Toν κίνδυνο της ταχείας αποβιομηχάνισης της Ευρώπης - που ήδη έχει ξεκινήσει- που απορρέει από τη ταχεία μετάβαση στην πράσινη οικονομία την οποία επιχειρεί η Ευρώπη και τις συνεχείς αναθεωρήσεις των στόχων της επισήμαναν εκπρόσωποι της ελληνικής βιομηχανίας στο συνέδριο που διοργάνωσε ο ΣΕΒ με θέμα “Σχέδιο και Τομές για το μέλλον των δυνατοτήτων μας”
“Σε ευρωπαϊκό επίπεδο έχουν μία μάλλον αντιβιομηχανική αντίληψη” σχολίασε ο κ Νίκος Κεραμίδας γενικός διευθυντής ρυθμιστικών θεμάτων της Μυτιληναίος, προσθέτοντας ότι το Green Deal και κυρίως η νομοθεσία για το διοξείδιο του άνθρακα έχει βάλει “το κάρο μπροστά από το άλογο”. ‘Οπως είπε, το κόστος της παραγωγής αυξάνεται μέσω του ETS, των δικαιωμάτων εκπομπής ρύπων και των εργαλείων που το συνοδεύουν όπως ο φόρος άνθρακα (CBAM) και με ένα μαγικό τρόπο φανταζόμαστε ότι θα επέλθει η απανθρακοποίηση. Ομως η συμβατική παραγωγή έχει γίνει ακριβή ακριβώς επειδή τίθενται όλα αυτά τα μέτρα και τα όρια, τα οποία σε πολλές περιπτώσεις όπως στη βιομηχανία του αλουμινίου είναι ανέφικτα, συμπλήρωσε, αφήνοντας να εννοηθεί ότι στην παρούσα φάση η κατάσταση αυτή πλήττει ευθέως την ανταγωνιστικότητα των ευρωπαϊκών βιομηχανιών.
Τόνισε ότι η Κίνα και οι ΗΠΑ σκόπιμα δεν ακολουθούν τον ίδιο δρόμο.
“ Δεν είναι ανόητοι” είπε. Ο λόγος που δεν ακολουθούν το ευρωπαϊκό μοντέλο είναι ότι γνωρίζουν ότι οδηγεί σε αποβιομηχάνιση, κατάσταση ήδη ορατή στη μεταλλουργία της Ευρώπης. “Θα συμβεί ότι έγινε με την πανδημία, ότι συνέβη με την ενεργειακή κρίση η οποία δεν έχει περάσει ακόμα, ανεξάρτητα του τι λέι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή” τόνισε, προσθέτοντας ότι γιορτάζουμε τη συρρίκνωση της οικονομίας, τις συνέπειες στο εμπορικό ισοζύγιο, το κλείσιμο βιομηχανιών, λέγοντας ότι με αυτό τον τρόπο εξοικονομούμε ενέργεια και μειώνουμε τις εκπομπές ρύπων…..που όμως στην πράξη δεν μειώνονται.
Βλέπουμε αμέτρητες βιομηχανίες να έχουν κλείσει, χιλιάδες ανθρώπους να έχουν χάσει τη δουλειά τους και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θεωρεί ότι όλα πάνε καλά, προφανώς γιατί δεν θεωρεί ότι η βιομηχανία πρέπει να ενισχυθεί, δήλωσε ο κ. Κεραμίδας. Τόνισε ότι τα κείμενα και οι προτάσεις της Κομισιόν θα πρέπει να σχεδιάζονται και να αξιολογούνται με κριτήριο την εξυπηρέτηση της ανταγωνιστικότητας της Ευρώπης, διαφορετικά θα πρέπει να κάνουμε ότι και η Γαλλία, να έχουμε δηλαδή ένα δικό μας σχέδιο, γιατί η ελληνική οικονομία έχει ανάγκη τη βαριά της βιομηχανία.
Αναφερόμενος στις διασυνδέσεις ηλεκτρικής ενέργειας, επανέλαβε την πρόταση που έχει καταθέσει η Επιτροπή Ενέργειας του ΣΕΒ για την καθιέρωση μακροχρόνιων δικαιωμάτων στις διασυνδέσεις ώστε να δοθεί η δυνατότητα συμβολαίων PPAs ή άλλων συμβολαίων, τονίζοντας παράλληλα ότι η Ελλάδα στις διασυνδέσεις έχει φτάσει σε αρκετά ικανοποιητικά επίπεδα σε σχέση με τις γειτονικές χώρες. Πρόσθεσε ότι η αγορά πρέπει να λειτουργεί χωρίς υπερρύθμιση όπως κατά την περίοδο της κρίσης και ζήτησε να συμπεριληφθεί η βιομηχανία στους ευάλωτους καταναλωτές, για τους οποίους πρέπει να υπάρχει ειδική μέριμνα.
Σε πιο ήπιους τόνους, αν και σε ανάλογο πνεύμα, ο διευθύνων σύμβουλος της HelleniQ Energy κ. Ανδρέας Σιάμισιης, δήλωσε ότι τα ποσά που πρέπει να επενδυθούν για την ενεργειακή μετάβαση, σε υποδομές, στην παραγωγή ενέργειας αλλά και από τους ίδιους τους καταναλωτές, βιομηχανίες, επιχειρήσεις γενικότερα και τα νοικοκυριά, είναι πολύ μεγάλα, αφήνοντας να εννοηθεί ότι μπορεί να υπάρξει χρηματοδοτικό κενό. ‘Οπως είπε, πολλές μελέτες έχουν απλουστευμένη προσέγγιση, θεωρώντας κατά βάση ότι η μετάβαση είναι αυτοχρηματοδοτούμενη. “Η αλήθεια είναι ότι αυτό δεν ισχύει κατά τη μεταβατική περίοδο και πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί στο τι λέμε και τι σχεδιάζουμε” υπογράμμισε.
Αναφερόμενος στη χρηματοδότηση δήλωσε ότι μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να καλυφθεί μια προσωρινή ανάγκη μέχρι να αρχίσει να αποδίδει η επένδυση, χρειάζεται όμως παράλληλα η κάλυψη ενός κενού επιδότησης που θα επιτρέψει την εφαρμογή λύσεων, τις οποίες η σημερινή τεχνολογία δεν επιτρέπει να εφαρμοστούν με ανταγωνιστικό κόστος.
“Οι ΑΠΕ μπορεί να μην έχουν τώρα πρόβλημα χρηματοδότησης, έχουν όμως πρόβλημα αδειοδότησης” είπε, αλλά οι άλλες πράσινες τεχνολογίες όπως το υδρογόνο και τα συνθετικά καύσιμα έχουν χρηματοδοτικό κενό. “Η σημερινή τεχνολογία δεν μπορεί να δώσει ανταγωνιστικό κόστος στους τομείς αυτούς, άρα κάποιος πρέπει να καλύψει το αυξημένο κόστος. Εκεί δεν πάμε καλά. Πρέπει να υπάρξει ουσιαστική θεσμική παρέμβαση της Ελλάδας και της Ευρώπης για να υλοποιήσουμε αυτές τις λύσεις” δήλωσε, υπογραμμίζοντας ότι από την άλλη πλευρά πρέπει να ακολουθήσουμε αυτές τις τεχνολογίες αλλιώς δεν θα επιτύχουμε τους στόχους μας
Το πρόβλημα χρηματοδότησης, όπως είπε, είναι υπαρκτό και περισσότερο ποιοτικό παρά ποσοτικό.
Τέλος, αναφερόμενος στους υδρογονάνθρακες δήλωσε ότι παραμένουν απαραίτητοι, “δεν μπορούμε να κινηθούμε με τον αέρα” είπε χαρακτηριστικά. Επικαλέστηκε μελέτες, σύμφωνα με τις οποίες για τα επόμενα χρόνια το 40-50% των ενεργειακών αναγκών θα καλύπτονται από υδρογονάνθρακες. Μια πραγματικότητα που δεν πρόκειται να αλλάξει τα επόμενα αρκετά χρόνια.
Τόνισε ότι οι εκπομπές ρύπων δεν έχουν διαβατήριο και ότι σαν Ευρώπη σηκώσαμε πολύ ψηλά τη σημαία για να σώσουμε τον κόσμο. “Καλά κάναμε αλλά θα πρέπει να συνεχίσουμε να υπάρχουμε και ως οικονομική οντότητα” υπογράμμισε ο κ. Σιάμισιης..
Σχετικά με τις έρευνες υδρογονανθράκων στην Ελλάδα, ο επικεφαλής της HelleniQ Energy, δήλωσε ότι οι έρευνες πρέπει να είναι στοχευμένες και να μην καθυστερούν για δεκαετίες. Αυτός ήταν και ο λόγος, για τον οποίο η εταιρία επίστρεψε στο ελληνικό δημόσιο τις μισές από τις παραχωρήσεις ερευνών που είχε λάβει. Οσον αφορά τις ενεργές έρευνες, είπε ότι η φάση των σεισμικών ολοκληρώθηκε με τον καλύτερο τρόπο και μέσα στο εξάμηνο -δωδεκάμηνο ο όμιλος θα είναι σε θέση να προχωρήσει με τους συνεταίρους του σε ερευνητικές γεωτρήσεις.
Τέλος, ο κ. Γιώργος Τριανταφύλλου Γενικός Διευθυντής Στρατηγικής της Motor Oil τόνισε τις σημαντικές προκλήσεις που αντιμετωπίζουν σήμερα τα διυλιστήρια, αναφέρθηκε στο μεγάλο επενδυτικό πρόγραμμα του ομίλου για την παραγωγή υδρογόνου, συνθετικών καυσίμων και συνολικά τη μετεξέλιξή του και τόνισε ότι η χώρα πρέπει να καταρτίσει ένα στρατηγικό σχέδιο υδρογόνου και το θεσμικό πλαίσιο χρήσης του υδρογόνου.
