Επιταχύνονται οι εξελίξεις στο εγχώριο τραπεζικό σύστημα και μάλιστα με απρόβλεπτες συνέπειες. Η παραίτηση του πολύπειρου τραπεζίτη κ. Μ. Σάλλα από τη θέση του εκτελεστικού προέδρου της Τράπεζας Πειραιώς, αν και αναμενόμενη από τις αρχές του 2016, όπως άλλωστε ανέφερε ο ίδιος στη δήλωση που συνόδευσε την αποχώρησή του, δείχνει ότι κανένα από τα μεγάλα στελέχη των Ελληνικών τραπεζών δεν θα περιμένει να έρθει ο Σεπτέμβριος προκειμένου να αναγορευθούν στη θέση του «επιτίμου». Το νέο θεσμικό πλαίσιο που έχει ψηφιστεί από την κυβέρνηση του Σύριζα, δηλαδή να μην κατέχει κανένα στέλεχος πολιτική διαδρομή, να έχει δουλέψει τουλάχιστον για πέντε χρόνια σε χρηματοπιστωτικό φορέα του εξωτερικού, προκαλεί αυτόματα δεύτερες σκέψεις για την απομάκρυνση παραδοσιακών Ελλήνων τραπεζιτών, που έχουν συνδέσει το όνομά τους τόσο με τις εξελίξεις στον κλάδο, όσο και με την ανάπτυξη της οικονομίας προ των μνημονίων εποχή. Που σημαίνει ότι εκτός από την πρόεδρο της Εθνικής Τράπεζας κυρία Λούκα Κατσέλη, μοιραία στο στόχαστρο του νέου νόμου και βεβαίως του SSM, που έχει αναλάβει να στελεχώσει εκ νέου τις τράπεζες, τελούν υπό κρίση και ο κ. Λ. Φραγκιαδάκης, CEO της ΕΤΕ, αλλά και η διοίκηση της Alpha Bank, ο κ. Δ. Μαντζούνης, όπως και άλλα στελέχη, σε Eurobank, Πειραιώς, συνεταιριστικές τράπεζες κ.ά.
Κι αν ο κ. Σάλλας ή οι άλλοι τραπεζίτες της γενιάς τους έχουν «κατηγορηθεί» από τον ΣΥΡΙΖΑ για την περίφημη διαπλοκή Δημοσίου – επιχειρηματιών – τραπεζών, ποιος μπορεί να αγνοήσει ότι όταν έγινε το κούρεμα των ομολόγων το 2012, οι Έλληνες τραπεζίτες πήραν «άνωθεν εντολή», να βρεθούν η Eurobank με το Τ.Τ. ή η Πειραιώς με την Αγροτική. Ακόμα – ακόμα το ίδιο επαναλήφθηκε και την επόμενη χρονιά, το 2013, όταν κουρεύτηκαν οι καταθέσεις στην Κύπρο, με την Τράπεζα Πειραιώς να αναλαμβάνει δυναμική πρωτοβουλία, εξαγοράζοντας το Ελληνικό χαρτοφυλάκιο των Κυπριακών τραπεζών. Που σημαίνει, σύμφωνα με την αγορά, ότι το νόμισμα έχει δύο όψεις. Από τη μια, ασφαλώς οι τράπεζες χρηματοδότησαν αμφιβόλου ποιότητας business plans, από την άλλη όταν η οικονομία της χώρας κλονίστηκε συθέμελα, έσπευσαν να σώσουν από το μάτι του κυκλώνα και της κρίσης τραπεζικά χαρτοφυλάκια, που αν δεν γινόταν κάτι τέτοιο, θα είχαμε χρεοκοπία τραπεζών, με κούρεμα καταθέσεων, ομολόγων, υβριδικών και μη, και συνέπειες που θα παρέπεμπαν στην κατάρρευση των τραπεζών της Ισλανδίας ή της Lehman Brothers στις ΗΠΑ.
Κι αν η κυβέρνηση επιχαίρει για την πρωτοβουλία της να «καθαρίσει» τον «κόπρο του Αυγεία» στο εγχώριο τραπεζικό σύστημα, αποτελεί στοίχημα το ποια τραπεζικά στελέχη θα ενταχθούν στο δυναμικό των μεγάλων συστημικών τραπεζών. Κι αυτό διότι, η διεθνής εμπειρία που απαιτείται, όπως σχολιάζουν παράγοντες της αγοράς, μπορεί να είναι καλή για το βιογραφικό κάποιου. Τα δεδομένα της Ελληνικής αγοράς όμως, ειδικά σε αυτή τη συγκυρία, είναι τελείως διαφορετικά με τα δεδομένα της… Πολωνικής τραπεζικής αγοράς, της Γερμανικής, της Γαλλικής, της Ιταλικής ή οποιασδήποτε άλλης.
Τα «κόκκινα δάνεια», που ήδη αγγίζουν τα 100 δις. ευρώ, αποτελούν τον υπ’ αριθμόν ένα κίνδυνο για τις νέες διοικήσεις, οι οποίες προφανώς θα αγνοούν το περιβάλλον στο οποίο «ανδρώθηκαν» χιλιάδες Ελληνικές επιχειρήσεις. Κι αν από τη μία «καραδοκούν» τα distressed funds, η τοποθέτηση διοικήσεων που δεν έχουν εμπειρία και γνώση της Ελληνικής πραγματικότητας, το ξεκαθάρισμα που θα επιτευχθεί στον επιχειρηματικό τομέα είναι δυνατό να αλλοιώσει κάθε έννοια προστατευτισμού, αφού ακόμα και στις… «διαπλεκόμενες» επιχειρήσεις δεν παύουν να δουλεύουν χιλιάδες εργαζόμενοι, που έχουν οικογένειες και υποχρεώσεις, σχολιάζουν με νόημα παράγοντες της τραπεζικής αγοράς.
Προφανώς ο κ. Σάλλας, ο οποίος ακόμα και την τελευταία μέρα της παραίτησής του, υπέγραφε το σχέδιο εξυγίανσης της προβληματικής κρατικής ΕΒΖ (μιας και ο λόγος για την Ελληνική πραγματικότητα…) αντιλαμβάνεται ότι ο «τόπος στα νιάτα» θα φέρει νέες προοπτικές στην Ελληνική αγορά, με αβέβαια, σε κάθε περίπτωση, βραχυπρόθεσμα αποτελέσματα. Για παράδειγμα. Τι θα γίνει με τα δάνεια της ακτοπλοϊας. Τι θα γίνει με τα δάνεια των ξενοδοχείων. Τι θα γίνει με τα δάνεια επιχειρήσεων, όπως ο Σφακιανάκης ή η Euromedica κ.ά. Τι θα γίνει με τα δάνεια των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης. Τι θα γίνει επίσης, με τα δάνεια των ΔΕΚΟ, που η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ μάχεται για τις θέσεις εργασίας στο Δημόσιο…
Σύμφωνα με την αγορά δεν υπάρχει παράγοντας, χρηματιστής ή τραπεζίτης στην Ελλάδα που να μην θεωρεί ότι η χώρα μας αποτελεί ένα νέο πειραματόζωο. Το κούρεμα των καταθέσεων εφαρμόστηκε για πρώτη φορά στην ευρωζώνη, στην Κύπρο, το 2012. Το ξεκαθάρισμα του επιχειρηματικού σκηνικού και η αλλαγή της περιουσίας εταιρειών και νοικοκυριών εν μια νυκτί, όπως είναι πολύ πιθανό να συμβεί από τον Σεπτέμβριο και μετά με τις αλλαγές που προωθεί το ΤΧΣ, που λειτουργεί κατ’ εντολήν του SSM, δεν έχει εφαρμοστεί σε καμία χώρα της ζώνης του ευρώ.
Σύμφωνα με τραπεζικές πηγές, «ποιος θέλει να διαχειριστεί περιπτώσεις όπως του Μαρινόπουλου; Κανείς. Επειδή όμως, ο κοινωνικός αντίκτυπος είναι μεγάλος, χρειάζεται μεγάλη προσοχή σε χειρισμό υποθέσεων, όπως αυτή. Ειδικά, όταν οι άμεσες επενδύσεις στη χώρα είναι ασήμαντες, δηλαδή η οικονομία δεν έχει αρχίσει καν να παίρνει μπροστά». Τονίζουν δε, ότι, «αν σήμερα στο τιμόνι μιας τράπεζας βρισκόταν management, το οποίο δεν έχει σχέση με την Ελληνική πραγματικότητα, είναι πολύ πιθανό να μην γίνονταν συζητήσεις επί συζητήσεων για τη διάσωση του Μαρινόπουλου».
Κι επειδή και οι κρίνοντες κρίνονται, την αγορά υπάρχει μεγάλη αναστάτωση για τους χειρισμούς της επιτροπής αξιολόγησης του ΤΧΣ, την οποία συνθέτουν πρόσωπα που αποδεδειγμένα έχουν συμφέρον από την διαχείριση των κόκκινων δανείων…
