Σημαντικές ανακοινώσεις αναμένονται την Παρασκευή για τις εξελίξεις όσον αφορά στον πλωτό σταθμό υγροποιημένου φυσικού αερίου της Αλεξανδρούπολης (FSRU), καθώς μέσα στο μήνα αναμένεται να οριστικοποιηθεί το μετοχικό σχήμα της κοινοπραξίας του έργου, με την είσοδο δύο ακόμα εταιριών διεθνούς εμβέλειας, εκ των οποίων η μία, σύμφωνα με πληροφορίες έχει δραστηριότητα ως trader, καθώς η συνεργασία θα προβλέπει και την προμήθεια αερίου.
Oι ανακοινώσεις θα γίνουν σε ημερίδα του Ελληνο-Αμερικανικού επιμελητηρίου που πραγματοποιείται στη Θεσσαλονίκη, στο πλαίσιο των εκδηλώσεων για τη ΔΕΘ, όπου φέτος τιμώμενη χώρα είναι οι ΗΠΑ με ευρεία συμμετοχή αμερικανικών εταιριών στην Έκθεση.
Το πρόζεκτ για τον πλωτό σταθμό LNG της Αλεξανδρούπολης προωθείται από την εταιρία Gastrade του ομίλου Κοπελύζου και ήδη στο μετοχικό του σχήμα μετέχει επίησης η Gaslog του εφοπλιστή Πήτερ Λιβανού ενώ έχει συμφωνηθεί η συμμετοχή της ΔΕΠΑ και του κρατικού ενεργειακού χαρτοφυλακίου της Βουλγαρίας ΒΕΗ.
Στο παρελθόν είχαν γίνει επαφές για συμμετοχή της αμερικανικής εταιρίας εξαγωγής σχιστολιθικού αερίου (shale gas) Cheniere, οι οποίες τότε δεν τελεσφόρησαν και στη συνέχεια με την επίσης αμερικανική Tellurian.
Εντός του Σεπτεμβρίου προγραμματίζεται να ξεκινήσει το μάρκετ τεστ για το FSRU της Αλεξανδρούπολης, που θα ολοκληρωθεί σε δύο φάσεις, ενδεχομένως στα τέλη του έτους.
Aς σημειωθεί ότι η Ουάσινγκτον έχει επιδείξει εξ αρχής ενεργό ενδιαφέρον για το έργο, πράγμα που επιβεβαίωσε πρόσφατα, σε συνέντευξη τύπου του Ελληνοαμερικανικού Επιμελητηρίου, ο Αμερικανός πρέσβης στην Ελλάδα Τζέφρυ Πάιατ.
Ο κ. Πάιατ είχε δηλώσει ότι θα υπάρξουν ανακοινώσεις για το FSRU στο πλαίσιο της ΔΕΘ και είχε τονίσει ότι είναι ένα έργο το οποίο συνδέεται με τις συμφωνίες Τσίπρα – Τραμπ, για να καταστεί η Ελλάδα ο τρίτος εισαγωγέας αμερικανικού αερίου στην Ευρώπη και πύλη εισόδου υγροποιημένου αερίου στην ευρωπαϊκή αγορά.
Το FSRU συνδυάζεται με την κατασκευή του ελληνο- βουλγαρικού αγωγού αερίου IGB, o οποίος επίσης εισέρχεται στην τελική ευθεία για την κατασκευή του, έργο που ανοίγει το δρόμο για τον εφοδιασμό της Βουλγαρίας αλλά και άλλων χωρών των Βαλκανίων ακόμα και της κεντρικής Ευρώπης με αέριο από τρίτες πηγές.