Μόνο ικανοποίηση εκφράζει η ελληνική πλευρά από τις συναντήσεις της Μόσχας με κυριότερη φυσικά εκείνη του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα με τον ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν. Η κυβέρνηση θεωρεί οτι πέτυχε το στόχο της επανεκκίνησης των διμερών σχέσεων, σχετικά... "αναίμακτα", υπό την έννοια ότι δεν δόθηκε σοβαρή λαβή και αφορμή στην ευρωπαϊκή πλευρά να επικρίνει την Αθήνα ότι εγκαταλείπει την κοινή ευρωπαϊκή στάση έναντι της Ρωσίας. Εκτιμά δηλαδή από τις πρώτες αντιδράσεις των Βρυξελλών ότι δεν προκλήθηκε κάποιο αξιοσημείωτο πλήγμα από τις κινήσεις του κ. Τσίπρα στις σχέσεις της Ελλάδας με την ΕΕ, ενώ την ίδια ώρα επιτεύχθηκαν οι βασικοί στόχοι της επίσκεψης.
Η Αθήνα μετρά τα εξής οφέλη:
Πρώτον, ενισχύθηκε σημαντικά ο ενεργειακός άξονας μεταξύ των δύο χωρών. Και μάλιστα με προοπτική να αλλάξει ο ενεργειακός χάρτης και το ενεργεικό παιχνίδι στην ευρύτερη περιοχή συνολικά και με θεαματικά αποτελέσματα για τις δύο πλευρές. Η συμφωνία για την κατασκευή του αγωγού φυσικού αερίου, που θα συνδέει τον σημερινό αγωγό ο οποίος σταματά στην Τουρκία με τα δυτικά Βαλκάνια και την κεντρική Ευρώπη. Ο Πούτιν έκανε σαφές και η ελληνική πλευρά αναμένει συγκεκριμενοποίηση των δεδομένων, ότι είναι διατεθειμένος να προκαβάλει κέρδη προς την Ελλάδα, ώστε το έργο να ολοκληρωθεί σύντομα. Παράλληλα η Αθήνα έλαβε δύο διαβεβαιώσεις: Οτι θα μειωθούν οι τιμές φυσικού αερίου και δεύτερον οτι θα χαριστεί από τους ρώσους το μεγαλύτερο μέρος από τις προβλεπόμενες ρήτρες, ύψους 100 εκατ. ευρώ
Δεύτερον, δρομολογήθηκε ουσιαστική άρση των εμποδίων στις εξαγωγές ελληνικών αγροτικών προϊόντων, έστω κι αν αυτό δεν θα γίνει με επίσημη άρση του εμπάργκο, που έχει επιβάλλει η Ρωσία, ως αντίμετρα στις ευρωπαϊκές κυρώσεις εναντίον της. Η συνεργασία θα περάσει μέσα από κοινοπραξίες, κοινές εταιρίες και άλλες φόρμουλες, όπως η εξαγωγή στη Ρωσία φρούτων ως "πρώτες ύλες" και χωρίς τυποποίηση. Η δραστηριότητα κοινών ελληνο-ρωσικών εταιρειών, και η μεταφορά ελληνικών προϊόντων στη Ρωσία δεν λογίζεται ως εξαγωγή, κι αυτό γιατί θα τα διακινούν ρώσικες εταιρίες στις οποίες, όμως, θα συμμετέχουν και έλληνες παραγωγοί.
Τρίτον, η ανάπτυξη διμερών συνεργασιών σε όλα τα επίπεδα: εμπορικό, οικονομικό, τουριστικό, πολιτιστικό, μορφωτικό. Η ενδυνάμωση τέτοιων δράσεων σε μία περιοδο κρίσης, θεωρείται σημαντική. Πιο σημαντικό πεδίο είναι φυσικά οι επενδύσεις και οι συμμετοχές ρωσικών εταιριών σε διαγωνισμούς αποκρατικοποιήσεων και συμπάξεων στην Ελλάδα. Η κυβέρνηση κατέστησε σαφές οτι δεν πουλά πλειοψηφικά πακέτα, με την ρωσική πλευρά να απαντά ότι ενδιαφέρεται και για μειοψηφικά. Η Μόσχα κοιτάζει προς τον ΟΛΘ και ίσως τον σιδηρόδρομο. Θα λάβει επίσης μέρος στους διαγωνισμούς για το πετρέλαιο στα 20 θαλάσσια οικόπεδα σε Ιόνιο και νότι Κρήτη.
Τέταρτον, η αποκόμιση σημαντικών οικονομικών πλεονεκτημάτων και ενίσχυση της ανάπτυξης και της απασχόλησης. Η Αθήνα ελπίζει σε άμεσα οφέλη (από τον αγωγό και τις ενεργειακές συμφωνίες έως τα αγροτικά), αλλά και μακροπρόθεσμα, ύψους πολλών εκατομμυρίων ή και, στη συνέχεια, δισ. ευρώ.
Πέμπτον, η ανάπτυξη μίας πολυδιάστατης εξωτερικής πολιτικής, που δεν συνθλίβεται υπό το βάρος της οικονομικής κρίσης και δεν υποκύπει σε πολιτικές πιέσεις, οι οποίες δεν έχουν καμία σχέση με το ευρωπαϊκό δημοκρατικό κεκτημένο και το σεβασμό στην εθνική κυριαρχία.
Ο πρωθυπουργός διαμήνυσε σε όλους τους τόνους από τη Μόσχα ότι δεν θα δεχθεί νουθεσίες και οτι η Ελλάδα δεν ειναι αποικία χρέους για να δέχεται υπογορεύσεις για θέματα, όπως οι διμερείς σχέσεις.
Ήταν ένα ξεκάθαρο μήνυμα προς τις Βρυξέλλες να μην προκαλούν με δηλώσεις, καθώς η Ελλάδα ξέρει να σέβεται το ευρωπαϊκό πλαίσιο, αλλά ταυτόχρονα και να κινείται όπως έχει δικαίωμα ως κυρίαρχο κράτος στις διεθνείς σχέσεις.
