Εκεί που οι διεθνείς αγορές ενισχύονται με κέρδη πάνω από 4%, το Γερμανικό χρηματιστήριο, ενισχύεται μόλις 1,2%. Εκεί που οι ΗΠΑ «κόβουν» τρις. δολ. και η Feda με τις παρεμβάσεις της αιμοδοτεί τις τράπεζες και τις επιχειρήσεις με 1,3 τρις. δολ., η Γερμανία, τσιγγούνικα και «καρμίρικα» συναινεί σε ευρωπαϊκές πολιτικές κοινής αποδοχής, αλλά ετοιμάζεται η ίδια, σαν χώρα, να τινάξει στον αέρα τον δικό της προϋπολογισμό με δαπάνες 500 δις. ευρώ, «ξεχειλώνοντας» κατά το δοκούν το σύμφωνο σταθερότητας. Κι αυτά, ενώ η ΕΚΤ α) αποφάσισε να εντάξει στο QE των προφανώς λίγων κεφαλαίων για την αντιμετώπιση της κρίσης σε σχέση με τις ΗΠΑ και την Fed μόλις 750 δις. ευρώ, και β) η Κριστίν Λαγκάρντ, μπροστά στο πρόβλημα που γιγαντώνεται με την Ισπανία ήδη να ανακοινώνει περισσότερους νεκρούς από την Κίνα και στην Ιταλία η μπάλα δείχνει ότι έχει χαθεί, ζητεί καθημερινά από τις ευρωπαϊκές συναινέσουν σε νέα έκτακτα μέτρα.
Ακόμα και η γραμμή… πίστωσης από τον ESM του οποίου ηγείται ο Γερμανός Κλάους Ρέγκλινγκ, διορισμένος από τον Σόιμπλε, παραμένει γράμμα κενό και ασαφές. Μόνο λόγια.
Το μεσημέρι της Τετάρτης και επισήμως, η Ευρώπη κόπηκε στα δύο, όπως παρατηρούν αναλυτές που παρακολουθούν τα τεκταινόμενα στην ευρωζώνη.
Από την μία 9 χώρες, και εννέα πρωθυπουργοί, με τον Κυριάκο Μητσοτάκη να ηγείται της πρωτοβουλίας, ανάμεσα στους οποίους Sophie Wilmès, Πρωθυπουργό του Βελγίου, Emmanuel Macron, Πρόεδρο της Γαλλικής Δημοκρατίας, Leo Varadkar, Πρωθυπουργό της Ιρλανδίας, Pedro Sánchez, Πρωθυπουργό της Ισπανίας, Giuseppe Conte, Πρωθυπουργό της Ιταλίας, Xavier Bettel, Πρωθυπουργό του Λουξεμβούργου, António Costa, Πρωθυπουργό της Πορτογαλίας και Janez Janša, Πρωθυπουργό της Σλοβενίας.
Και από την άλλη, η Γερμανία και η Ανγκέλα Μέρκελ, που ευτυχώς το δεύτερο τεστ για τον κορωνοϊό αποδείχθηκε αρνητικό, βάζοντας τους παρατρεχάμενούς της στην καγκελαρία να δηλώνουν ότι κάθε δάνειο θα πρέπει να συνοδεύεται από όρους, θέλοντας να βάλει οικονομίες, όπως την Γαλλία, την Ιταλία ή την Ισπανία στην καραντίνα των μνημονίων, εφόσον περάσει η καραντίνα του κορονοϊού.
Έλληνες διαχειριστές κεφαλαίων στο Λονδίνο, υποστηρίζουν ότι η Γερμανία α) δεν κατάλαβε τίποτα από την κρίση των τραπεζών του 2008, β) δεν κατάλαβε, επίσης, τίποτα από την ελληνική κρίση του 2010 που κράτησε μέχρι τους τελευταίους μήνες του 2019 και γ) φαίνεται να μην καταλαβαίνει τίποτα ακόμα και τώρα, που θα δει το ΑΕΠ της να συρρικνώνεται μέσα στο 2020 τουλάχιστον κατά 10%, πιστεύοντας ότι οι αγορές, παρά τα χαμηλά επιτόκια στα ομολογά της, της τάξης του -0,3%, θα αρχίσουν να δανείζουν μία χώρα που ανεβάζει τις δαπάνες της στα 500 δις. ευρώ κι ενώ επιχειρήσεις της εμβλήματα, όπως οι αυτοκινητοβιομηχανίες της, έχουν κατεβάσει ρολά λόγω κορονοϊού και ετοιμάζονται να πληρώσουν εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ σε πρόστιμα λόγω αθέμιτου ανταγωνισμού (όρα Deutsche Bank και VW).
H Eλλάδα από την πλευρά της πάντως και μην έχοντας το άγος μνημονίων ομιλεί και παρεμβαίνει πλέον ισότιμα στα κοινά ευρωπαϊκά δρώμενα. Σαν ισότιμο μέλος. Και τα corona bonds σε τούτη τη συγκυρία αποτελούν μια, κάποια λύση. Η Γερμανία νόμίζει ότι προσεγγίζει τους εταίρους της από θέση ισχύος. Φευ, όπως διατείνονται οι αναλυτές, διότι και η Γαλλία του Εμμανουέλ Μακρόν έχει αρνητικά επιτόκια. Και πριν από ένα μήνα, ακόμα και το ελληνικό δεκαετές βρέθηκε σε απόσταση αναπνοής από το 0.
Το μπλοκ των εννέα κρατών μελών της ευρωζώνης παραμένει ισχυρό. Το ερώτημα που τίθεται είναι, εφόσον η κυρία Μέρκελ και τα γεράκια της αισθάνονται τόσο σίγουροι για τις απόψεις τους, γιατί δεν βγαίνουν να δανειστούν, σήμερα κιόλας από τις αγορές. Προφανώς και τα αρνητικά επιτόκιά της, αποτελούν μαγική εικόνα.
Προφανώς, με το κείμενο των «9» το μεσημέρι της 25ης Μαρτίου, ο πυρετός –που δεν είχε- της κυρίας Μέρκελ, πρέπει να ανέβηκε. Ή αν δεν ανέβηκε, σίγουρα κατανάλωσε, ακούγοντας τον αγαπημένο της Βάγκνερ, ένα μπουκάλι από τα κρασιά που αγόρασε στο σούπερ μάρκετ που επισκέφτηκε στο τέλος της περασμένης εβδομάδας.
«Είναι ανάγκη να συμφωνήσουμε σε ένα κοινό χρεόγραφο, που θα μπορούσε να ονομαστεί «Ομόλογο-Corona» και το οποίο θα εκδοθεί από ένα θεσμικό όργανο της Ε.Ε. Αποστολή του θα είναι η συγκέντρωση κεφαλαίων -στην ίδια βάση και προς όφελος όλων των εταίρων. Έτσι, θα εξασφαλισθεί η σταθερή και μακροπρόθεσμη χρηματοδότηση των πολιτικών που απαιτούνται για την αντιμετώπιση των ζημιών από αυτή την πανδημία.
Η ανάγκη ενός τέτοιου κοινού χρηματοδοτικού μέσου είναι φανερή, αφού όλοι αντιμετωπίζουμε ένα συμμετρικό εξωτερικό σοκ, για το οποίο καμία χώρα δεν φέρει ευθύνη, αλλά όλες υφίστανται τις αρνητικές του συνέπειές. Είμαστε, συνεπώς, συλλογικά υπεύθυνοι για μια αποτελεσματική και ενιαία ευρωπαϊκή απάντηση. Αυτό το κοινό οικονομικό εργαλείο μας θα πρέπει να έχει επαρκές μέγεθος και εκτεταμένη διάρκεια, ώστε να είναι απόλυτα αποδοτικό και να αποτρέπει κινδύνους υποτροπής. Τώρα και στο μέλλον».
Προφανώς, η Γερμανία μόλις έχασε και τον τρίτο παγκόσμιο πόλεμο…
