Όλα δύσκολα. Βουνό. Οι πρώτες επιπτώσεις πάντως από την παρατεταμένη περίοδο των διαπραγματεύσεων δεν άργησαν να εμφανιστούν. Οι τράπεζες μετά από μια συμπαθητική περίοδο εισροών στις καταθέσεις είδαν τις εκροές να επανέρχονται, η φημολογία για αύξηση των δανείων σε καθυστέρηση στους δύο πρώτους μήνες του έτους αρχίζει και αποτυπώνεται στο Χρηματιστήριο ενώ και ο δείκτης μεταποίησης έδειξε σοβαρή υστέρηση τον Ιανουάριο.

Είναι προφανές πως ο χρόνος που αναλώνεται στην διαπραγμάτευση από ένα σημείο και μετά είναι αντιστρόφως ανάλογος της επενδυτικής και καταναλωτικής εμπιστοσύνης δίνοντας ερείσματα για μάκρο και μίκρο αρνητικές αναθεωρήσεις. Σε ένα σενάριο συνεχών καθυστερήσεων και νέων αναβολών που θέλει την διαπραγμάτευση να κλείνει τον Μάιο οι αρχικοί στόχοι ανάπτυξης (2,7%) θα είναι εξαιρετικά δύσκολο να επιτευχθούν με ότι αυτό συνεπάγεται για τις δημοσιονομικές υποχρεώσεις των πρωτογενών πλεονασμάτων.

Από την άλλη πλευρά οι φόβοι και η ανησυχία της πραγματικής οικονομίας θα μπορούσε γρήγορα να αναχαιτιστεί σε ένα αίσιο τέλος έως την πρώτη εβδομάδα του Μαρτίου. Πλην όμως, είναι αρκετό αυτό για ν’ αλλάξει η ψυχολογία σε αγορά και οικονομία;