Η χρήση χημικών με θύματα κυρίως παιδιά την προηγούμενη Τρίτη από το καθεστώς του Μπασάρ αλ-Ασαντ δεν ήταν μόνο ένα τρομερό έγκλημα, αλλά και ένα κολοσσιαίο στρατηγικό λάθος: έδωσε την ευκαιρία στον Ντόναλντ Τραμπ να κάνει επίδειξη της δύναμης και της αποφασιστικότητάς του όλο τον πλανήτη – σε μία χρονική στιγμή που την είχε ανάγκη, αναφέρει σε άρθρο του ο Nouvel Observateur.

Τα ξημερώματα ο αμερικανός πρόεδρος έδωσε εντολή να χτυπήσουν τη Συρία εκτοξεύοντας 59 πυραύλους Τόμαχοκ εναντίον της στρατιωτικής βάσης Σαϊράτ για τουλάχιστον οκτώ λόγους, υποστηρίζει ο Nouvel Observateur. Ας δούμε ποιοι είναι αυτοί:

1. Τιμωρεί το συριακό καθεστώς για μια σοβαρή παραβίαση του διεθνούς δικαίου (χρήση χημικών όπλων) και με τον τρόπο αυτό αναλαμβάνει τον ρόλο του παγκόσμιου χωροφύλακα – ρόλο που ο προκάτοχός του Μπαράκ Ομπάμα δεν ήθελε να ασκήσει κατά την πρώτη χημική επίθεση τον Αύγουστο του 2013. Με τον τρόπο αυτό, ο Τραμπ αποκαθιστά την αξιοπιστία τόσο τη δική του, όσο και της Αμερικής.

2.Εξαναγκάζει τον Μπασάρ αλ-Ασαντ και τους συμμάχους του να περιορίσουν τα αιτήματά τους στη διάρκεια των διαπραγματεύσεων σχετικά με το μέλλον της Συρίας.

3. Παίρνει από τον Βλαντίμιρ Πούτιν τη στρατιωτική ηγεσία στη Συρία και έτσι βρίσκεται σε καλύτερη θέση προκειμένου να επιβάλει μία διπλωματική λύση.

4. Δείχνει στον Κιμ Γιουνγκ-αν, τον δικτάτορα της Πιονγκγιάνγκ, ότι πρέπει να λαμβάνονται πολύ σοβαρά οι πρόσφατες απειλές των ΗΠΑ για χτυπήματα κατά των πυρηνικών εγκαταστάσεων της Βόρειας Κορέας και ότι είναι καιρός να διαπραγματευθεί η Βόρεια Κορέα για μία ολική ή μερική εγκατάλειψη του πυρηνικού της οπλοστασίου.

5. Κάνει γνωστό στον κινέζο επισκέπτη του, τον πρόεδρο Σι Τζινπίνγκ ο οποίος επισκέπτεται από χθες τις ΗΠΑ και φιλοξενείται στην έπαυλη του αμερικανού προέδρου Μαρ-αλ Λάργκο στη Φλώριντα, ότι εφεξής η Αμερική είναι έτοιμη να διευθετήσει μόνη της το θέμα της Βόρειας Κορέας, θέμα το οποίο βρίσκεται στη σημερινή ατζέντα των συνομιλιών Τραμπ-Τζινπίνγκ και ότι, σε γενικές γραμμές, ο Λευκός Οίκος δεν θα διστάσει να επέμβει στρατιωτικά εάν η Κίνα συνεχίσει να απειλεί τους γείτονές της στη θάλασσα της νότιας Κίνας και της Ιαπωνίας.

6. Καταδεικνύει στον Βλαντιμίρ Πούτιν, ο οποίος την ερχόμενη εβδομάδα θα δεχθεί στο Κρεμλίνο τον υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ Ρεξ Τίλερσον, ότι, όποιες και εάν ήταν οι ρωσικές παρεμβάσεις υπέρ του Τραμπ στη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας και η πιθανή συνενοχή η οποία ευνόησε το Κρεμλίνο, ο νέος αμερικανός πρόεδρος δεν θα διστάσει να σταθεί απέναντι στον ρώσο ομόλογό του, ακόμα και με τη λήψη στρατιωτικών μέτρων.

7. Καθησυχάζει μία και καλή τους συμμάχους της Αμερικής, κυρίως της χώρες της Βαλτικής, τα μέλη του ΝΑΤΟ που φοβόντουσαν ότι ο Τραμπ θα διστάσει να τα υπερασπισθεί σε περίπτωση ρωσικής επίθεσης. Παράλληλα δείχνει στα υπόλοιπα κράτη, αντίθετα με τις όποιες προσδοκίες, ότι αυτός είναι ο ηγέτης του ελεύθερου κόσμου.

8. Δείχνει στον αμερικανό λαό ότι, παρά το φιάσκο του Obamacare το οποίο δεν κατάφερε να καταργήσει παρά τις άπειρες προεκλογικές υποσχέσεις, δεν είναι ένας αδύναμος και διστακτικός πρόεδρος και ότι, παρά τους όποιους εναντίον του σαρκασμούς, εκείνος φόρεσε για τα καλά το κουστούμι του επικεφαλής του Λευκού Οίκου.

Από την πλευρά της, η τουρκική εφημερίδα Sabah στο κύριο άρθρο της θέτει το ερώτημα εάν με την απόφαση του να βομβαρδίσει τη Συρία, ο Ντόναλντ Τραμπ θα μείνει στην Ιστορία ως ένας μεγάλος ηγέτης που έσωσε τον λαό της χώρας και αποκατέστησε τον ρόλο της Αμερικής στον κόσμο, ή θα μείνει ως ένας μικρός ηγέτης που ακολούθησε τα βήματα του προκατόχου του Μπαράκ Ομπάμα. Θέτει το ερώτημα εάν ο πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, όπως ο Μπαράκ Ομπάμα, θα μιλάει σκληρά αλλά δεν θα κάνει τίποτα, ή, όπως ισχυρίζεται, θα αποδείξει ότι έχει τις ηγετικές ικανότητες και το απαραίτητο κουράγιο να γράψει Ιστορία.

Στο κύριο άρθρο της η Sabah χαρακτηρίζει ιδιαίτερα σημαντική τη δήλωση που έκανε ο Τραμπ την επομένη της χρήσης χημικών από το καθεστώς Ασαντ και προσθέτει ότι για χρόνια οι «εχθροί του πολιτισμένου κόσμου», πίστευαν ότι ο Λευκός Οίκος ενδιαφερόταν περισσότερο για επικοινωνιακά τεχνάσματα παρά για την πολιτική. Με την κίνηση αυτή, όμως, η Sabah εκφράζει την άποψη ότι ο Τραμπ έδειξε ότι έχει το κουράγιο να αναγνωρίσει ότι μπορεί μέχρι σήμερα να έκανε λάθος στο θέμα της Συρίας και τώρα επανεξετάζει τη θέση του σε μία σειρά ζητήματα.

Εκφράζει την άποψη, επίσης, ότι τώρα ο αμερικανός πρόεδρος θα δεχθεί επίθεση από τα μέσα ενημέρωσης όλου του κόσμου τα οποία θα του χρεώσουν άγνοια και ηλιθιότητα. Η Sabah κάνει μάλιστα λόγο για VIP συμπεριφορά εκ μέρους κάποιων δημοσιογράφων στο παρελθόν οι οποίοι επαινούσαν μόνιμα τον απερχόμενο πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα, ο οποίος το 2009 κέρδισε μεν το Βραβείο Νόμπελ Ειρήνης απέτυχε όμως, κατά τη Sabah, να εφαρμόσει τις κόκκινες γραμμές της Αμερικής, ενθάρρυνε το καθεστώς Ασαντ, τους ιρανούς μαχητές και άλλους να διαπράξουν, όπως υποστηρίζει, περαιτέρω θηριωδίες.

Η τουρκική εφημερίδα καταθέτει την άποψη ότι η Ουάσινγκτον πάσχει από σοβαρή έλλειψη αξιοπιστίας λόγω της πολιτικής Ομπάμα να κατευνάσει το Ιράν, ερχόμενη σε αντίθεση με τους αμερικανούς συμμάχους στη Μέση Ανατολή ενώ έκανε και παραχωρήσεις στην Κίνα. Εξαιτίας της εξωτερικής πολιτικής που άσκησε ο Ομπάμα, σύμφωνα με το κύριο άρθρο της Sabah, όλα τα καταπιεστικά καθεστώτα ανά τον κόσμο πίστευαν ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν είχαν πλέον τη θέληση και το κύρος να πάρουν θέση και να τα κάνουν τα πληρώσουν εάν σκότωναν πολίτες με χημικά αέρια. Η αδυναμία του Ομπάμα, όπως υποστηρίζει η Sabah, να αναλάβει δράση το 2013 στην πρώτη επίθεση με χημικά, ήταν μία πράξη προδοσίας στην εμπιστοσύνη του κόσμου. «Το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού», λέει το αρχαίο γνωμικό. Εάν ο Τραμπ αποτύχει να κάνει τον Ασαντ να πληρώσει για όσα έχει κάνει, κανείς πλέον δεν θα θεωρεί την Ουάσινγκτον έναν σοβαρό παίχτη στη διεθνή σκακιέρα.

Κατά τη Sabah, η κυβέρνηση Τραμπ οφείλει να αναπτύξει μία ολοκληρωμένη πολιτική για τη Μέση Ανατολή να αποφύγει την πολιτική του προκατόχου του και να συνεργασθεί πιο στενά με τους συμμάχους και φίλους των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή – συμπεριλαμβανομένης της Τουρκίας, του Ισραήλ και της Σαουδικής Αραβίας. Από τη Ράκα έως τη Δαμασκό και από τη Μάνμπιτζ έως τη Μοσούλη, ο μόνος τρόπος για να υπάρξει μία διαφορετική πολιτική είναι να γίνουν πραγματικές συζητήσεις με τους τοπικούς ηγέτες και να είναι ευπρόσδεκτη η βοήθειά τους στον αγώνα κατά της τρομοκρατίας και της δικτατορίας. Προτρέπει δε την τουρκική κυβέρνηση να σταθεί στο πλάι του προέδρου Τραμπ και να τον βοηθήσει να κάνει τα απαραίτητα βήματα, ώστε να διορθώσει το «χάος» που άφησε ο Ομπάμα.