήμια, από τα πολλά «μαθήματα- παθήματα» που έχει δώσει η Ελλάδα το τελευταία χρόνια.
