Kίνητρα για τους παραγωγούς ΑΠΕ προκειμένου να συνάπτουν μακροχρόνιες συμβάσεις πώλησης ηλεκτρισμού (ΡΡΑ) αλλά και την εξαίρεση της πράσινης ενέργειας που διατίθεται με ΡΡΑ από το πλαφόν που ισχύει στη εγχώρια χονδρική αγορά ηλεκτρισμού ζητεί η ενεργοβόρος βιομηχανία, σε μία προσπάθεια αναζήτησης βιώσιμων λύσεων για το ενεργειακό κόστος.
Ας σημειωθεί δε ότι στο τέλος του έτους λήγουν και τα τριετή συμβόλαια προμήθειας που είχαν συνάψει οι επιχειρήσεις έντασης ενέργειας με τη ΔΕΗ, χωρίς ακόμα να διαφαίνεται αν, πότε και σε ποιές τιμές θα ανανεωθούν, πράγμα που επιβαρύνει ακόμα περισσότερο τις βιομηχανίες κατά την τρέχουσα περίοδο της κρίσης.
Τα μακροχρόνια διμερή συμβόλαια μεταξύ των βιομηχανιών με μονάδες ΑΠΕ, εκτός από τις σταθερές και σχετικά ανταγωνιστικές τιμές που μπορούν να προσφέρουν στη βιομηχανία, εξασφαλίζουν και τη χρηματοδότηση των ίδιων των έργων ΑΠΕ, συμβάλλοντας στην ενεργειακή μετάβαση.Η σύναψη ΡΡΑ, ειδικά με μελλοντικούς παραγωγούς, που χρειάζονται τη σύμβαση πώλησης για να εξασφαλίσουν τραπεζική χρηματοδότηση, αποκτά ακόμα μεγαλύτερη σημασία την περίοδο αυτή, καθώς, όπως υποστηρίζουν κύκλοι της αγοράς, πολλά fund, αρχίζουν να αποτραβιούνται από τα πράσινα έργα, θεωρώντας τις αποδόσεις τους λιγότερο ελκυστικές, λόγω της αύξησης του πληθωρισμού και των επιτοκίων
‘Οσον αφορά στην εξαίρεση των ΡΡΑ από το πλαφόν, που για να υλοποιηθεί θα χρειαστεί νομοθετική ρύθμιση, ο νέος Ευρωπαϊκός Κανονισμός που εγκρίθηκε πρόσφατα από το Συμβούλιο Υπουργών Ενέργειας, δίνει αυτή τη δυνατότητα. Συγκεκριμένα αναφέρει ότι οι διμερείς συμβάσεις, οι οποίες επιφέρουν στους παραγωγούς έσοδα που δεν υπερβαίνουν το πλαφόν που τους έχει επιβληθεί, θα πρέπει να εξαιρούνται από την επιβολή του πλαφόν.
Σύμφωνα με την παράγραφο 30 του Κανονισμού : «Στο βαθμό που οι υφιστάμενες ή μελλοντικές συμβατικές υποχρεώσεις, όπως οι συμφωνίες αγοράς ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές και άλλοι τύποι συμφωνιών αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας, ή προθεσμιακές αντισταθμίσεις, οδηγούν σε έσοδα της αγοράς από την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας μέχρι το επίπεδο του ανώτατου ορίου των εσόδων της αγοράς, (τότε) τα έσοδα αυτά δεν θα πρέπει να επηρεάζονται από τον παρόντα κανονισμό. Το μέτρο που εισάγει ανώτατο όριο στα έσοδα της αγοράς δεν θα πρέπει επομένως να αποτρέπει τους συμμετέχοντες στην αγορά από την ανάληψη τέτοιων συμβατικών υποχρεώσεων».
Στην περίπτωση των διμερών συμβάσεων, τα έσοδα του παραγωγού ταυτίζονται με τη συμβατική τιμή που έχει συμφωνηθεί με τον αγοραστή, η οποία κατά κανόνα είναι σταθερή, με αποτέλεσμα να μην προκύπτουν έσοδα, άνω του πλαφόν, υποστηρίζει η βιομηχανία. Στο πλαίσιο αυτό θέτει άμεσα ζήτημα απελευθέρωσης των διμερών συμβολαίων από το πλαφόνπου θεσπίστηκε τον Ιούλιο, τονίζοντας ταυτόχρονα ότι αποτελεί στρέβλωση της ελληνικής αγοράς η υποχρέωση όλων των παραγωγών ηλεκτρισμού να πωλούν και να εκκαθαρίζουν την ενέργεια που παράγουν μέσα από το χρηματιστήριο ενέργειας, πρακτική που δεν συμβαίνει στις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης.
Τα πράσινα ΡΡΑ θεωρούνται από τη βιομηχανία ως η μόνη λύση για την εξασφάλιση χαμηλότερων και προβλέψιμων τιμών ενέργειας στην παρούσα φάση της ενεργειακής κρίσης. Ωστόσο, τα πολλά και διάφορα ζητήματα που σχετίζονται με τη διαδικασία υλοποίησης των ΑΠΕ, υποχρεώνουν τη βιομηχανία να θέσει θέματα, τα οποία θα πρέπει να αντιμετωπιστούν άμεσα από την πολιτεία προκειμένου να διευκολυνθεί η ανάπτυξη των ΑΠΕ
Στο πλαίσιο αυτό οι ενεργοβόρες βιομηχανίες υποστηρίζουν ότι πρέπει να θεσπιστούν κίνητρα για τους παραγωγούς ΑΠΕ για να συνάπτουν μακροχρόνιες συμβάσειςμε επιλέξιμους βιομηχανικούς κλάδους., τουλάχιστον για ένα τμήμα της παραγωγής τους.
Υπουργική απόφαση όμως, που υπογράφηκε τον Αύγουστο προβλέπει ότι τα μεγάλα έργα ΑΠΕ αποκτούν προτεραιότητα στη δέσμευση ηλεκτρικού χώρου περίπου 8.000 MW (κατηγορία Α), ενώ αντίθετα για τα έργα ΑΠΕ που θα υπογράψουν συμβάσεις με βιομηχανίες (κατηγορία Β), ο ηλεκτρικός χώρος περιορίζεται στα 1.500 MW.
Αυτό σημαίνει ότι οι αιτήσεις των έργων που θα συνάψουν PPAs με μεγάλους καταναλωτές για να λάβουν όρους σύνδεσης θα πρέπει να περιμένουν να ολοκληρωθεί η εξέταση όλων των αιτήσεων της πρώτης κατηγορίας και το αίτημα τους να ικανοποιηθεί εφόσον απομείνει διαθέσιμος ηλεκτρικός χώρος.
Εκ των πραγμάτων, η απόφαση αυτή περιορίζει τις δυνατότητες σύναψης διμερών συμβολαίων των παραγωγών ΑΠΕ με τη βιομηχανία, η οποία αφήνεται εκτεθειμένη στις υψηλές και μη προβλέψιμες τιμές της αγοράς, πράγμα που ευθέως πλήττει την ανταγωνιστικότητά της.
