Στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έκανε ομιλία η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, σχετικά με τη συντονισμένη δράση της ΕΕ για την αντιμετώπιση της πανδημίας του κορωνοϊού και των επιπτώσεών της:

«Δεν υπάρχουν λόγια για να περιγράψουν τον πόνο της Ευρώπης και όλων όσοι υποφέρουν στον κόσμο.

Η σκέψη μας είναι με όλα τα θύματα και οι προσευχές μας με όλες τις οικογένειες που πενθούν.

Υποσχόμαστε ότι θα διηγηθούμε την ιστορία του καθενός και της καθεμίας και θα τιμήσουμε τη ζωή τους και την κληρονομιά τους. Θα τους θυμόμαστε πάντοτε όλους.

Θα θυμόμαστε την Julie, τη Γαλλίδα έφηβο που είχε όλη τη ζωή μπροστά της, τον Jan, τον Τσέχο ιστορικό που πάντα αγωνιζόταν για ό,τι πίστευε και τον Gino, τον Ιταλό γιατρό που γύρισε από τη σύνταξη για να σώσει ζωές.

Θα θυμόμαστε την απίστευτη χειρονομία της Suzanne να διαθέσει τον αναπνευστήρα της σε κάποιον νεότερο στο Βέλγιο -και την εικόνα του Francis που έγνεφε αντίο στον αδερφό του από το παράθυρο ενός νοσοκομείου στην Ιρλανδία.

Θα θυμόμαστε τη νέα Πολωνή μητέρα που δεν θα δει το παιδί της να μεγαλώσει και τον νεαρό Ισπανό προπονητή ποδοσφαίρου που δεν θα δει ποτέ το όνειρό του να γίνεται πραγματικότητα.

Δεν θα τους ξεχάσουμε ποτέ.

Τις μητέρες, τους πατέρες, τις αδελφές και τους αδελφούς.

Τους νέους και τους ηλικιωμένους από τον βορρά ή τον νότο, την ανατολή ή τη δύση.

Τους φίλους και τους συναδέλφους, τους γείτονες κοντά μας και τους ξένους μακριά μας.

Όσους έχουν να πουν και να δουν πράγματα.

Εκείνους στους ώμους των οποίων κλαίμε και στην αγάπη των οποίων ακουμπάμε.

Καθεμία από τις δεκάδες χιλιάδες αυτές ιστορίες θρυμματίζει την καρδιά μας.

Αλλά και ενισχύει την αποφασιστικότητά μας να εξασφαλίσουμε ότι η Ευρώπη κάνει ό,τι μπορεί για να σώσει κάθε ζωή που μπορεί να σώσει.

Κυρίες και κύριοι βουλευτές,

Δεν μπορούμε να αντιμετωπίσουμε μια πανδημία τέτοιας ταχύτητας μετάδοσης ή τέτοιας κλίμακας χωρίς την αλήθεια.

Την αλήθεια για όλα: τους αριθμούς, την επιστήμη, τις προοπτικές -αλλά και τις δικές μας ενέργειες.

Ναι, είναι αλήθεια ότι κανείς δεν ήταν πραγματικά έτοιμος για κάτι τέτοιο.

Είναι επίσης αλήθεια ότι πάρα πολλοί δεν έδωσαν εγκαίρως το παρών, όταν η Ιταλία χρειαζόταν βοήθεια στην αρχή.

Και ναι, για τον λόγο αυτό, η Ευρώπη, στο σύνολό της, πρέπει να ζητήσει μια ειλικρινή συγγνώμη.

Αλλά το να ζητάμε συγγνώμη μετράει μόνο αν αλλάζει και η συμπεριφορά.

Αλήθεια είναι και το ότι δεν χρειάστηκε πολύς χρόνος για να συνειδητοποιήσουμε όλοι μας ότι πρέπει να προστατεύσουμε ο ένας τον άλλο για να προστατεύσουμε τους εαυτούς μας.

Και η αλήθεια είναι ότι η Ευρώπη έχει καταστεί πλέον το παγκόσμιο κέντρο αλληλεγγύης.

Η πραγματική Ευρώπη ορθώνει το ανάστημά της· είναι αυτή που στέκεται στον συνάνθρωπο όταν τη χρειάζεται περισσότερο.

Είναι αυτή όπου οι επαγγελματίες του παραϊατρικού προσωπικού από την Πολωνία και οι γιατροί από τη Ρουμανία σώζουν ζωές στην Ιταλία.

Όπου οι αναπνευστήρες από τη Γερμανία σώζουν ζωές στην Ισπανία.

Όπου τα νοσοκομεία της Τσεχίας περιθάλπουν ασθενείς από τη Γαλλία.

Και όπου ασθενείς από το Μπέργκαμο αερομεταφέρονται σε κλινικές στη Βόννη.

Είδαμε ιατρικές προμήθειες να πηγαίνουν από τη Λιθουανία στην Ισπανία και αναπνευστήρες από τη Δανία στην Ιταλία.

Πράγματι, έχουμε δει κάθε είδους εξοπλισμό να μεταφέρεται προς όλες τις κατευθύνσεις σε ολόκληρη την Ευρώπη, από όποιον μπορεί να το διαθέσει σε όποιον το χρειάζεται.

Αυτό με κάνει περήφανη που είμαι Ευρωπαία.