Αν κάποιος μίλησε στις καρδιές των μετεχόντων στο συνέδριο του SPD το περασμένο τριήμερο στο Βερολίνο, αυτός σίγουρα δεν ήταν ο Μάρτιν Σουλτς, αλλά ο νεοεκλεγείς επικεφαλής των Νέων Σοσιαλιστών Κέβιν Κούνερτ. «Βαρεθήκαμε πια την Μέρκελ και τα ίδια διλήμματα» τόνισε ο 28χρονος που εξέφρασε αυτό που πιστεύουν πολλοί συνομήλικοί του και όχι μόνο: «Η ανανέωση της σοσιαλδημοκρατίας θα γίνει εκτός μεγάλου συνασπισμού, αλλιώς δεν θα είναι ανανέωση».
Οσοι ξέρουν το Μάρτιν Σουλτς μπορεί εύκολα να καταλάβουν ότι θα ήθελε να ήταν σε θέση να ξεστομίσει ο ίδιος αυτά τα λόγια. Αντίθετα ο πρόεδρος του SPD, προσπαθεί λες αυτές τις μέρες να αποδείξει πόσο λάθος είναι μια γερμανική παροιμία που λέει »όλους να τους ικανοποιείς, είναι κάτι που δεν μπορείς».
Ο 61χρονος πολιτικός μοιάζει με ...ανέμελο οδηγό ενός λεωφορείου, που στα μπροστινά καθίσματα έχουν καθήσει τα «καθώς πρέπει παιδιά» που περιμένουν από αυτόν να συνεχίσει την πορεία του την ώρα που η γαλαρία φωνάζει για στάση και στα μεσαία καθίσματα αναρωτιούνται αν τελικά θα φτάσουν ποτέ στον προορισμό τους.
Στο 82% που έλαβε σε ψήφους από τους συνέδρους συμπεριλαμβάνονται και οι οπαδοί της συνέχειας, δηλαδή του μεγάλου συνασπισμού, αλλά και της ρήξης με τη χριστιανοδημοκρατία, που ο ίδιος είχε σπεύσει να υποσχεθεί το βράδυ των εκλογών.
Το αποτέλεσμα μπορεί να μην είναι ...βορειοκορεάτικο, όπως εκείνο το 100% του περασμένου Μαρτίου. Θα ήταν θριαμβευτικό, αν ο πρόεδρος του SPD το είχε συνδυάσει με μια συγκεκριμένη πολιτική δέσμευση. Αν είχε πάρει το ρίσκο να ταχθεί υπέρ της συνέχειας ή υπέρ της ρήξης. Τώρα υπόσχεται περίπου και τα δύο. «Εποικοδομητικές συνομιλίες» με τη Μέρκελ, αλλά και επιστροφή στις κοινωνικές ευαισθησίες του κόμματος, που είχαν ατονήσει από την εποχή Σρέντερ και μετά.
Ετσι λοιπόν ο οδηγός του λεωφορείου, που λέγαμε νωρίτερα, είναι σα να επιχειρεί να αλλάξει ρούχα, την ώρα που οδηγεί σε ένα γεμάτο στροφές αυτοκινητόδρομο. Μπορεί ο Σουλτς να πιστεύει ότι είναι σε θέση να το κάνει. Αλλά οι περισσότεροι επιβάτες θα είχαν ήδη κατέβει αν ήξεραν εκ των προτέρων τις προθέσεις του. Η σοσιαλδημοκρατία κατάφερε για μια ακόμα φορά να εγκλωβιστεί στα διλήμματα, που της βάζουν άλλοι. Φοβάται να πει όχι, τρέμει στο ενδεχόμενο των εκλογών, νοιάζεται για το «τι θα πει ο κόσμος», μεταθέτει αποφάσεις, μπλέκεται σε πολύπλοκες εσωκομματικές διαδικασίες αντί να δει την ουσία. Διερευνητικές συνομιλίες, έκτακτο συνέδριο, κανονικές συνομιλίες, εσωτερικό δημοψήφισμα. Ολα αυτά απλά αφαιρούν ευθύνες από την Ανγκέλα Μέρκελ και πολλαπλασιάζουν τον κίνδυνο νέας εκλογικής αιμορραγίας. Ο Μάρτιν Σουλτς μοιάζει έτοιμος να ξοδέψει και τη δεύτερη ευκαιρία του. Οπως έκανε τότε, που αντί να εκμεταλλευτεί την δυναμική της υποψηφιότητάς του, προτίμησε να απομυθοποιήσει τον εαυτό του δίνοντας χώρο και χρόνο σε κομματικές εκδηλώσεις στον νεκροθάφτη οτιδήποτε αριστερού είχε απομείνει στο κόμμα, Γκέρχαρντ Σρέντερ.
Πηγή: Έθνος της Κυριακής
