Παράκαμψη προς το κυρίως περιεχόμενο
Τι να πιστέψεις ακριβώς;
Σάββατο, 17/02/2018

Σαν καρδιογράφημα με μικρά …εμφράγματα μοιάζει η πορεία της ελληνικής οικονομίας. Το κακό είναι πως κανείς δεν είναι σε θέση να προβλέψει που πάει το πράγμα, ώστε να εισηγηθεί την κατάλληλη αγωγή, αν τελικά, τη γλιτώσουμε… Οι διαγνώσεις των διεθνών παραγόντων, στο μεταξύ, είναι ασαφείς και συχνά αντιφατικές, σε βαθμό που δεν ξέρεις τι να πιστέψεις. 

Για τέλος της εποχής των μνημονίων έκανε λόγο η Άνγκελα Μέρκελ. «Η Ευρωζώνη αφήνει πίσω της την περίοδο των μνημονίων» τόνισε η Γερμανίδα καγκελάριος, κάνοντας λόγο για τεράστια πρόοδο στην Ελλάδα και μεγάλες προοπτικές ανάπτυξης σε ολόκληρη τη νομισματική ένωση. Η ίδια σημείωσε ότι πολιτική στην Ευρωζώνη θα συνεχίσει και στο μέλλον να βασίζεται στην αλληλεγγύη αλλά και στους ξεκάθαρους κανόνες.

Την ίδια ώρα, σε συνέντευξη στη SZ η επικεφαλής του ΔΝΤ, Κριστίν Λαγκάρντ, υποστήριξε ότι η Ελλάδα θα παραμείνει υπό επιτήρηση ακόμη κι όταν βγει κατά πάσα πιθανότητα τον ερχόμενο Αύγουστο από τα μνημόνια. «Όλα είναι πιο δύσκολα στην Ελλάδα», σημείωσε.  «Η κρίση που διήλθε η ευρωζώνη, έδειξε ότι χρειάζεται έναν μηχανισμό αντιμετώπισης κρίσεων, ανεξάρτητο, σε πλήρη ετοιμότητα και με αυστηρούς κανόνες. Το πώς θα ονομάζεται αυτός ο μηχανισμός είναι δευτερεύον ζήτημα…». «…Συνεργαστήκαμε πολύ καλά με την Ιρλανδία, την Πορτογαλία ή την Κύπρο, με την Ελλάδα ήταν πιο δύσκολο, αλλά εκεί όλα είναι δυσκολότερα…». Στην ερώτηση αν θα συμμετάσχει το ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα και αν ξεπέρασε τα προβλήματα η Ελλάδα, η Λαγκάρντ απάντησε: «Υποθέτουμε ότι τον Αύγουστο το τρέχον πρόγραμμα θα τελειώσει. Μπορώ να αντιληφθώ το ότι η ελληνική κυβέρνηση θέλει τα το γιορτάσει ως χειραφέτηση, αλλά η χώρα θα παραμείνει υπό επιτήρηση, θα πρέπει να τηρηθούν οι συμφωνημένοι κανόνες. Οι Ευρωπαίοι επένδυσαν πολλά χρήματα στην Ελλάδα και γι’ αυτό έχουν δικαιολογημένο συμφέρον στο να συνεχίσει η Αθήνα τις μεταρρυθμίσεις και να υλοποιήσει όσα υποσχέθηκε…». 

H μία χαμογελάει και χειροκροτεί, η άλλη αγέλαστη και ψυχρή, «προειδοποιεί». Θα ζήσει ο ασθενής κυρίες μου; Πείτε το μας, για να ξέρουμε κι εμείς…