Σύμφωνα με κύκλους προσκείμενους στον πωλητή, εταιρίες κυρίως από την Ευρώπη αλλά και από την Κίνα έχουν επιδείξει ενδιαφέρον για το συγκεκριμένο διαγωνισμό, και δεν αποκλείεται να σχηματιστούν κοινοπραξίες για τη διεκδίκηση της ΔΕΠΑ Υποδομών. Ανάμεσα στους ενδιαφερόμενους, οι ίδιες πηγές τοποθετούν ορισμένα από τα μεγαλύτερα ονόματα της Ευρώπης, όπως τη γερμανική E-on, τη γαλλική Engie, την ισπανική Enagas, την ιταλική Italgas, καθώς και την επίσης ιταλική Snam, είτε αυτοτελώς, είτε μέσω του  ΔΕΣΦΑ, είτε ακόμα και μέσω της κοινοπραξίας Senfluga, που εξαγόρασε το 66% του  ΔΕΣΦΑ. Στη Senfluga, εκτός από τη Snam που έχει το μεγαλύτερο ποσοστό και είναι και οπερέιτορ, μετέχουν η Enangas, η βελγική Fluxys και ο όμιλος Κοπελούζου. Σύμφωνα με πληροφορίες,  ενδιαφέρον όμως έχει εκφραστεί και από κινεζικό όμιλo, με παρουσία σε άλλη χώρα της Ευρώπης.

Δεδομένου ότι τόσο η Italgas όσο και η Snam έχουν ως κοινό μέτοχο το ιταλικό δημόσιο , μέσω της Cassa Depositi e Prestiti SpA (CDP) είναι πολύ αμφίβολο αν και οι δύο εταιρίες θα δώσουν το παρών. Ωστόσο όλα τα ενδεχόμενα είναι ανοικτά,  με την απόφαση για το  εάν και το ποιά θα συμμετάσχει  και μέσω ποιού θα σχήματος, να λαμβάνεται σε κεντρικό επίπεδο, στη Ρώμη. Λέγεται μάλιστα ότι οι τριβές μεταξύ των δύο ιταλικών εταιριών για τη ΔΕΠΑ Υποδομών είναι και η αιτία που καθυστερεί -και ενδεχομένως να ματαιώσει- το deal  εξαγοράς του 49% της ΕΔΑ Θεσσαλονίκης από την Ιtalgas.

Ας σημειωθεί ότι το 49% και το μάνατζμεντ της ΕΔΑ Θεσσαλονίκης, που διαχειρίζεται το δίκτυο αερίου της συμπρωτεύουσας και της Θεσσαλίας, ανήκει στην επίσης ιταλική Eni gas e luce, με την οποία η Ιtalgas φερόταν τον Νοέμβριο έτοιμη να υπογράψει τη συμφωνία εξαγοράς. Τελικώς, όπως φαίνεται, όλα θα κριθούν από την έκβαση του διαγωνισμού πώλησης της ΔΕΠΑ Υποδομών, στην οποία, με τη διάσπαση και τον μετασχηματισμό της δημόσιας εταιρίας αερίου, περνά  το 51% της ΕΔΑ Θεσσαλονίκης.

Η Cassa Depositi e Prestiti, που λειτουργεί ως αναπτυξιακή τράπεζα και κρατικό χαρτοφυλάκιο ελεγχόμενη κατά 83% από το ιταλικό υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών, κατέχει το 26% της Italgas και το 31% της Snam, η οποία μετέχει απ’ ευθείας με 13,5% στην Italgas. Εξάλλου το ιταλικό δημόσιο ελέγχει λίγο πάνω από το 30% της ΕΝΙ.

Από την άλλη πλευρά, η κινεζική παρουσία στον διαγωνισμό, είτε αυτοτελώς είτε μέσω του ευρωπαϊκού της βραχίονα, εφόσον τελικώς εκδηλωθεί, μπορεί να “ταράξει τα νερά”, προκαλώντας αντιδράσεις τόσο από τις Βρυξέλλες όσο και από την Ουάσιγκτον, οι οποίες δεν βλέπουν θετικά την κινεζική διείσδυση στα ευρωπαϊκά δίκτυα υποδομών ενέργειας.

Το μεγάλο ενδιαφέρον για τη ΔΕΠΑ Υποδομών εξηγείται τόσο από το  μονοπωλιακό χαρακτήρα της εταιρίας, όσο και από το ρυθμιζόμενο έσοδό της, ιδιαίτερα αν υπολογίσει κανείς ότι το WACC (ο σταθμισμένος συντελεστής  απόδοσης κεφαλαίων), βάσει του οποίου υπολογίζεται το έσοδο, είναι ιδιαίτερα υψηλό στα ελληνικά ενεργειακά δίκτυα, σχεδόν το διπλάσιο από πολλά, αντίστοιχα ευρωπαϊκά.   

Υπενθυμίζεται ότι ο διαγωνισμός αφορά στο 100% της ΔΕΠΑ Υποδομών, καθώς τα ΕΛΠΕ έχουν συμφωνήσει να πουλήσουν και το δικό τους μερίδιο 35% μαζί με το 65%  που ρευστοποιεί το ελληνικό δημόσιο.
Στόχος του ΤΑΙΠΕΔ, το οποίο διεξάγει τον διαγωνισμό, είναι ότι αν τελικώς αποφασιστεί η παράταση, να μην συμπέσει η νέα προθεσμία με την καταληκτική ημερομηνία - 6 Μαρτίου- για την εκδήλωση ενδιαφέροντος στον σχεδόν παράλληλο  διαγωνισμό για την πώληση του 65% της ΔΕΠΑ Εμπορίας.  Τα ΕΛΠΕ που κατέχουν το υπόλοιπο 35%, σκοπεύουν να διεκδικήσουν το μερίδιο του δημοσίου. Στη περίπτωση πάντως που δεν πλειοδοτήσουν, σύμφωνα με το Μνημόνιο που έχουν υπογράψει με το δημόσιο, έχουν δεσμευτεί ότι θα διαθέσουν και το δικό τους μερίδιο στον προτιμητέο επενδυτή, που θα ανακηρυχθεί από την όλη διαδικασία. Για την εταιρία εκδηλώνεται ενδιαφέρον από όλους σχεδόν τους μεγάλους εγχώριους ενεργειακούς ομίλους.