Στην κλίμακα των 80-90 ευρώ/MWh εκτιμά η Unicredit ότι θα κινηθούν οι τιμές του φυσικού αερίου TTF το δεύτερο εξάμηνο του 2023, θεωρώντας ότι στο μέλλον οι πιθανότητες να αυξηθούν οι τιμές είναι περισσότερες απ’ ότι να μειωθούν, με δύο βασικούς παράγοντες να  είναι εκείνοι που θα παίξουν βασικό ρόλο στη διαμόρφωσή τους: Aν θα διακοπούν πλήρως ή όχι οι ροές ρωσικού αερίου στην Ευρώπη και αν και σε ποιό βαθμό θα συνεχίσει η Ευρώπη να μειώνει την κατανάλωση φυσικού αερίου.

Οπως αναφέρει η τράπεζα στην ανάλυσή της, η Ρωσία παρά τη μείωση των εξαγωγών αερίου προς την Ευρώπη παραμένει κρίσιμη για την ισορροπία της ευρωπαϊκής αγοράς, τουλάχιστον μέχρι να κατασκευαστούν νέες υποδομές επαναεριοποίησης και περισσότερες εναλλακτικές μορφές ενέργειας να εισρεύσουν στην αγορά. Το υγροποιημένο αέριο μπορεί να έχει αποκτήσει πολύ μεγαλύτερο μερίδιο στο ευρωπαϊκό μείγμα αλλά υπάρχουν περιορισμοί ως προς τις ποσότητες, περιορισμοί που συνδέονται με τις ευρωπαϊκές και τις παγκόσμιες υποδομές παραγωγής και επανεριοποίησης. Ως εκ τούτου η εξοικονόμηση ενέργειας θα συνεχίσει να παίζει καθοριστικό ρόλο και τα επόμενα χρόνια.

Οι τρέχουσες τιμές του φυσικού αερίου TTF, σύμφωνα με τη Unicredit, αντανακλούν την αισιοδοξία της αγοράς όσον αφορά την εξέλιξη της προσφοράς και της ζήτησης τα επόμενα τρίμηνα.

Για τον επόμενη χειμερινή περίοδο η αγορά φαίνεται να τιμολογεί το σενάριο κατά το οποίο η Ευρώπη θα καταφέρει και πάλι να κρατήσει την κατανάλωση στα ίδια  χαμηλά επίπεδα, με αυτά του 2022.  Αν αυτό το πετύχει, τότε η ευρωπαϊκή παραγωγή αερίου και οι εισαγωγές θα μπορέσουν να διατηρήσουν την ισορροπία  στην αγορά και οι τιμές TTF θα μπορούσαν να σταθεροποιηθούν γύρω στα 50 ευρώ/MWh. Αυτό είναι και το πρώτο σενάριο που εξετάζει η ανάλυση της Unicredit.

Tα άλλα δύο σενάρια εξετάζουν τις επιπτώσεις από τη χαλάρωση της προσπάθειας εξοικονόμησης ενέργειας. Τότε η Ευρώπη θα χρειαστεί περισσότερο υγροποιημένο αέριο (LNG), το οποίο βρίσκεται σε στενότητα. Και η κατάσταση θα γίνει πολύ πιο δύσκολη σε περίπτωση που οι ροές από τη Ρωσία διακοπούν παντελώς.

Βασική υπόθεση και των δύο σεναρίων είναι ότι η κατανάλωση θα μειωθεί κατά 10%  ( και όχι 12% όπως συνέβη φέτος) σε σχέση με το 2021, πράγμα που αντιστοιχεί στο 3% της αναμενόμενης κατανάλωσης του 2023 και θα πρέπει να αναπληρωθεί με αύξηση των εισαγωγών LNG. Δεδομένου ότι η παγκόσμια παραγωγή  LNG το 2023 αναμένεται να αυξηθεί κατά 25bcm, η Ευρώπη θα πρέπει να προμηθευτεί περίπου το 50% από την πρόσθετη ποσότητα για να καλύψει τις ανάγκες της. Στην προσπάθειά της όμως αυτή θα έχει να ανταγωνιστεί την οικονομία της  Κίνας (και της Ασίας ευρύτερα) που είναι σε τροχιά ανάκαμψης, πράγμα που θα δημιουργήσει στενότητα προσφοράς, ωθώντας τις τιμές TTF πάνω από τα τρέχοντα επίπεδα, γύρω στα  EUR 80/MWh (δεύτερο σενάριο)

Το τρίτο σενάριο εξετάζει επιπλέον το ενδεχόμενο της πλήρους διακοπής της ροής φυσικού αερίου στην Ευρώπη. Στην περίπτωση αυτή το έλλειμμα θα φθάσει στα 57bcm – 12% της αναμενόμενης κατανάλωσης του 2023. Αν τα 18bcm του ρωσικού LNG ανακατευθυνθούν στην Ασία, τότε θα απελευθερωθεί ένα κομμάτι της διεθνούς προσφοράς υγροποιημένου αερίου, αλλά και σε αυτή την περίπτωση το έλλειμμα της Ευρώπης υπολογίζεται στα 40bcm (περίπου στο 10% της κατανάλωσης). Η αυξημένη στενότητα προσφοράς LNG μπορεί να ωθήσει την τιμή  TTF σημαντικά υψηλότερα από τα  EUR 100/MWh.

Το 2022 η Ευρώπη χάρη σε ένα συνδυασμό από μέτρα εξοικονόμησης ενέργειας και ήπιου καιρού κατάφερε να συγκρατήσει την κατανάλωση, δημιουργώντας ένα άνευ προηγουμένου απόθεμα ασφαλείας στις αποθήκες της- σήμερα είναι γεμάτες περίπου στο 60% του δυναμικού τους, ένα επίπεδο που συνήθως παρατηρείται τον Δεκέμβριο. Το επίτευγμα αυτό συνέβαλε καθοριστικά στην πτώση της τιμής TTF, κατά περίπου 85% σε σχέση με τα ρεκόρ του καλοκαιριού.

Το μεγάλο ερώτημα όμως είναι αν η Ευρώπη θα μπορέσει να συνεχίσει την εξοικονόμηση ενέργειας. Είναι ένας από τους βασικούς λόγους, που η αγορά δεν μπορεί να εφησυχάζει.

Το πρώτο crash test αναμένεται φέτος το καλοκαίρι, όταν θα γίνει εμφανής η στενότητα της αγοράς, πιέζοντας ανοδικά τις τιμές. Παρά τα υψηλά αποθέματα ασφαλείας, η Unicredit εκτιμά ότι η Ευρώπη θα συνεχίσει να χρειάζεται το ρωσικό αέριο. Εαν οι καιρικές συνθήκες την επόμενη χειμερινή περίοδο δεν είναι τόσο ήπιες όσο φέτος, η Ευρώπη θα χρειαστεί περισσότερο LNG  και μεγαλύτερες περικοπές στην κατανάλωση για να καλύψει τις ανάγκες της. Έτσι δεν αποκλείεται φέτος το καλοκαίρι, όταν θα επανεφοδιάζονται οι αποθήκες οι τιμές TTF να κινηθούν προς τα EUR 100/MWh. Στην περίπτωση δε που σταματήσουν εντελώς οι ροές από τη Ρωσία η τιμή μπορεί να ξεπεράσει αυτό το επίπεδο, αν και εκτιμάται ότι θα θα παραμείνει σημαντικά κάτω από τα EUR 200/MWh.

Το 2022 η κατανάλωση αερίου στην Ευρώπη ήταν κατά 13% χαμηλότερη από τον προηγούμενο χρόνο, στα 430bcm από περίπου  495bcm το 2021. Οι περικοπές στην κατανάλωση, που συνολικά δεν πέτυχαν τον στόχο της ΕΕ για μείωση κατά 15% , ήταν διαφορετικές σε κάθε χώρα και ευνοήθηκαν από τις καιρικές συνθήκες. Η Ισπανία για παράδειγμα, που δεν ήταν εκτεθειμένη στο ρωσικό αέριο, απλώς μετρίασε την κατανάλωσή της, η Γαλλία και η Ιταλία μείωσαν λιγότερο την κατανάλωση σε σχέση με τον μέσο ευρωπαϊκό όρο, αλλά στη Γερμανία και την Ολλανδία η εξοικονόμηση έφθασε πάνω από 20%. Μεγάλο μέρος της μείωσης προήλθε από τον περιορισμό της βιομηχανικής παραγωγής, με αρκετές ευρωπαϊκές βιομηχανίες όχι απλώς να περικόπτουν την κατανάλωση αλλά να κλείνουν εντελώς.

Η παραγωγή αερίου της ίδιας της Ευρώπης έμεινε σχετικά σταθερή στα 195bcm, ενώ οι εισαγωγές μειώθηκαν στα 260bcm από 272bcm το  2021.