Πάλι οι φοβερές επενδύσεις στο προσκήνιο. Όλο έρχονται, αλλά, κανείς δεν τις βλέπει… Μιλώντας στην καθιερωμένη δεξίωση του Ελληνο-Αμερικανικού Επιμελητηρίου, ο υπουργός Οικονομίας και Ανάπτυξης, Δημήτρης Παπαδημητρίου, μας είπε ότι το τρέχον έτος, ενδέχεται (προσέξτε «ενδέχεται»…), να αναδειχθεί σε έτος-κλειδί των ελληνοαμερικανικών σχέσεων για την προσέλκυση επενδύσεων, γιατί, «παράλληλα με την δραστική βελτίωση του οικονομικού και αναπτυξιακού κλίματος στην Ελλάδα και την κλιμακούμενη οικονομική δικτύωση με την ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων και της ΝΑ Μεσογείου, η ανάδειξη των ΗΠΑ, ως τιμώμενης χώρας στην προσεχή Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης (Δ.Ε.Θ.), μπορεί να αποτελέσει το καθοριστικό σημείο αυτής της νέας πορείας». Δηλαδή, οψόμεθα, για το Φθινόπωρο, ίσως, αν και εφόσον… Το «φλου»-forecast του εξ Αμερικής προερχομένου κυβερνητικού παράγοντα, εδράζεται στο ότι με την αξιοποίηση των συγκριτικών πλεονεκτημάτων και την αναπτυξιακή πορεία της χώρας με έργα όπως ο ΤΑΡ, αλλά και όσα σχεδιάζονται για το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης, οι ΗΠΑ έρχονται επενδυτικά πλησιέστερα στην Ελλάδα. Τα γνωστά, δηλαδή, τίποτε καινούργιο. Υπερατλαντική «είδηση» δεν υπάρχει…

Λίγες ημέρες νωρίτερα, ο Γκέρχαρντ Κοχ, πρόεδρος της Ένωσης Βιομηχανικών Υποθέσεων Ευρωπαϊκών Επιχειρήσεων, δήλωνε στα Γραφεία του ΣΕΒ στην Αθήνα, ότι το μη μισθολογικό κόστος και τα επιτόκια δανεισμού αποτελούν τα βασικά προβλήματα για την προσέλκυση επενδύσεων, εκτιμώντας πως είναι εξαιρετικά δύσκολο να πεισθούν οι επενδυτές, όσο η χώρα διατηρεί σειρά από στρεβλώσεις στην αγορά ενέργειας και το ασφαλιστικό, μπλα μπλα μπλα… Ούτε και από την μαμά-Ευρώπη, λοιπόν, «φως». Οι προϋποθέσεις που βάζουν, στο μεταξύ,  οι οικονομικοί παράγοντες της δικής μας ηπείρου, είναι να αλλάξει εντελώς μια χώρα, που, βραδυπορεί -γενικώς- στην ιστορία σε κάθε τι, επειδή έχει, λόγω θέσης, καιρού, φιλοσοφίας, ιδιοσυγκρασίας, άλλη αντίληψη ο λαός της. «Όλα τριγύρω αλλάζουνε κι όλα τα ίδια μένουν…». Δεν το καταλαβαίνουν πως αυτή είναι η Ελλάδα και πως ό,τι έχουν φαντασθεί, απλά, δεν γίνεται και, μάλιστα, με ταχείες διαδικασίες, σε τούτη τη χώρα, διότι διαφέρει, πλήρως, από τις δικές τους; Εκτός κι αν θέλουν να κάνουν και εδώ πειράματα σε ανθρώπους… Μήπως κάνουν, ήδη, εδώ που τα λέμε;