Οι γεωπολιτικές εξελίξεις είναι πυκνές καθώς η κρίση στη Μ. Ανατολή και ο πόλεμος στην Ουκρανία συνεχίζεται, ενώ στις ΗΠΑ η ακραία ρητορική του Τραμπ που πρότεινε να μην προστατεύονται από ενδεχόμενη ρωσική εισβολή όσα μέλη του ΝΑΤΟ δεν πληρώνουν, σοκάρει την Ευρώπη αλλά δεν ταράζει τις αγορές, προσώρας τουλάχιστον. Επί του παρόντος, οι επενδυτές προσπαθούν να εκτιμήσουν ποια θα είναι η χρονική στιγμή που θα επιλέξει η Federal για να δρομολογήσει την αποκλιμάκωση των παρεμβατικών της επιτοκίων με τον πληθωρισμό του Ιανουαρίου να υποχωρεί στο 3,1% αλλά το δομικό να διατηρείται στο 3,9%.
Στην Ελλάδα, η δημόσια εγγραφή του Διεθνούς Αερολιμένα Αθηνών οδήγησε, μεταξύ άλλων, σε αύξηση των ενεργών επενδυτικών μερίδων στις 19.492 τον Ιανουάριο έναντι αριθμού 15.662 το Δεκέμβριο, αποτέλεσμα που θα αποτυπωθεί και στο Φεβρουάριο οπότε ολοκληρώθηκε η δημόσια εγγραφή με την υποβολή πάνω από 20 χιλ. αιτήσεων. Παράλληλα, οι συναλλαγές του Φεβρουαρίου είναι πάνω από τα 100 εκ. ευρώ (με εξαίρεση τη συνεδρίαση της Δευτέρας), ενώ η κεφαλαιοποίηση ξεπέρασε τα 97 δις. ευρώ και διαμορφώνεται στο 46,2% του ΑΕΠ από 41,6% στο τέλος Δεκεμβρίου. Παράλληλα, η ενσωμάτωση του Δ.Α.Α. στο Γ.Δ. και σύντομα στους υπόλοιπους δείκτες FTSE Russell δημιουργεί προϋποθέσεις για νέο κύκλο τοποθετήσεων στη μετοχή από διεθνείς επενδυτές στο επόμενο διάστημα.
Όπως δείχνει η ανάλυση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, η παγκόσμια οικονομία φαίνεται πως σταδιακά οδηγείται σε ομαλή προσγείωση (soft landing) με τον ρυθμό ανάπτυξης να σταθεροποιείται στο επίπεδο του 3%. Μία εξέταση, όμως, των εξελίξεων πέρα από το γενικό μακροοικονομικό επίπεδο δείχνει ότι για 2 χρόνια τώρα οι ΗΠΑ έχουν τον ρόλο της ατμομηχανής της παγκόσμιας ανάπτυξης –και η προοπτική είναι πως αυτό θα επαναληφθεί και το 2024.
Έχοντας ουσιαστικά αντιμετωπίσει τα προβλήματα που προέρχονταν από την πλευρά της παραγωγής, όπου ο χρόνος και όχι το επιτόκιο ήταν ο κρίσιμος παράγοντας, αναδύεται τώρα ο φόβος πως με βάση αυτές προοπτικές ειδικά στις ΗΠΑ υπάρχει η περίπτωση να ανασχεθεί η πτώση του πληθωρισμού λόγω πίεσης από την πλευρά της ζήτησης.
Το ΔΝΤ παραμένει αισιόδοξο για την ανάκαμψη της οικονομίας της Κίνας, αλλά οι αγορές – όπως εκφράζονται από τους επενδυτές στις ασιατικές αγορές και τις πτωχεύσεις που εκδικάζονται στο Χονγκ-Κονγκ (όπως της Evergade) δεν συμφωνούν. Επικρατεί, δηλαδή, η άποψη πως το ΚΚΚ δύσκολα θα καταφέρει να ελέγξει την κρίση στον τομέα του real estate και των ήδη χρεοκοπημένων δημόσιων επιχειρήσεων. Ταυτόχρονα, εκτιμάται ότι η αλλαγή στο πολιτικό σκηνικό με την ουσιαστική αύξηση του κρατικού παρεμβατισμού, υπονομεύει ακόμη και το σύστημα του αυταρχικού καπιταλισμού – οπότε υπάρχει πλέον ο ορατός κίνδυνος να ακολουθήσει, σε βασικές γραμμές, η Κίνα στα αχνάρια της Ιαπωνίας.
Υπενθυμίζεται πως μετά τις υπερβολικά φιλόδοξες προβλέψεις της δεκαετίας 1975-1985, η Ιαπωνία έπεσε στην παγίδα μίας οικονομίας με πολύ χαμηλό ρυθμό ανάπτυξης παρά την άφθονη ρευστότητα που διέθετε και που η κυβέρνηση φρόντιζε να παράσχει. Υπενθυμίζεται, επίσης, πως στην περίοδο 2000-2020 η Κίνα οδηγούσε την παγκόσμια ανάπτυξη και η Κίνα ήταν το κύριο αίτιο των χαμηλών τιμών.
Σ’ αυτό το μάλλον αβέβαιο περιβάλλον, όλοι οι κεντρικοί τραπεζίτες της Δύσης, ειδικά όμως, των ΗΠΑ και της Ε.Ε., δείχνουν να λαμβάνουν υπόψη τους υπάρχοντα προβλήματα ( η μείωση των εμπορικών ναυτικών οδών μέσω του Σουέζ που αυξάνει το κόστος μεταφοράς ταυτόχρονα μειώνοντας την διαθεσιμότητα προϊόντων, η συνεχιζόμενη μάχη στην Γάζα, ο αδιάκοπος πόλεμος στην Ουκρανία) καθώς και άλλα αναδυόμενα – με πρωταρχικό τον σαφέστατα ορατό κίνδυνο επέκτασης της κρίσης στην Μέση Ανατολή – οπότε το θέμα της ενέργειας θα έρθει ξανά στην…επικαιρότητα.
Σ’ αυτό το περιβάλλον, η Ελλάδα, κατά την Κομισιόν, θα απολαμβάνει φέτος ρυθμό ανάπτυξης 2,3%.
