Αναζωπυρώνεται το ενδιαφέρον των επενδυτών για τις λιγνιτικές μονάδες της ΔΕΗ, με τις πληροφορίες να μιλούν για κατάθεση 2- 3 προσφορών, ενώ το υπουργείο Περιβάλλοντος - Ενέργειας σε συνεργασία με τη ΡΑΕ έκανε το πρώτο επίσημο διάβημα προς την Κομισιόν για τα περίφημα “΄λιγνιτικά ΑΔΙ”.

Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, οι δύο κοινοπραξίες που αναμένεται να δώσουν το παρών, την Τετάρτη 7 Νοεμβρίου οπότε λήγει η προθεσμία για την υποβολή των δεσμευτικών προσφορών είναι η κινεζική CΗN Energy με τον όμιλο Κοπελούζου και η τσεχική Seven με τον όμιλο ΤΕΡΝΑ. Δεν αποκλείεται πάντως να εμφανιστεί και τρίτος παίκτης, καθώς όλα τα ενδεχόμενα εξετάζονται.

Στη κούρσα, άλλοτε με ενδιαφέρον και άλλοτε με αποστασιοποίηση, έχουν μείνει ο όμιλος Μυτιληναίου και ο όμιλος Στασινόπουλου.

Τα  λεγόμενα “λιγνιτικά ΑΔΙ” ήταν μία από τις απαραίτητες προϋποθέσεις που είχαν θέσει όλοι οι υποψήφιοι για τις 3 μονάδες της ΔΕΗ, σε Φλώρινα και Μεγαλόπολη, προκειμένου να καταθέσουν προσφορά. Μάλιστα έχουν υπάρξει και σκέψεις, οι προσφορές να περιλαμβάνουν και τις δύο εναλλακτικές, δηλαδή μία σε περίπτωση έγκρισης των λιγνιτικών ΑΔΙ και μία για την περίπτωση μη- έγκρισης.

Τα “λιγνιτικά ΑΔΙ” συμπεριλαμβάνονται στην προκοινοποίηση που έστειλε το υπουργείο Περιβάλλοντος- Ενέργειας στην Κομισιόν  με το ελληνικό σχέδιο για τον Μόνιμο Μηχανισμό Επάρκειας Ισχύος, ένα σύστημα αποζημίωσης των ηλεκτροπαραγωγικών μονάδων στη χονδρική αγορά.

Το σχέδιο, που εστάλη με μεγάλη καθυστέρηση και δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι θα προλάβει να εγκριθεί από τις αρμόδιες υπηρεσίες της ΕΕ μέχρι την κατάθεση των δεσμευτικών προσφορών για τις μονάδες της ΔΕΗ,  είναι τεχνολογικά ουδέτερο, αφορά δηλαδή σε όλες τις μονάδες ανεξαρτήτως καυσίμου (εκτός ΑΠΕ) και προβλέπει αποζημίωση της τάξης των 30.000-40.000 ευρώ  ανά MW για ένα χρόνο για τις υφιστάμενες μονάδες και από 45.000 ως 65.000 ευρώ ανά MW για τις νέες μονάδες, ανάλογα με την τεχνολογία για 5 ως 7 χρόνια. Ακόμα υπάρχει πρόβλεψη για ειδική αντιμετώπιση των υφιστάμενων μονάδων που θα προχωρήσουν σε έργα περιβαλλοντικού εκσυγχρονισμού. Το όλο σχήμα αναμένεται να ισχύει για 10 χρόνια τουλάχιστον.

Κύκλοι του υπουργείου Περιβάλλοντος εξέφραζαν την αισιοδοξία τους ότι οι διαδικασίες στις υπηρεσίες των Βρυξελλών θα προχωρήσουν αρκετά γρήγορα, καθώς έχουν υπάρξει διαβουλεύσεις με τα αρμόδια στελέχη και ταυτόχρονα το ελληνικό μοντέλο προσιδιάζει με το ιταλικό, μία αγορά με την οποία η Ελλάδα θα συζευχθεί, όταν εφαρμοστεί το target model. Στο πλαίσιο αυτό άλλωστε υπάρχει η πρόβλεψη στο μέλλον να μπορούν να παίρνουν αποζημίωση,   δικαιώματα αξιοπιστίας (reliability options), όπως θα αποκαλούνται, και μονάδες γειτονικών χωρών που μέσω των διασυνδέσεων θα συμμετέχουν στο σύστημα και στον όλο μηχανισμό.

Οι αποζημιώσεις θα χορηγούνται μέσω μειοδοτικών δημοπρασιών, καθώς τα ποσά που προαναφέρθηκαν , όταν οριστικοποιηθούν, θα αποτελούν την τιμή - πλαφόν της εκάστοτε δημοπρασίας.

Οσον αφορά στη “διακοψιμότητα”,  η επιστολή προκοινοποίησης  του υπουργείου, αναφέρει, σύμφωνα με πληροφορίες, ότι αποτελεί αντικείμενο διακριτικής μεταχείρισης και ότι θα εξεταστεί η ενσωμάτωσή της στον νέο μηχανισμό. Παράλληλα υπογραμμίζεται η πρόθεση του υπουργείου να διατηρήσει το μέτρο.

Ας σημειωθεί ότι ο νέος μόνιμος μηχανισμός επάρκειας ισχύος θα αντικαταστήσει τον υφιστάμενο μεταβατικό μηχανισμό ευελιξίας, ένα παρεμφερές σύστημα αποζημίωσης που ισχύει για  μονάδες φυσικού αερίου και τις υδροηλεκτρικές. Η τιμή - πλαφόν στις δημοπρασίες ευελιξίας, όπως ορίστηκε φέτος το καλοκαίρι, είναι τα 36.000 ευρώ/MW

Σε όλη την Ευρώπη πάντως την περίοδο αυτό γίνεται έντονος δημόσιος διάλογος για τις μονάδες που θα έχουν δικαίωμα ένταξης σε τέτοιου τύπου μηχανισμούς μετά το 2025, καθώς το ευρωκοινοβούλιο και αρκετές χώρες- μέλη τάσσονται υπέρ της πρότασης οι αποζημιώσεις να χορηγούνται μόνον σε μονάδες των οποίων οι εκπομπές CO 2 δεν υπερβαίνουν τα  550 γραμμάρια CO2 /κιλοβατώρα και μάλιστα ορισμένοι ζητούν ο περιορισμός αυτός να εφαρμοστεί πολύ νωρίτερα. Σε μία τέτοια περίπτωση όλες οι ανθρακικές μονάδες αλλά και αρκετές, παλαιές και αναποτελεσματικές μονάδες φυσικού αερίου κινδυνεύουν να μείνουν εκτός του μηχανισμού αποζημιώσεων σε λίγα χρόνια. Οι αποφάσεις για το ζήτημα αυτό αναμένεται να ληφθούν ως το τέλος του χρόνου.