Αισιοδοξία γεμίζει ξαφνικά την αγορά η χθεσινή συμφωνία της ελληνικής κυβέρνησης με τους θεσμούς (κυρίως την ΕΚΤ) για τον αναβαλλόμενο φόρο, μιά πληγή στο εγχώριο τραπεζικό σύστημα που δέσμευσε κεφάλαια πάνω από 15 δις. Ευρώ. Το καλό νέο έρχεται σε μία περίοδο που όλα έδειχναν ότι είχαν “σταματήσει” σστο Χρηματιστήριο, με τον γενικό δείκτη να κινείται μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας στα επίπεδα μεταξύ 830 – 900 μονάδων εδώ και τέσσερις μήνες.
Σύμφωνα με παράγοντες της αγοράς, ήταν γνωστό ότι οι ξένοι είχαν ενδοιασμούς για την πορεία τον τραπεζών, όσο υπήρχε η εκκρεμότητα του αναβαλλόμενου φόρου.
Το γεγονός ότι οι τράπεζες έχουν τη δυνατότητα απόσβεσης σε διάστημα 20 ετών, ανάβει το πράσινο φως για επιστροφή στην κερδοφορία και το σημαντικότερο, ευνοεί την χρηματοδότηση της οικονομίας και την μόχλευση των κεφαλαίων από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Ανάκαμψης. Στην Πειραιώς, αυτό σημαίνει ότι “αποδεσμεύονται” κεφάλαια 4,8 δις. Ευρώ, στην Εθνική 4,4 δις. Ευρώ, στην Eurobank 3,6 δις. και στην Alpha 3 δις. Ευρώ.
Όπως αναφέρουν οι ίδιες πηγές, ότι το επόμενο διάστημα θα πρέπει οι ξένοι οίκοι, να “ξαναγράψουν” τις εκθέσεις τους και να αναθεωρήσουν τουλάχιστον 20% προς τα πάνω τις νέες τιμές στόχους που θα βάλουν για τις ελληνικές τραπεζικές μετοχές!
Πλέον, η αγορά δεν έχει κανένα λόγο να λιμνάζει από τη στιγμή που εκτός του καλού νέου από τον αναβαλλόμενο φόρο, οι αποδόσεις των ελληνικών ομολόγων έχουν μειωθεί τόσο πολύ, που είναι σαν η χώρα να έχει πάρει ήδη επενδυτική βαθμίδα, σχολιάζουν οι ίδιες πηγές. Αυτή τη στιγμή το ελληνικό 10ετές υποχωρεί στο ιστορικό χαμηλό της απόδοσης του 0,60%! Η δε εμπιστοσύνη φαίνεται ότι έχει εδραιωθεί μακροπρόθεσμα πια, αφού ακόμα και η μακρά λήξη του 25ετούς έχει μειωθεί 0,95! Το δε 5ετές κινείται μόνιμα σε αρνητική απόδοση σε -0,15%. Το ιταλικό 10ετές βρίσκεται στο 0,62% και το 5ετές έχει αρνητική απόδοση μεν, μικρότερη δε από το ελληνικό, καθώς διαμορφώνεται σε -0,05%.
Οι αναβαλλόμενες φορολογικές απαιτήσεις των πιστωτικών ιδρυμάτων, που θα έπρεπε σε κάθε περίπτωση ζημίας των τραπεζών να αντισταθμιστούν με μετοχές τις οποίες θα αποκτούσε το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, μπορούν να υποστούν τη βάσανο του συμψηφισμού σε βάθος 20ετίας κάτι που αφήνει ανοιχτό το πεδίο στις τράπεζες να δημιουργήσουν κέρδη.
Ο αναβαλλόμενος φόρος προκύπτει όταν ένα έσοδο ή ένα έξοδο αναγνωρίζεται στα αποτελέσματα χρήσεως, αλλά το φορολογικό όφελος ή η επιβάρυνση αναβάλλεται και πραγματοποιείται σε μεταγενέστερο χρόνο.
Η αναβαλλόμενη φορολογία αποτέλεσε στοιχείο του ενεργητικού των τραπεζών και προσμετρήθηκε στα κεφάλαιά τους αντιπροσωπεύοντας πάνω από το 50% των κεφαλαίων αυτών.
Υπενθυμίζεται ότι οι αναβαλλόμενες φορολογικές απαιτήσεις προήλθαν από την ζημία του PSI των ομολόγων του Ελληνικού Δημοσίου που είχαν οι τράπεζες και τα οποία απομειώθηκαν μετά τη συμφωνία της ελληνικής κυβέρνησης με τους εταίρους της.
Το Ελληνικό Δημόσιο, προκειμένου να λύσει το κεφαλαιακό πρόβλημα των τραπεζών, συμφώνησε να υπολογίζεται η αναβαλλόμενη φορολογία με το κεφάλαιο των πιστωτικών ιδρυμάτων. Προκειμένου ωστόσο να υπάρχει αναβαλλόμενη φορολογική απαίτηση πρέπει οι τράπεζες να πραγματοποιούν κέρδη. Επειδή κάτι τέτοιο δεν ήταν εφικτό μετά τον όγκο των κόκκινων δανείων που δημιουργήθηκε, οι τράπεζες έλυσαν το πρόβλημα αυτό δημιουργώντας τις θυγατρικές διαχείρισης δανείων.
