Τα πάνω κάτω στην αγορά φέρνει το εθνικό σχέδιο ανάκαμψης και ανθεκτικότητας της ελληνικής οικονομίας, αφού, μεταξύ άλλων, δημιουργείται, εντός τριετίας, όπως αναφέρουν καλά ενημερωμένες πηγές από το ΥΠΟΙΚ γραφείο πιστώσεων και πλατφόρμα παρακολούθησης του ιδιωτικού χρέους. Στην ουσία θα πρόκειται για έναν τύπου «κόφτη» δανείων για επιχειρήσεις που τείνουν να καταστούν υπερδανεισμένες. Στο πλαίσιο αυτό, ορίζεται ρητά η δημιουργία ενός Γραφείου Πιστώσεων προκειμένου να αντιμετωπιστεί η υπάρχουσα ασύμμετρη πληροφόρηση και να ενισχυθεί η πρόσβαση στις πιστώσεις. Προκειμένου να διασφαλιστεί η λήψη τεκμηριωμένων αποφάσεων σχετικά με την πρόσβαση σε πιστώσεις, ο Άξονας προβλέπει τη δημιουργία ενός Παρατηρητηρίου Πιστωτικής Επέκτασης και με σκοπό την αποτροπή μελλοντικής υπερχρέωσης προβλέπεται η ανάπτυξη ενός μητρώου παρακολούθησης ιδιωτικού χρέους.
Το σχέδιο προβλέπει μικρότερη εξάρτηση από τις τράπεζες και στροφή στην πρωτογενή αγορά χρήματος και άντληση κεφαλαίων, αυτή του χρηματιστηρίου. Σύμφωνα με το σχέδιο που υπέβαλε η κυβέρνηση στην Κομισιόν, περιλαμβάνει μέτρα που συμβάλλουν στην ανάπτυξη των κεφαλαιαγορών στην Ελλάδα. Ο στόχος αυτός επιτυγχάνεται με την εισαγωγή διοικητικών και κανονιστικών μέτρων που θα ενθαρρύνουν την έκδοση κινητών αξιών (μετοχών) και τη χρηματοδότηση μέσω μετοχικού κεφαλαίου, προκειμένου να συμπληρωθεί η τραπεζική χρηματοδότηση και να συμβάλλει στην ανθεκτικότητα διασφαλίζοντας ότι οι βιώσιμες επιχειρήσεις έχουν πρόσβαση σε χρηματοδότηση και κατά τη διάρκεια μιας περιόδου ύφεσης.
Σε άλλο σημείο του σχεδίου για το τι μέλλει γενέσθαι για το ελληνικό επιχειρείν, μάλλον θα πρέπει να ξεχάσουμε την μικρή, ή μικρομεσαία επιχείρηση, όπως την ξέρουμε στη χώρα μας. Κι αυτό διότι ευνοούνται οι συνεργασίες και οι συμπράξεις. Σύμφωνα με το σχέδιο λοιπόν, ο ψηφιακός μετασχηματισμός των επιχειρήσεων στοχεύει στην ενίσχυση της ενσωμάτωσης των ψηφιακών τεχνολογιών από τις επιχειρήσεις, μειώνοντας το «ψηφιακό χάσμα» μεταξύ των ελληνικών μικρομεσαίων επιχειρήσεων (ΜΜΕ) σε σχέση με τις αντίστοιχες του ευρωπαϊκού μέσου όρου. Αυτό επιτυγχάνεται παρέχοντας φορολογικά κίνητρα για επενδύσεις και χρηματοδότηση για την προμήθεια λογισμικού, υπηρεσιών υπολογιστικού νέφους, εγκατάσταση εξειδικευμένου εξοπλισμού κλπ.
Όπως διαπιστώνεται από το σχέδιο που υπέβαλε η κυβέρνηση στην Κομισιόν για την ανάταξη της οικονομίας μετά τον κορωνοϊό, εμπόδιο στην αύξηση της παραγωγικότητας στην Ελλάδα είναι το μικρό, κατά μέσο όρο, μέγεθος των ελληνικών επιχειρήσεων σε όλα τα σχετικά επίπεδα μεγέθους. Οι πολύ μικρές επιχειρήσεις, οι ΜΜΕ και οι μεγάλες εταιρείες είναι μικρότερες σε σχέση με τον μέσο όρο της ζώνης του ευρώ. Όπως τονίζεται επίσης, στην έκθεση της Επιτροπής Πισσαρίδη, η παραγωγικότητα συσχετίζεται θετικά με το μέγεθος των επιχειρήσεων. Ένα μικρότερο, σε σχέση με τον μέσο όρο της ΕΕ, μέγεθος της επιχείρησης σε όλα τα επίπεδα μπορεί να αποτελέσει εμπόδιο για την πραγματοποίηση οικονομιών κλίμακας και τη βελτίωση της διεθνούς ανταγωνιστικότητας. Στόχος της οικονομικής πολιτικής θα πρέπει να αποτελέσει η δημιουργία ενός οικονομικού περιβάλλοντος που θα επιτρέπει σε επιχειρήσεις όλων των μεγεθών (πολύ μικρές, μικρές, μεσαίες και μεγάλες) να μεγαλώνουν, να συνεργάζονται μεταξύ τους και να αξιοποιούν πλήρως τις δυνατότητές τους.
Επομένως, τα οικονομικά κίνητρα για ιδιωτικές επενδύσεις (Άξονας 4.7.) πρόκειται να στοχεύουν και σε έργα που προωθούν τις οικονομίες κλίμακας και τη συνεργασία μεταξύ των επιχειρήσεων. Θα συμπληρωθούν από ένα καθεστώς κινήτρων για την παραγωγικότητα και την εξωστρέφεια των επιχειρήσεων, το οποίο περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων: την εισαγωγή μιας νέας νομικής μορφής για τις αστικές επιχειρηματικές συμπράξεις, ένα πλαίσιο που θα ενθαρρύνει τις ατομικές επιχειρήσεις να συμμετέχουν σε ανώτερης μορφής εταιρεία (περιορισμένη ευθύνη, περισσότερος έλεγχος) και ένα πλαίσιο που θα ενθαρρύνει τις συγχωνεύσεις ΜμΕ και τη συνεργασία μεταξύ των επιχειρήσεων. Τέτοια κίνητρα θα βοηθήσουν τις επιχειρήσεις να αναπτύξουν νέες περιοχές συγκριτικών πλεονεκτημάτων, να συντονιστούν με τις μεταβαλλόμενες παγκόσμιες τάσεις της ζήτησης, να γίνουν περισσότερο προσανατολισμένες στις εξαγωγές και να βοηθήσουν στη διαφοροποίηση της πλευράς της προσφοράς της οικονομίας, μειώνοντας την επίδραση των κραδασμών των τομέων της οικονομίας στο συνολικό προϊόν και στην ευημερία.
