Παράκαμψη προς το κυρίως περιεχόμενο
Έχει μπλοκάρει η ζωή μας
PAUSE σε όλα
Τετάρτη, 30/08/2017

Μερικές φορές είναι δύσκολο να συνεχίζεις να παραβλέπεις το συναίσθημα, ότι κάποιο αόρατο χέρι έχει επιλέξει το «PAUSE» σε ένα μαγικό τηλεκοντρόλ  για τα πάντα σε αυτή τη χώρα. Παύση. Στασιμότητα. Αναβολή. Αναμονή. Δεν πρέπει να μην υπάρχει ένας φυσιολογικός άνθρωπος, που να μην έχει «μπλοκάρει» κάτι στη ζωή του. Κάτι που θα είχε κάνει αν ζούσαμε σε φυσιολογικές συνθήκες, «κανονικά» σαν άνθρωποι. Μια αγορά, μια επένδυση, ένα μεγάλο ταξίδι, μια οικοδομική εργασία, μια παραγωγή, ένα πρότζεκτ, μια γιορτή, ακόμα και μια γνωριμία ή ένα γάμο ή μια βάφτιση. Αρχίζω να πιστεύω ότι κάποιοι αναβάλουν ακόμα και τον έρωτα για εποχές, που θα είναι καλύτερες. 

Κάποιος πρέπει να έχει πατήσει το κουμπί και όλα έχουν «παγώσει» μέχρι να απαντηθεί αυτό το ερώτημα, που ξεπηδά αυθόρμητα κάθε μέρα από εκατομμύρια σφιγμένα χείλη: «τι θα γίνει;». Το μόνο που συνεχίζει να τρέχει με τις ίδιες σταθερές ταχύτητες  είναι ο χρόνος. Αυτός συνεχίζει να κυλά αμείλικτα γύρω μας, να ξοδεύεται προκλητικά με βγαλμένη τη γλώσσα, για να μας θυμίζει πόσο ανόητοι είμαστε εμείς, που ποτέ δεν πηγαίναμε στα Nammos και στα Pazuzu. Εμάς που άλαλοι συνεχίζουμε να ακούμε την οχλαγωγία εκείνων, που συνεχίζουν να πηγαίνουν ακόμα στα σύγχρονα αυτά «κέντρα πολιτισμού» και ανάπτυξης, όπως τα χαρακτήρισαν κάποιοι, που το νεοφιλελεύθερο μυαλό τους μοιάζει να λειτουργεί με «κόφτη».

Τι περιμένουμε άραγε; Πότε θα γίνει αυτό το πολύκροτο restart; Πότε θα ξεμουδιάσει αυτό το αόρατο χέρι; Ή μήπως δεν υπάρχει καν; Μήπως θα πρέπει κάπως να σταματήσουμε να λειτουργούμε σαν τους πρωταγωνιστές σε εκείνες τις (εντυπωσιακές ομολογώ) σκηνές από ταινίες, που μένουν αποσβολωμένοι, ενώ όλα τα άλλα γύρω τους συνεχίζουν να κινούνται; Μόνο που εδώ οι αποσβολωμένοι είναι πολύ περισσότεροι από τους κινούμενους... Και πώς μπορείς να κινηθείς με τόσα «αγάλματα» γύρω σου; 

Θα έρθει πιθανώς κάποια στιγμή, που οι νεώτερες κυρίως γενιές θα κατανοήσουν ότι όλος αυτός ο χαμένος χρόνος δεν θα μπορεί να ξεπληρωθεί με τίποτα και από κανέναν. Οτι ο λογαριασμός για όλα αυτά, που δεν κάναμε θα είναι αδύνατο να σηκωθεί. Οτι το παρελθόν δεν αναπληρώνεται. Μέχρι τότε απλά θα περιμένουμε. Εστω και αν πολλοί από εμάς το έχουν δει το έργο και ξέρουν ότι ο Γκοντό δεν πρόκειται να έρθει ποτέ.