Πολλαπλασιαστικές επιδράσεις στην ελληνική οικονομία, από 111 εκατ. ευρώ ως 1,7 δισ. ευρώ ετησίως, ανάλογα με το βαθμό προσαρμογής στο στόχο της ΕΕ για την εξοικονόμηση ενέργειας, μπορεί να φέρει ενεργειακή αναβάθμιση του κτιριακού δυναμικού.
Στο συμπέρασμα αυτό καταλήγει μελέτη του ΙΟΒΕ που παρουσιάστηκε χθες με θέμα “Η βελτίωση της ενεργειακής αποδοτικότητας των κτιρίων ως μοχλός ανάπτυξης της οικονομίας”.
Στο σενάριο-στόχων, που είναι αυτό της επίτευξης του στόχου της χώρας για 32% εξοικονόμηση ενέργειας ως το 2030, υπολογίζεται ότι η επενδυτική δαπάνη για ανακαινίσεις κτιριακού δυναμικού θα κυμαίνεται στα επίπεδα των 570 ως 800 εκατ. ευρώ ετησίως και ο μέσος βαθμός εξοικονόμησης ενέργειας που θα επιτυγχάνεται θα ανέρχεται σε περίπου 40%
Ας σημειωθεί ότι η μελέτη εξετάζει 4 σενάρια, το σενάριο βάσης, το συντηρητικό, το φιλόδοξο και το σενάριο στόχων, με βάση το πλήθος των ανακαινιζόμενων κατοικιών, την ένταση της ανακαίνισης, τα είδη των κτιρίων, το κόστος της ανακαίνισης (μέσο κόστος επένδυσης ανά κιλοβατώρα), συνυπολογίζοντας τη μείωση στη ζήτηση ενεργειακών αγαθών.
Στην Ελλάδα περίπου το μισό κτιριακό δυναμικό της χώρας δεν έχει καμία μόνωση, με αποτέλεσμα  η ενεργειακή κατανάλωση ανά κατοικία να είναι από τις υψηλότερες στην ΕΕ, παρά το γεγονός ότι το ποσοστό του πληθυσμού που ζει χωρίς επαρκή θέρμανση είναι τριπλάσιο του μέσου ευρωπαϊκού.
Δεδομένης δε της οικονομικής κρίσης, είναι πολύ λίγα τα νοικοκυριά που σχεδιάζουν επενδύσεις ενεργειακής αναβάθμισης, με το 77,3% των ερωτηθέντων στη σχετική έρευνα του ΙΟΒΕ να απαντά ότι δεν σκοπεύει να προβεί σε  καμία τέτοιου τύπου επένδυση ως το τέλος του χρόνου.
Ωστόσο το μεγάλο ενδιαφέρον για τα προγράμματα “Εξοικονομώ” δείχνει ότι τα νοικοκυριά με τα κατάλληλα κίνητρα θα μπορούσαν να προχωρήσουν σε  επενδύσεις ενεργειακής εξοικονόμησης, εν μέρει ή στο σύνολο. Στο πλαίσιο αυτό η μελέτη εξετάζει και την επίδραση που θα μπορούσε να έχει η παροχή διάφορων φορολογικών κινήτρων στους πολίτες.
Οι παρεμβάσεις που δείχνουν να συγκεντρώνουν το μεγαλύτερο ενδιαφέρον είναι η αντικατάσταση του συστήματος θέρμανσης, η αλλαγή των κουφωμάτων,  η εγκατάσταση διπλών τζαμιών και η τοποθέτηση εξωτερικής μόνωσης.  
Το υψηλό κόστος των παρεμβάσεων και η έλλειψη χρηματοδότησης είναι τα δύο μεγαλύτερα εμπόδια, σε ποσοστά` 67,3% και 40,5% με βάση τις απαντήσεις των συμμετεχόντων στην έρευνα, για την υλοποίηση έργων εξοικονόμησης ενέργειας.
Αξίζει δε να σημειωθεί ότι το 67% των ερωτηθέντων θεωρεί ως πολύ σημαντική για το νοικοκυριό την εξοικονόμηση ενέργειας, ενώ το 48% χαρακτηρίζει ως πολύ μεγάλη την επίπτωση που θα έχει η αύξηση της τιμής της ενέργειας στο βιοτικό του επίπεδο.
Το 2016 οι ετήσιες επενδύσεις σε νέες κατοικίες ήταν κατά 95% χαμηλότερες σε σχέση με το 2007. Ωστόσο το 2016 ήταν η χρονιά κατά την οποία ο οικιακός τομέας αύξησε σημαντικά την κατανάλωση ενέργειας, ξεπερνώντας το 38% της συνολικής τελικής κατανάλωσης ενέργειας.
Ο μακροπρόθεσμος στόχος της ΕΕ για το 2050 είναι όλα τα κτίρια  να έχουν υψηλή ενεργειακή απόδοση με μηδενική ή ελάχιστη κατανάλωση ενέργειας σε συνδυασμό με τη μέγιστη χρήση των ΑΠΕ.
Στην Ελλάδα τα χρόνια της κρίσης παρατηρήθηκε σημαντικότατη μείωση της ενεργειακής κατανάλωσης, που δεν οφειλόταν όμως στην ενεργειακή αποδοτικότητα αλλά στην ύφεση.