Την άρση των εμποδίων για τη σύναψη μακροχρόνιων συμβολαίων αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας, είτε αμιγών πράσινων, δηλαδή συμφωνίες με ΑΠΕ, είτε για για συμβόλαια φυσικής παράδοσης από μίγμα καυσίμων ζητεί η βιομηχανία, σε μία προσπάθεια να ανταπεξέλθει στο υψηλό ενεργειακό κόστος, των ώρα μάλιστα που για τις περισσότερες ενεργοβόρες επιχειρήσεις οι συμβάσεις με τη ΔΕΗ λήγουν στο τέλος του χρόνου, αφήνοντας τη βιομηχανία εκτεθειμένη στις υψηλές τιμές και τις απότομες διακυμάνσεις της χονδρικής αγοράς.
Το μεγαλύτερο από τα εμπόδια που ισχύει αυτή τη στιγμή είναι ότι τα έσοδα των παραγωγών ΑΠΕ, δηλαδή της ενέργειας των PPAs, υποβάλλονται στο γενικό πλαφόν εσόδων που ισχύει για όλους τους παραγωγούς ηλεκτρισμού για τα έσοδα τους από την αγορά χονδρικής.
Ο πρόεδρος της ΕΒΙΚΕΝ, του φορέα που εκπροσωπεί ενεργοβόρες βιομηχανίες, κ. Αντώνης Κοντολέων είχε δηλώσει πρόσφατα πως ο κλάδος ζητεί την ορθή εφαρμογή του πλαφόν σε όλα τα διμερή συμβόλαια, είτε είναι με φυσική παράδοση, είτε είναι συμβόλαια οικονομικών διαφορών(CfD), είτε αφορούν ενέργεια από ΑΠΕ, είτε μείγμα ενέργειας από συμβατικές πηγές. «Κάθε άλλη λύση δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή» είχε αναφέρει χαρακτηριστικά, επικαλούμενος Κανονισμό του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου 1854/2022 (παράγραφος 30), σύμφωνα με τον οποίο όταν επιβάλλεται πλαφόν στα πάσης φύσεως διμερή συμβόλαια, αυτό πρέπει να εφαρμόζεται στα πραγματικά έσοδα του παραγωγού και όχι στα εικονικά, δηλαδή μετά την εκκαθάριση (settlement) της συναλλαγής μεταξύ των δύο συμβαλλομένων μερών.
Τα πράσινα PPAs μετά την εφαρμογή του μηχανισμού παρακράτησης εσόδων από τους ηλεκτροπαραγωγούς, από τον περασμένο Ιούλιο, έχουν καταστεί ασύμφορα για τη βιομηχανία, όχι μόνο γιατί περνούν υποχρεωτικά μέσα από το χρηματιστήριο ενέργειας, αλλά και γιατί εκκαθαρίζονται στην τιμή της Αγοράς Επόμενης Ημέρας (DAM), αγνοώντας τη συμφωνημένη τιμή μεταξύ αγοραστή και παραγωγού. Η επιβολή του πλαφόν στα έσοδα των παραγωγών από την DAM καθιστά αδύνατη τη σύναψη νέων μακροχρόνιων διμερών συμβάσεων, είτε είναι χρηματοοικονομικά (CfD), είτε με φυσική παράδοση. Έτσι οι βιομηχανικοί καταναλωτές αδυνατούν να συνάπτουν ΡΡΑs για hedging σε αντίθεση με τους προμηθευτές, υποστηρίζει ο κ. Κοντολέων.
Δεν είναι όμως το μόνο πρόβλημα για το οποίο η βιομηχανία ζητεί άμεσες λύσεις.
Η πρόσφατη απόφαση του υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας Κώστα Σκρέκα σε ότι αφορά την προτεραιοποίηση των έργων ΑΠΕ για λήψη όρων σύνδεσης, είναι ένα θέμα που απασχολεί πολύ την ΕΒΙΚΕΝ, η οποία υποστηρίζει ότι η ρύθμιση που καθορίζει την προτεραιότητα στη λήψη όρων σύνδεσης έργων ΑΠΕ από τον ΑΔΜΗΕ, ευνόησε μεγάλα έργα ΑΠΕ δυναμικότητας 8.000 MW (κατηγορία Α) τα οποία δεν έχουν υποχρέωση σύναψης ΡΡΑs. Αλλά και στη Β κατηγορία έργων, τα οποία θα εξεταστούν μετά την ολοκλήρωση της αξιολόγησης της Α΄ κατηγορίας και εφόσον υπάρχει ακόμη διαθέσιμος ηλεκτρικός χώρος, καθορίστηκε ως μέγιστη διαθέσιμη δυναμικότητα έργων ΑΠΕ μόλις 1.500 MW. Στη συγκεκριμένη κατηγορία οι μεγάλοι παραγωγοί ΑΠΕ που είναι ταυτόχρονα και καθετοποιημένες εταιρίες ενέργειας, μεταξύ των οποίων και η ΔΕΗ, κατέθεσαν εσωτερικές συμφωνίες, για έργα που ξεπερνούν το όριο των 1.500MW. Δηλαδή, η ενέργεια που θα παραχθεί από τα συγκεκριμένα έργα, ακόμη και εάν υπάρχει ηλεκτρικός χώρος και λάβουν όρους σύνδεσης, είναι ήδη δεσμευμένη στο εσωτερικό των καθετοποιημένων εταιριών και δεν είναι διαθέσιμη για μεγάλους τελικούς καταναλωτές.
Επίσης η βιομηχανία υπενθυμίζει το Green Pool, ένα θέμα για το οποίο, το Υπουργείο Περιβάλλοντος- Ενέργειας είχε καταθέσει αίτημα στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή Ανταγωνισμού αλλά έκτοτε έχει αφεθεί στην τύχη του. Το Green Pool αφορά στην έγκριση οικονομικής ενίσχυσης πράσινων ΡΡΑs, ύψους 4.000-5.000MW που θα συνάπτουν επιλέξιμες βιομηχανίες με παραγωγούς ΑΠΕ.
Χωρίς να λυθούν όλα αυτά τα προβλήματα η βιομηχανία θεωρεί ότι ακόμα και η πλατφόρμα που προωθεί η ΡΑΕ για τη σύναψη PPAs, δεν θα έχει κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα.
