Οι διαπραγματεύσεις για τη σύναψη διμερών συμβολαίων προμήθειας ηλεκτρισμού (PPA) μεταξύ μεγάλων βιομηχανιών και παραγωγών ενέργειας από ΑΠΕ ή καθετοποιημένων παραγωγών “τρέχουν” την περίδιο αυτή, με στόχο κάποιες τουλάχιστον συμφωνίες να τεθούν σε ισχύ από 1/1/23. Ωστόσο, το πλαφόν που έχει τεθεί στις τιμές στη χονδρικής του ηλεκτρισμού καθιστά εξαιρετικά δύσκολο το κλείσιμο της συμφωνίας, με τη βιομηχανία να ζητεί από το υπουργείο Περιβάλλοντος- Ενέργειας να εξαιρεθούν τα PPA από το πλαφόν, όπως προβλέπει άλλωστε και ο νέος ευρωπαϊκός κανονισμός για τα διμερή συμβόλαια που συμβασιοποιούνται σε τιμή μέχρι αυτή που καθορίζει το ευρωπαϊκό πλαφόν.
Τα PPAs με έναρξη ισχύος από την 1η Ιανουαρίου του 2023 εμπίπτουν αφενός στο καθεστώς του πλαφόν και αφετέρου στην υποχρέωση όλες οι συναλλαγές αγοραπωλησίας ηλεκτρισμού να γίνονται μέσω του Χρηματιστηρίου Ενέργειας. Το νομοθετικό αυτό πλαίσιο επί της ουσίας ακυρώνει τη διμερή συμφωνία, καθώς μία βιομηχανία που θα έχει , για παράδειγμα, συνάψει PPA με τιμή 50 ευρώ/MWh, θα πληρώσει στο Χρηματιστήριο περί τα 250 ευρώ/MWh (με βάση τις τρέχουσες τιμές χονδρικής ηλεκτρισμού), ο παραγωγός ΑΠΕ λόγω του πλαφόν θα εισπράξει 85ευρώ/MWh από το Χρηματιστήριο και θα επιστέψει στη βιομηχανία μόνο τα 35 ευρώ/MWh, από το σύνολο των 250 ευρώ/MWh που είχε πληρώσει. Ετσι το πραγματικό κόστος για τη βιομηχανία, ακόμα και αν υπογράψει Συμβόλαιο για τη Διαφορά (CfD) θα είναι 215 ευρώ/MWh αντί των 50 ευρώ.
Σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία το πλαφόν των 85 ευρώ/MWh στις ΑΠΕ (όπως και η ανώτατη διοικητικά οριζόμενη τιμή για τις άλλες τεχνολογίες παραγωγής ηλεκτρισμού) θα εφαρμόζεται μέχρι τον Ιούλιο του 2023. Ωστόσο η ενεργειακή κρίση είναι εκείνη που τελικά θα καθορίσει τι μέτρο θα ισχύει μετά τον Ιούλιο του 2023.
Τα ΡΡΑ μπορεί να είναι μακροπρόθεσμα συμβόλαια -συνήθως 20ετή- όμως αυτά που σήμερα είναι υπό διαπραγμάτευση λαμβάνουν υπόψη τους τις τρέχουσες τιμές, τις συνθήκες και το νομοθετικό πλαίσιο που ρυθμίζει την αγορά.
Το πλαφόν στα διμερή συμβόλαια θα μπορούσε να επιβάλλεται μετά την εκκαθάριση μεταξύ αγοραστή και παραγωγού, δηλαδή επί του πραγματικού εσόδου του παραγωγού και όχι επί των προσωρινού, δηλαδή επί της χρηματιστηριακής τιμής, πριν την παρακράτηση μέρους του εσόδου, όπως συμβαίνει σήμερα. Το πραγματικό έσοδο του παραγωγού είναι η συμφωνημένη τιμή με τον αγοραστή της ενέργειας που έχει κλειδώσει στο πλαίσιο ενός ΡΡΑ.
Εάν ρυθμιστεί το ζήτημα αυτό, τότε θα αρθεί ένα από τα σοβαρότερα εμπόδιαγια τη σύναψη πράσινων ΡΡΑ, τα οποία μπορούν να διασφαλίσουν ανταγωνιστικό ενεργειακό κόστος για τις βιομηχανίες μακροπρόθεσμα αλλά και τραπεζική χρηματοδότηση για δρομολογημένα έργα ΑΠΕ. Μάλιστα την περίοδο αυτή, τα PPA αποτελούν τη μόνη λύση, καθώς στο τέλος του 2022 λήγουν οι περισσότερες από τις συμβάσεις προμήθειας ενέργειας που έχει η ΔΕΗ με αρκετές ενεργοβόρες βιομηχανίες.
