Η Τουρκία μόλις που συνερχόταν από την πρώτη της ύφεση σε δέκα χρόνια, όταν την χτύπησε η πανδημία του νέου κορωνοϊού. Η οικονομία είναι τώρα έτοιμη να ξαναπέσει σε ύφεση και οι επιλογές του προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν είναι περιορισμένες.

Μαζική ανεργία, κατάρρευση του τουρισμού, νομισματική αστάθεια. «Η κατάσταση είναι εξαιρετικά κακή», συνοψίζει ο Ατίλα Γιεσιλάντα, οικονομολόγος στο κέντρο σκέψης GlobalSource Partners.

Ο Τούρκος πρόεδρος αποκάλυψε τον Μάρτιο ένα σχέδιο ανάκαμψης και ανακοίνωσε σταδιακή άρση των περιορισμών τον Μάιο και τον Ιούνιο, για να τονώσει τη 19η παγκόσμια οικονομική δύναμη η οποία έχει Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν (ΑΕΠ) 710 δισεκατομμυρίων δολαρίων.

Όμως οι οικονομολόγοι προβλέπουν μια οδυνηρή ύφεση και ορισμένοι εξ αυτών κάνουν μάλιστα λόγο για προσφυγή στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ), ένα ενδεχόμενο που ο Ερντογάν ανέκαθεν απέρριπτε.

Πληθωρισμός

Αν και το όνομα του προέδρου τους ήταν για καιρό συνώνυμο της ευημερίας για τους Τούρκους, η οικονομία έχει πλέον γίνει η «αχίλλειος πτέρνα» του, υπογραμμίζει ο Σονέρ Τσαγκαπτάι του Washington Institute of Near East Policy, εξαιτίας της χαμηλής ανάπτυξης (0,9% το 2019), της υψηλής ανεργίας (13,6% τον Φεβρουάριο) και του διψήφιου πληθωρισμού (10,97% τον Απρίλιο).

Εξαιτίας αυτών των κακών αριθμών, ο Ερντογάν κατέγραψε μια ηχηρή ήττα στις περυσινές δημοτικές εκλογές, χάνοντας την Κωνσταντινούπολη και την Άγκυρα.

«Δεν προβλέπονται εκλογές στην Τουρκία πριν από το 2023, όμως η δημοτικότητά του μειώνεται και ξέρει πως θα είναι δύσκολο (...) να αγνοήσει τις εκκλήσεις για πρόωρες εκλογές, αν η οικονομία ναυαγήσει», λέει ο Τσαγκαπτάι.

Ενώ η Άγκυρα στοιχημάτιζε σε ποσοστό ανάπτυξης 5% για το 2020, το ΔΝΤ προβλέπει τώρα συρρίκωνση του ΑΕΠ κατά 5% και ανεργία στο 17,2%.

Η υποτίμηση της τουρκικής λίρας, κατά περίπου 15%, έναντι του δολαρίου από την αρχή της φετινής χρονιάς, δείχνει την ανησυχία των αγορών. Στις αρχές Μαΐου έφθασε μάλιστα στο χαμηλότερο ιστορικά σημείο της, καθώς ανταλλασσόταν με ισοτιμία 7,24 για ένα δολάριο.

Όμως αυτό αυξάνει ακόμη περισσότερο το συντριπτικό βάρος του χρέους σε ξένα νομίσματα που έχει ο ιδιωτικός τομέας.

Ο τουρισμός, ο οποίος απέφερε πέρυσι περισσότερα από 31 δισ. δολάρια στη χώρα, υποφέρει από την αναστολή των πτήσεων που ισχύει εδώ και δύο μήνες.

Για να μη σταματήσει η δραστηριότητα, ο Ερντογάν επέλεξε στοχευμένα μέτρα στη διάρκεια της επιδημίας, όπως η επιβολή lockdown μόνο το σαββατοκύριακο.

Μπροστά σ' αυτή τη σκοτεινή εικόνα που παρουσιάζει η Τουρκία, οικονομολόγοι εκτιμούν πως η χώρα σύντομα δεν θα έχει άλλη επιλογή παρά να ζητήσει τη βοήθεια του ΔΝΤ.

Η Άγκυρα έχει ήδη προσφύγει στο ΔΝΤ 19 φορές στην ιστορία της. Όμως για τον Ερντογάν, κήρυκα της εθνικής κυριαρχίας, κάτι τέτοιο θα αποτελούσε ταπείνωση.

«Θα είναι η ύστατη προσφυγή του (...) Θα εξαντλήσει όλες τις άλλες επιλογές, πριν ζητήσει ένα σχέδιο διάσωσης», εκτιμά το γραφείο συμβούλων Capital Economics.

Προς το παρόν η Άγκυρα στοιχηματίζει σε συμβάσεις ανταλλαγής «swap» -μηχανισμός ασφαλείας που έχει στόχο την αποφυγή συναλλαγματικών ελλείψεων- με ξένες κεντρικές τράπεζες, ιδιαίτερα εκείνη των ΗΠΑ.

Αυτό εξηγεί την «επίθεση γοητείας» της Άγκυρας στην Ουάσινγκτον, ιδιαίτερα με την αποστολή ιατρικού εξοπλισμού, υπογραμμίζει ο Τσαγκαπτάι.