Πολύ φασαρία γίνεται τις τελευταίες μέρες σχετικά με την απόφαση της κυβέρνησης, ύστερα από την απαίτηση των δανειστών, να απελευθερώσει τη λειτουργία των εμπορικών καταστημάτων τις Κυριακές.

Η Ελλάδα γίνεται η πρώτη και μοναδική χώρα της Ε.Ε. όπου τα εμπορικά καταστήματα θα λειτουργούν επτά μέρες την εβδομάδα, οι εργαζόμενοι θα δουλεύουν συνεχώς, χωρίς  καμία αργία και φυσικά χωρίς να πληρώνονται για την επιπλέον εργασία τους.

Στην Ελλάδα ανατρέπονται όλα τα Ευρωπαικά κεκτημένα.

Αυτό όμως που είναι ιδιαίτερα σημαντικό είναι ότι καταργείται το σημείο αναφοράς της Κυριακής.

Κυριακή ίσον οικογένεια. Ίσον τελικά η μόνη μέρα που όλοι είμαστε ελεύθεροι να κάνουμε ότι θέλουμε.

Κάτι που θέλουμε χωρίς να μας το επιβάλει το πρέπει.

Είτε αυτό είναι σχολείο, είτε δουλεία, είτε απλά η ρουτίνα της καθημερινότητας.

Η οικογενειακή συγκέντρωση γύρω από το κυριακάτικο τραπέζι είναι κάτι πολύ σημαντικό που ακουμπά στο υποσυνείδητο του Έλληνα.

Είναι ίσως μια από τις τελευταίες πολυτέλειες μας.

Αγγίζει τους βαθύτερους δεσμούς της οικογένειας και δεν πρέπει να χαθεί με κανέναν τρόπο.

Έστω και αν το θέλουν πέντε – δέκα μεγάλοι, οι οποίοι ελπίζουν ότι με αυτό τον τρόπο θα συνθλίψουν τον ανταγωνισμό.

Γιατί τελικά όλοι μας τα ίδια χρήματα θα συνεχίσουμε να ξοδεύουμε σε μηνιαία βάση.

Απλά μπορεί να αλλάξει η μέρα που τα ξοδεύουμε.