Υπέρ της υιοθέτησης ενός σχήματος, στο πρότυπο του γερμανικού μοντέλου, για την επιδότηση του κόστους του ηλεκτρικού ρεύματος για τις ενεργοβόρες βιομηχανίες, που δεν θα εισάγει διακρίσεις και δεν θα αποκλείει τις εταιρίες που έχουν συνάψει διμερή συμβόλαια προμήθειας (ΡΡΑ) τάσσεται η ενεργοβόρος βιομηχανία, εκφράζοντας διαφωνίες για το μέτρο που ανακοίνωσε ο υπουργός Περιβάλλοντος- Ενέργειας Κώστας Σκρέκας.
Το νέο μέτρο αφορά σε σχεδιαζόμενο μηχανισμό επιδότησης για ορισμένες ενεργοβόρες βιομηχανίες, με βάση το Προωρινό Πλαίσιο Κρίσης (Temporary Crisis, Framework -TCF) της ΕΕ και κατά βάση προβλέπει επιδότηση της τάξης των 50 ευρώ/MWh για όλο το 2023
Σε επιστολή της προς τον υπουργό, η ΕΒΙΚΕΝ, ο φορέας που εκπροσωπεί τις μεγάλες βιομηχανίες, επισημαίνει ότι ο μηχανισμός, έτσι όπως σχεδιάζεται, θέτει πολλούς περιορισμούς. Για παράδειγμα μία από τις κύριες προϋποθέσεις για τον δικαιούχο είναι το EBITDA της εταιρίας το 2023 να έχει μειωθεί κατά τουλάχιστον 40% ως προς το 2021, που αποτελεί την περίοδο αναφοράς.
Παρότι το TCF περιλαμβάνει 4 υποκατηγορίες βιομηχανιών επιλέξιμων προς επιδότηση, η ΕΒΙΚΕΝ τονίζει ότι το ελληνικό σχέδιο το μέτρο αφορά μόνον στις βιομηχανίες της τέταρτης κατηγορίας του ευρωπαϊκού κανονισμού. Για την υποκατηγορία αυτή προβλέπεται επιδότηση για το 80% του επιλέξιμου κόστους, με την προϋπόθεση ότι το EBITDA του 2023 πλέον της επιδότησης παραμένει μικρότερο ή ίσο του 70% του EBITDA το 2021.
Οι μεγάλες βιομηχανίες ζητούν το σχεδιαζόμενο σχήμα ενίσχυσης να συμπεριλάβει και τις τέσσερις υποκατηγορίες του TCF, προκειμένου να μην αποκλειστούν οι βιομηχανίες, που πλήττονται από τις αυξήσεις των τιμών ηλεκτρικής ενέργειας, αλλά τα EBITDA τους δεν μειώθηκαν κατά 40%.
Επιπρόσθετα θεωρούν ότι αντί της επιδότησης των 50 ευρώ/MWh, θα ήταν σκόπιμο η επιδότηση προϋπολογιστικά ανά μήνα να καλύπτει τη διαφορά άνω των 130ευρώ/MWH ή όποια άλλη τιμή καθοριστεί (γερμανικό μοντέλο).
Το ύψος της τελικής επιδότησης θα υπολογίζεται βάσει μίας φόρμουλας για το επιλέξιμο κόστος, με βασικούς συντελεστές τη μέση τιμή προμήθειας του 2023 (ή μίας περιόδου του έτους), την αντίστοιχη μέση τιμή του 2021 και το 70% την κατανάλωσης την΄ίδια περίοδο του 2021, εφόσον πληρούνται όλα τα κριτήρια υπαγωγής και όταν θα είναι γνωστό το κόστος που θα επωμιστούν οι βιομηχανίες εντός του 2023. Μάλιστα η επιδότηση περιορίζεται μόνο για το κόστος ηλεκτρικής ενέργειας και δεν καλύπτει το κόστος του φυσικού αερίου.
Επιπλέον, το σχέδιο του νέου μηχανισμού αναφέρει ότι «Οι βιομηχανίες αυτές δε θα πρέπει να έχουν συνάψει συμβάσεις σταθερών τιμολογίων άνω των 12 μηνών και δεν θα συνάψουν διμερή συμβόλαια φυσικής παράδοσης με παραγωγούς ηλεκτρικής ενέργειας», πράγμα που κατά την ΕΒΙΚΕΝ εισάγει διακρίσεις και δεν προάγει τα ΡΡΑ.
Ειδικότερα:
α) Eισάγεται διάκριση και δημιουργούνται άνισοι όροι ανταγωνισμού μεταξύ βιομηχανιών που εντάσσονται στον ίδιο κλάδο, πχ. βιομηχανίες που θα συνάψουν PPAs και δεν θα δικαιούνται επιδότηση έναντι . βιομηχανιών που δεν θα συνάψουν PPAs και θα επιδοτηθούν μέσω του TCF. Και τούτο γιατί οι ενεργοβόρες βιομηχανίες που θα συνάψουν PPAs θα εξαιρούνται και από τη γενική επιδότηση, σύμφωνα με την τελευταία τροπολογία, αναφέρει η επιστολή
β) Δημιουργείται αντικίνητρο που αποτρέπει τις ενεργοβόρες βιομηχανίες από τη σύναψη PPAs. Αυτό έρχεται σε αντίθεση με το σημείο 33 a της ενότητας 1.4 του ευρωπαϊκού κανονισμού για τα «Κατάλληλα μέτρα κρατικής ενίσχυσης» του TCF, με το οποίο η Επιτροπή καλεί τα κράτη μέλη να εξετάσουν και να θέσουν, χωρίς διακρίσεις, επιπρόσθετες απαιτήσεις για τη χορήγηση επιδοτήσεων, μεταξύ των οποίων και η απαίτηση από τον δικαιούχο να καλύπτει ορισμένο μερίδιο των αναγκών του κατανάλωσης ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές, π.χ. μέσω συμφωνιών αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας.
Τέλος, η ΕΒΙΚΕΝ υπογραμμίζει μία αντίφαση, δηλαδή ο μηχανισμός να ενεργοποιεί το καθεστώς ενισχύσεων TCF, θέτοντας όμως ως προϋπόθεση τη μη σύναψη PPAs για την υπαγωγή σε αυτό.