Σε οριακό σημείο έχουν φθάσει οι διαπραγματεύσεις των βιομηχανιών στην Υψηλή Τάση με τη ΔΕΗ για τα τιμολόγια ρεύματος, αφού τελειώνει ο χρόνος και ακόμα δεν έχουν υπογραφεί οι συμβάσεις για το 2018, με την κατάσταση να επιβαρύνεται όχι μόνον από την αβεβαιότητα για τις χρεώσεις του 2019 αλλά και από τη μεθοδολογία που ακολουθεί η ΔΕΗ για την αντιστάθμιση του κόστους των ρύπων.
Πρόκειται για ένα ζήτημα, που άπτεται άμεσα της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής βιομηχανίας και μάλιστα τέθηκε από την ΕΒΙΚΕΝ, τον φορέα που εκπροσωπεί τις ενεργοβόρες βιομηχανίες, στον αναπληρωτή υπουργό Βιομηχανίας Στέργιο Πιτσιόρλα, στην πρόσφατη συνάντηση που είχαν, χωρίς μέχρι στιγμής να έχει δοθεί λύση.
Οι βιομηχανίες έχουν δηλώσει ότι δεν μπορούν να υπογράψουν τον Οκτώβριο του 2018 συμβάσεις για το 2018, χωρίς προηγουμένως να έχουν διαπραγματευτεί τις συμβάσεις της διετίας 2019-2020. Επί της ουσίας ζητούν την παράταση της τρέχουσας τιμολόγησης, η οποία λήγει στο τέλος Φεβρουαρίου 2019, για δύο ακόμα χρόνια, ενώ η ΔΕΗ προτείνει αλλαγή του τρόπου υπολογισμού και μείωση των εκπτώσεων όγκου, πράγμα που οδηγεί σε αύξηση των χρεώσεων.
Εν τω μεταξύ, το κόστος ανεβαίνει για έναν πρόσθετο λόγο, που σχετίζεται με την άνοδο της τιμής των δικαιωμάτων ρύπων και του τρόπου που αυτό αντισταθμίζεται για τις βιομηχανίες εκείνες, οι οποίες είναι επιλέξιμες για προστασία από το carbon leakage, δηλαδή τον κίνδυνο μετεγκατάστασης εκτός ΕΕ λόγω του υψηλού κόστους ρεύματος που προκύπτει από την αυστηρή ευρωπαϊκή περιβαλλοντική νομοθεσία.
Με βάση τη μεθοδολογία που εφαρμόζει η ΔΕΗ, η μέγιστη αντιστάθμιση που μπορούν να λάβουν οι βιομηχανίες για το κόστος ρύπων το 2018 διαμορφώνεται περίπου στα 3,7 ευρώ/mwh , τη στιγμή που η σχετική χρέωση της ΔΕΗ στο τιμολόγιο του Αυγούστου ήταν 11,49 ευρώ/MWh.
Στα τιμολόγια Υψηλής Τάσης η χρέωση ρύπων είναι διακριτή και όχι ενσωματωμένη στην τελική τιμή.
Η μεθοδολογία που ακολουθεί η ΔΕΗ ακυρώνει στην πράξη το μέτρο της Αντιστάθμισης που στοχεύει στην προστασία των επιλέξιμων κλάδων από το carbon leakage, τονίζουν κύκλοι της βιομηχανίας, επισημαίνοντας ότι το πρόβλημα θα παραμείνει και το 2019, όσο η ΔΕΗ συνεχίζει να εφαρμόζει τον ίδιο τρόπο υπολογισμού..
Η μέση τιμή των δικαιωμάτων εκπομπής CO 2 για το 2018 εκτιμάται ότι θα διαμορφωθεί στα 16 ευρώ/τόνο CO2, οπότε η μέγιστη Αντιστάθμιση το 2019 θα είναι μόλις 9,84 Ευρώ/Mwh , όταν η ΔΕΗ, με μέσο ανθρακικό αποτύπωμα 0,65 τνCo2/Mwh και τιμές ρύπων στα 22Ευρώ/ τόνο Co2, θα χρεώνει με 14,3 Ευρώ/MWh.
Και μόνον από το στοιχείο αυτό προκύπτει μια επιβάρυνση 10% στα τιμολόγια Υψηλής Τάσης, χωρίς να συνυπολογίζονται οι αυξήσεις που επιδιώκει η ΔΕΗ, αναφέρουν παράγοντες της βιομηχανίας, τονίζοντας ότι τόσο μεγάλη άνοδος του κόστους μπορεί να οδηγήσει εκτός αγοράς πολλές ελληνικές βιομηχανίες.
Εξάλλου, έχει καθυστερήσει η εφαρμογή και αρκετών από τα διαρθρωτικά μέτρα, που θα μπορούσαν να αμβλύνουν το κόστος, όπως η έγκριση του νέου βιομηχανικού ΕΤΜΕΑΡ, το οποίο απ’ ότι φαίνεται, έχει μετατοπιστεί για τις αρχές του 2019, το νωρίτερο, ενώ κανονικά θα μπορούσε να είχε εφαρμοστεί εδώ και χρόνια. Επίσης καθυστερεί το target model, το νέο μοντέλο λειτουργίας της αγοράς ηλεκτρισμού, το οποίο δεν αναμένεται να εφαρμοστεί πριν το τέλος του 2019.
Αξίζει να σημειωθεί ότι με βάση σχετικές ανακοινώσεις της ΔΕΗ, από τις βιομηχανικές επιχειρήσεις στην Υψηλή Τάση, οι 4 έχουν ληξιπρόθεσμες οφειλές συνολικού ύψους 396 εκατ. ευρώ, εκ των οποίων περί τα 300 εκατ. ευρώ χρωστά η ΛΑΡΚΟ, ενώ σημαντικό ποσό χρωστά η ΕLFE, (λιπάσματα), η εταιρία κατά της οποίας έχει προσφύγει στη δικαιοσύνη η ΔΕΠΑ για οφειλές άνω των 100 εκατ. ευρώ.
