Την επιστροφή στο δημόσιο 15,3 εκατ. ευρώ ως παράνομη κρατική ενίσχυση από τις ελληνικές αρχές στην Ελληνικός Χρυσός, η οποία συνίστατο σε παραχώρηση της μεταλλευτικής εκμετάλλευσης της Κασσάνδρας έναντι τιμής χαμηλότερης της πραγματικής αγοραίας αξίας και στην απαλλαγή από τους φόρους για την πράξη αυτή, αποφάσισε το Ευρωπαικό δικαστήριο.
Με δύο προσφυγές του 2011, η Ελλάδα και η Ελληνικός Χρυσός ζήτησαν από το Γενικό Δικαστήριο (ΓΔΕΕ) την ακύρωση της απόφασης της Επιτροπής (υποθέσεις Τ-233/11 και Τ-262/11). Στις 9 Δεκεμβρίου 2015, το ΓΔΕΕ απέρριψε τα αιτήματα της Ελλάδας και της Ελληνικός Χρυσός και επιβεβαίωσε την απόφαση της Επιτροπής.
Στις 18 Φεβρουαρίου 2016, η Ελληνικός Χρυσός άσκησε αναίρεση αιτούμενη την ακύρωση της ανωτέρω απόφασης του ΓΔΕΕ για τους εξής λόγους: i) εσφαλμένη εκτίμηση της αξίας των Μεταλλείων, ii) εσφαλμένη εκτίμηση της αξίας των γηπέδων και iii) εσφαλμένη εκτίμηση του ύψους του προνομίου που απορρέει για την Ελληνικός Χρυσός από την απαλλαγή καταβολής φόρου (το ύψος των φόρων συνδέεται με την αξία των γηπέδων η οποία δεν είχε εκτιμηθεί σωστά).
Η Επιτροπή θεωρεί ότι οι δύο πρώτοι λόγοι αναίρεσης που προβάλλονται από την Ελληνικός Χρυσός είναι απαράδεκτοι και ο τελευταίος αβάσιμος.
Στη σημερινή απόφαση, το Δικαστήριο διαπιστώνει προκαταρκτικά ότι κατά πάγια νομολογία στο πεδίο των κρατικών ενισχύσεων, ο έλεγχος που μπορεί να ασκηθεί από αυτό σε οικονομικές εκτιμήσεις είναι αναγκαστικά περιορισμένος. Στο συγκεκριμένο πεδίο, το Δικαστήριο δεν μπορεί να υποκαταστήσει την οικονομική εκτίμησή του στη θέση της εκτίμησης της Επιτροπής.
Το Δικαστήριο απορρίπτει όλους τους λόγους αναίρεσης εκτός από την αιτίαση της Ελληνικός Χρυσός στο πλαίσιο του πρώτου λόγου αναίρεσης ότι το ΓΔΕΕ δεν προέβη σε απάντηση σχετικά με την ενίσχυση για την οποία είχε εκπονηθεί έκθεση πραγματογνωμοσύνης.[1]
Σύμφωνα με το άρθρο 61 των Κανόνων Διαδικασίας του Δικαστηρίου, το Δικαστήριο προχώρησε σε εξέταση ουσίας αυτού του λόγου αναίρεσης.
Η Ελληνικός Χρυσός ισχυρίζεται ότι η εν λόγω ενίσχυση καθίσταται ακατάλληλη για χρήση ως προς την εκτίμηση της αξίας των ορυχείων της Κασσάνδρας. Τούτο επειδή η έκθεση πραγματοποιήθηκε προκειμένου να τη συμβουλευτεί το συμβούλιο διοίκησης της European Goldfields σχετικά με το ενδεχόμενο απόκτησης επιπρόσθετων μεριδίων κεφαλαίου της Ελληνικός Χρυσός. Επομένως εξέταζε την μακροπρόθεσμη αξία της συγκεκριμένης εταιρείας.
Το Δικαστήριο κρίνει ότι η ενίσχυση για την οποία πραγματοποιήθηκε η έκθεση έχει τέτοια επιρροή στην αξία των περιουσιακών στοιχείων ώστε να επηρεάζει την αξιοπιστία και την αντικειμενικότητα της ίδιας της έκθεσης. Καθόσον το ΓΔΕΕ παρέλειψε να απαντήσει στο επιχείρημα της Ελληνικός Χρυσός ως προς την ενίσχυση για την οποία είχε πραγματοποιηθεί έκθεση πραγματογνωμοσύνης για την εκτίμηση της αξίας των Μεταλλείων της Κασσάνδρας τον 2004, το Δικαστήριο κηρύσσει την απόφαση του άκυρη.
Ως προς τους υπόλοιπους λόγους το Δικαστήριο απορρίπτει την αναίρεση: η αίτηση της Ελληνικός Χρυσός για την ακύρωση της απόφασης της Επιτροπής της 23ης Φεβρουαρίου 2011, σχετικά με την κρατική ενίσχυση που εφάρμοσε η Ελλάδα υπέρ της Ελληνικός Χρυσός, απορρίπτεται.
