Τα τείχη του προστατευτισμού για τις εθνικές αγορές ηλεκτρικής ενέργειας φαίνεται να υψώνουν αρκετές χώρες - μέλη. Η μία μετά την άλλη αρχίζουν να αμφισβητούν τους στόχους των Βρυξελλών για τις ηλεκτρικές διασυνδέσεις, φοβούμενες προφανώς μήπως το ελεύθερο διασυνοριακό εμπόριο ηλεκτρισμού αποτελέσει την κερκόπορτα για να χάσουν την όποια ενεργειακή αυτονομία.

Στο νέο αυτό debate η Αθήνα δεν  έχει πάρει ξεκάθαρη θέση.  Η ενεργειακή επάρκεια της χώρας ήδη στηρίζεται στις εισαγωγές και τις διασυνδέσεις. Η εξάρτηση θα γίνει ακόμα μεγαλύτερη στο μέλλον, όπως καταδεικνύουν όλες οι μελέτες, οι οποίες και προειδοποιούν για πιθανά κενά στην ηλεκτρική τροφοδοσία της χώρας, ιδιαίτερα αν αποσυρθούν οι μονάδες της ΔΕΗ στο Αμύνταιο και την Καρδιά ως το τέλος του 2019, όπως κατ’ αρχήν έχει συμφωνηθεί

Εκτός από τη μονάδα που κατασκευάζει η ΔΕΗ στην Πτολεμαΐδα και η οποία το νωρίτερο που μπορεί να λειτουργήσει είναι το 2022, καμία άλλη νέα επένδυση στη συμβατική ηλεκτροπαραγωγή δεν έχει προγραμματιστεί αλλά και ούτε έχει υλοποιηθεί  τα τελευταία χρόνια. Αντίθετα προγραμματίζονται αποσύρσεις και επέκταση του ηπειρωτικού δικτύου στα νησιά, που σημαίνει αύξηση της κατανάλωσης με λιγότερη συμβατική παραγωγή. Εκ των πραγμάτων λοιπόν η χώρα μετατρέπεται σε καθαρό εισαγωγέα ηλεκτρισμού, εξέλιξη που μπορεί να εξυπηρετηθεί μόνον με περισσότερες διασυνδέσεις.

Μπορεί η εξάρτηση από τις εισαγωγές  να  ήταν και το  ζητούμενο της εθνικής ενεργειακής πολιτικής στον ηλεκτρισμό. Μπορεί και όχι. Το αποτέλεσμα όμως είναι το ίδιο γιατί η κερκόπορτα για το ηλεκτρικό σύστημα της χώρας έχει ήδη ανοίξει διάπλατα.