Αν υπάρχει ένα αξίωμα που προβλέπεται από τους ευρωπαϊκούς θεσμούς το οποίο «αξίζει τα λεφτά του», είναι σίγουρα αυτό του Ευρωπαίου Διαμεσολαβητή. Την θέση αυτή κατέχει εδώ και τέσσερα χρόνια η Ιρλανδή Εμιλι Ο΄Ράιλυ, η οποία δεν έχει διστάσει να ασχοληθεί κατ΄επανάληψη με θέματα, που ενόχλησαν πολύ τους γραφειοκράτες των Βρυξελλών. Ηταν για παράδειγμα αυτή που ζήτησε εξηγήσεις από την Κομμισσιόν, όταν κάποιοι έκαναν «γαργάρα» την μεταπήδηση του κυρίου Ζοζέ Μπαρόζο στην λατρεμένη μας Goldman Sachs. Και ήταν πάλι αυτή, που αποφάσισε να ζητήσει εξηγήσεις, όταν έμαθε ότι αυτές τις μέρες ο κύριος Μπαρόζο συναντήθηκε «για μια μπίρα» με τον εν ενεργεία επίτροπο Γίρκι Κάταϊνεν. Είναι προφανώς μια από αυτές τις μπίρες με τις χρυσές ετικέτες και «αξία ανεκτίμητη».

Η Ευρωπαία Διαμεσολαβήτρια είχε ζητήσει και από τον κύριο Μάριο Ντράγκι την αποχώρηση του από τον κλειστό όμιλο ανώτερων τραπεζιτών G30, ως ένα ελάχιστο δείγμα τήρησης κανόνων δεοντολογίας και κατά τα πρότυπα της συμπεριφοράς στελεχών της αμερικανικής FED. Ηταν ένα ακόμα χαστούκι στην νοοτροπία που επί δεκαετίες έχει παγιωθεί στα ανώτερα κλιμάκια των ευρωπαϊκών θεσμών, που θεωρούν ότι δε χρειάζεται να δίνουν λογαριασμό για το τι κάνουν «εκτός γραφείου».

Η Εμιλι Ο'Ράιλυ έχει θέσει και άλλα θέματα που σχετίζονται με τη διαφάνεια λειτουργίας των θεσμών, ακόμα και του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, αλλά και της ολοένα και αυξανόμενης παρουσίας των λόμπις στις Βρυξέλλες. Μπορεί οι δυνατότητες της να είναι προκαθορισμένες, αλλά η πρώην δημοσιογράφος δείχνει να τις εξαντλεί στο έπακρο.

Χθες το μεσημέρι η Ευρωπαία Διαμεσολαβήτρια έδινε συνέντευξη τύπου στην Αθήνα. Μια μοναδική ευκαιρία για νέους και παλιούς δημοσιογράφους να μιλήσουν (και να ρωτήσουν) με ένα πρόσωπο που δεν το συναντούν και καθημερινά. Αλλά αυτή που εκμεταλλεύτηκαν την ευκαιρία ήταν λιγοστοί.

Ποιός ο λόγος να κουράζονται άλλωστε; Η χώρα μας ποτέ δεν υπέστη ζημία από τα μυστικοσυμβούλια των Βρυξελλών, που στο αποκορύφωμα της κρίσης αποφάσιζαν για τις ζωές εκατομμυρίων σε κλειστό οικογενειακό κύκλο. Η χώρα μας ποτέ δεν έχει πέσει θύμα της παντοδυναμίας των λόμπις, για παράδειγμα αυτού των φαρμάκων, που είναι από τα πιο δραστήρια στην Ευρώπη. Η χώρα μας δεν έχει χάσει ούτε δραχμή από τις αποφάσεις των μεγαλοτραπεζιτών, που είναι πολύ μεγάλοι για να πέσουν. Μπορούμε να κοιμόμαστε ήσυχοι. Αρκεί να αλλάξουμε πλευρό. Ισως να πάμε και για καμιά μπίρα...