Tην ουσιαστική και όχι την προσχηματική συμμετοχή της απόκρισης ζήτησης (demand response) στις αγορές ηλεκτρισμού ζητεί η ΕΒΙΚΕΝ, στο κείμενο θέσεων που κατέθεσε χθες στην Κομισιόν, στο πλαίσιο της δημόσιας διαβούλευσης για το Market Reform Plan.
Πληροφορίες αναφέρουν ότι στην επιστολή της η ΕΒΙΚΕΝ επισημαίνει ότι οι προτάσεις για την αναμόρφωση της αγοράς, κατά τον τρόπο που διατυπώνονται στο κείμενο που έδωσε πορος διαβούλευση η ΡΑΕ, δεν δίνουν την έμφαση που πρέπει στην απόκριση της ζήτησης. Μάλιστα αυτό συμβαίνει σε μία περίοδο που παύει να ισχύει η διακοψιμότητα, μηχανισμός που λήγει στο τέλος Σεπτεμβρίου, ενώ η τελευταία σχετική δημοπρασία πραγματοποιήθηκε τον Ιούλιο.
Οπως είναι γνωστό, η ενεργοβόρος βιομηχανία, μέσω της ΕΒΙΚΕΝ, έχει ζητήσει την παράταση της διακοψιμότητας τουλάχιστον για έξι μήνες.
Οσον αφορά στα μέτρα για την αναμόρφωση της αγοράς, κατά τις ίδιες πηγές, η ΕΒΙΚΕΝ θεωρεί ότι η μόνη πρόβλεψη που υπάρχει στο Market Reform Plan για τη συμμετοχή της ζήτησης, αφορά στην πιλοτική θέση λειτουργίας του MFRR (Manual Frequency Restoration Reserve), το οποίο αναμένεται να τεθεί σε πιλοτική λειτουργία από τον Φεβρουάριο. Πρόκειται για έναν μηχανισμό, ο οποίος αναμένεται να τεθεί σε κανονική λειτουργία από το 2023 και οποίος επι της ουσίας καλεί τη βιομηχανία να ανταγωνιστεί στρεφόμενες εφεδρείες, γεγονός που καθιστά προβληματική τη συμμετοχή της ζήτησης.
Δεδομένου ότι το demand response αποτελεί έναν από τους ακρογωνιαίους λίθους της νέας ευρωπαϊκής πολιτικής για την Ενέργεια, η βιομηχανία τονίζει στην επιστολή ότι η συμμετοχή της ζήτησης δεν μπορεί να είναι προσχηματική αλλά θα πρέπει να είναι ουσιαστική σε όλες τις επιμέρους αγορές, πράγμα που δεν αποτυπώνεται στην πρόταση για το Market Reform, που βρίσκεται στο τραπέζι.
H ενεργοβόρος βιομηχανία επιδιώκει τον σχηματισμό ενός ειδικού προϊόντος για τη ζήτηση, όπως συμβαίνει σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, προκειμένου να αντισταθμίσει το υψηλό ενεργειακό κόστος. Εναλλακτικά θα μπορούσε να δημιουργηθεί μία άλλη υπηρεσία που θα διασφάλιζε τη συμμετοχή της ζήτησης ειδικά και μόνο για τη βιομηχανία, ώστε να διασφαλιστεί ο ανταγωνισμός μεταξύ ομοίων συμμετεχόντων.
Επιπλέον η κατάργηση της διακοψιμότητας θέτει έναν πρόσθετο προβληματισμό, δεδομένου ότι μέχρι σήμερα ο ΑΔΜΗΕ μπορούσε να διαχειριστεί ενδεχόμενες ελλείψεις επάρκειας ρεύματος με τη κατάλληλη διαχείριση της ζήτησης από τις μεγάλες ενεργοβόρες βιομηχανίες, ουσιαστικά περικόπτοντας/διακόπτοντας τα φορτία προς αυτές κατά τις περιόδους κρίσης και αποζημιώνοντάς τες για την υπηρεσία αυτή στις τιμές που είχαν διαμορφωθεί στις σχετικές δημοπρασίες.
Τώρα που το σύστημα αυτό καταργείται και δεν προβλέπεται κάποιο σχήμα αντικατάστασής του, εύλογα προβάλλει το ερώτημα τι θα συμβεί πχ φέτος τον χειμώνα, αν υπάρξει κακοκαιρία με πολύ χαμηλές θερμοκρασίες και επικρατήσουν ακραίες καιρικές συνθήκες. Aν η καταναλώση ηλεκτρισμού αυξηθεί για τις ανάγκες θέρμανσης και το σύστημα χρειαστεί περισσότερη ισχύ, όπως πχ συνέβη τις ημέρες του καύσωνα, όταν η ζήτηση ηλεκτρικής ενέργειας εκτοξεύτηκε λόγω των κλιματιστικών, τότε πώς θα εξασφαλίσει ο ΑΔΜΗΕ επάρκεια ηλεκτρισμού; Mε το μηχανισμό της διακοψιμότητας, ο ΑΔΜΗΕ είχε τη δυνατότητα για λόγους επάρκειας ή ευστάθειας του συστήματος να περικόπτει φορτία προς τη βιομηχανία και να καλύπτει κατ ‘αυτόν τον τρόπο το όποιο έλλειμμα ή μέρος αυτού. Άτυπα το σύστημα αυτό λειτούργησε και τις ημέρες των καύσωνα, όταν αρκετές ενεργοβόρες βιομηχανικές μονάδες διέκοψαν την παραγωγή τους, μετά και από παραίνεση του Διαχειριστή.
