Ο 85άχρονος κ. Ν. Ταβουλάρης, πρόεδρος στα ναυπηγεία Ελευσίνας και Νεωρίου Σύρου μπορεί και να θεωρηθεί ως ο άνθρωπος που έβαλε την ταφόπλακα στα Ελληνικά ναυπηγεία. Με συνεχή της απουσία των Ελληνικών ναυπηγείων και ειδικά των τριών μεγάλων, Ελευσίνας, Σκαραμαγκά και Νεωρίου από κάθε διεθνή ναυτιλιακή εκδήλωση, η απαξίωση είναι μεγάλη. Και φτάνει μέχρι την οδό… Χαλκοκονδύλη στην Αθήνα, όπου και η έδρα της ΔΕΗ, με την Επιχείρηση να αξιώνει την πληρωμή ανεξόφλητων λογαριασμών που προσεγγίζουν το 1,5 εκατ. ευρώ. Μάλιστα, η σχετική προθεσμία έληγε χθες. Ο ίδιος ο κ. Ταβουλάρης έχει να πληρώσει τους εργαζόμενους στα άλλοτε ακμάζοντα ναυπηγεία, της Ελευσίνας και του Νεωρίου, χρόνια ολόκληρα. Προκειμένου να σώσει ότι μπορούσε είχε επιστρατεύσει ακόμα και τις υψηλές του γνωριμίες πριν από δύο χρόνια. Ο ίδιος ως γενικός διευθυντής της Πολιτικής Άνοιξης, του κόμματος που ίδρυσε ο κ. Αντ. Σαμαράς το 1993, αξιοποίησε στο έπακρο την καλή του σχέση με τον πρώην πρωθυπουργό, ζητώντας του να εξαιρεθεί το εισηγμένο στο Χ.Α., αλλά στην κατηγορία της «αναστολής διαπραγμάτευσης», Νεώριο Σύρου  από την υποχρέωση καταβολής ασφαλιστικών εισφορών που έχουν καταστεί ληξιπρόθεσμες. Παράλληλα, στην σχετική τροπολογία που είχε κατατεθεί το 2014 αναστελλόταν κάθε διαδικασία δίωξης από το ΙΚΑ, για ασφαλιστικές οφειλές. Τον Φεβρουάριο του 2015 όμως, η πραγματικότητα ήταν πολύ σκληρή για τον κ. Ταβουλάρη, τον οποίο οι παλαιότεροι θα θυμούνται και από την θέση του προέδρου του Οργανισμού Ανασυγκρότησης Επιχειρήσεων (σ.σ. επί των ημερών του έβαλε το λουκέτο η Πειραϊκή Πατραϊκή). Πέρσι τέτοια εποχή λοιπόν, ο κ. Ταβουλάρης είχε συλληφθεί  στα νότια προάστια της Αθήνας για χρέη προς το ΙΚΑ. Οι οφειλές έφταναν τα 1.395.122,83 ευρώ, ενώ ο ίδιος είχε οδηγηθεί στον Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Αθηνών αν και στη συνέχεια αφέθηκε προσωρινά ελεύθερος.

Αν γυρίσουμε το χρόνο πίσω θα δούμε ότι ο κ. Ταβουλάρης ήταν αυτός που έκανε καταγγελίες  για παράνομες κρατικές ενισχύσεις στο ανταγωνιστικό ναυπηγείο Σκαραμαγκά, επιδιώκοντας προφανώς να αποσπάσει κι αυτός μερίδιο στις κρατικές δουλειές. Είναι εμφανές ότι ο ίδιος αν και προερχόμενος από τον Στρατό ως αξιωματικός, επεδίωκε να πάρει μέρος από την πίτα των κρατικών δουλειών, χωρίς μεγάλη επιτυχία, αν και όλοι θυμούνται τον κ. Ταβουλάρη σε γενικές συνελεύσεις να δηλώνει χωρίς συστολή ότι θα μεταβάλει την Ελευσίνα και τη Σύρο κάτι σαν την… Κορέα.  Σε κάθε περίπτωση και τα τρία ναυπηγεία βούλιαξαν. Τα χτυπήματα κάτω από τη μέση δεν απέδωσαν και ο πρώην γενικός διευθυντής του κόμματος που είχε ιδρύσει το 1993 κ. Αντ. Σαμαράς παραμένει υπόδικος στα 85 του…

Το αποκορύφωμα  όλων δε, είναι η προθεσμία που είχε δώσει η ΔΕΗ στο Νεώριο Σύρου να πληρώσει μέχρι και χθες τη ληξιπρόθεσμη, αλλά ρυθμισμένη οφειλή του ύψους 196 χιλιάδες ευρώ. Μέχρι την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές δεν υπήρχε καμία ενξέλιξη επ’ αυτού… Συγκεκριμένα στην επιστολή αναφέρονται τα εξής: «Σας γνωρίζουμε ότι η εταιρεία σας έως και σήμερα δεν έχει ανταποκριθεί στις ανειλημμένες οικονομικές υποχρεώσεις της έναντι της ΔEΗ Α.Ε., μη εξοφλώντας ως όφειλε τις ληξιπρόθεσμες οφειλές ύψους 196.380,00 € και επιδεικνύοντας για άλλη μια φορά συστηματική ασυνέπεια στις ιδιαίτερα ευνοϊκές ρυθμίσεις για εξόφληση της οφειλής, η οποία σημειωτέον σήμερα ανέρχεται στο ποσό του 1.199.712,66 €.

Τον Δεκέμβριο του 2013, η ΔEΗ, η διοίκηση της οποίας ελεγχόταν από την συγκυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου είχε εγκρίνει ρύθμιση εξόφλησης της οφειλής ύψους 1,1 εκατ. ευρώ σε 36 ισόποσες μηνιαίες δόσεις. Η εν λόγω ρύθμιση δεν τηρήθηκε, παρότι στο αντίστοιχο χρονικό διάστημα το Νεώριο εκτελούσε εργασίες σε πλοία, εισπράττοντας χρήματα. Παρά ταύτα το Σεπτέμβριο 2014, η ΔEΗ, κατ' εξαίρεση ενέκρινε νέα, ιδιαίτερα ευνοϊκή ρύθμιση εξόφλησης της οφειλής σε 60 ισόποσες μηνιαίες δόσεις, αλλά ούτε και αυτή τηρείται, παρά τις επαναλαμβανόμενες προφορικές και έγγραφες επικοινωνίες.

Επισημαίνεται ότι η ΔEΗ ενέκρινε δύο επιπλέον παρατάσεις, προκειμένου η εταιρεία να τηρήσει τις υποχρεώσεις της, χωρίς όμως μέχρι σήμερα να έχει υπάρξει ανταπόκριση από πλευρά σας.

Ο κ. Ταβουλάρης αποστρατεύθηκε το 1963 οικειοθελώς με τον βαθμό του ταγματάρχη από τον Ελληνικό Στρατό και ασχολήθηκε με τις επιχειρήσεις σε διυλιστήρια και ναυπηγεία, δηλαδή στη βαριά βιομηχανία. Στενός συνεργάτης επί σειρά ετών του μακαρίτη Σταύρου Νιάρχου, πέρασε και την «ίωση» της πολιτικής στις αρχές της δεκαετίας του 1990 (κοντά στον Α. Ανδριανόπουλο αρχικά και στον Α. Σαμαρά στη συνέχεια), αλλά και πάλι απορροφήθηκε από τις επιχειρήσεις, ως μπίζνεσμαν πλέον και όχι ως μάνατζερ, αγοράζοντας με ομάδα συνεργατών το Νεώριο και την Ελευσίνα. Η ζωή έχει πολλά γυρίσματα και η μοίρα (ή η οικονομική κρίση) είχε φέρει τον κ. Ταβουλάρη να διαπραγματεύεται την αγορά του Σκαραμαγκά από τους Γερμανούς, με τους οποίους είχε έρθει κατ΄ επανάληψη σε σφοδρή αντιπαράθεση. Για τη διαμάχη του με τους Γερμανούς ο κ. Ταβουλάρης συνήθιζε να λέει χαρακτηριστικά ότι «έχουν γίνει τεράστιες παρανομίες με τον Σκαραμαγκά στα προηγούμενα χρόνια. Σε καμία περίπτωση όμως δεν ξεκίνησα εγώ οποιαδήποτε κόντρα, απλώς με αντιμετωπίζουν ως υποδεέστερο και αυτό δεν μου αρέσει».  Προφανώς και η αγορά γνώριζε ότι ο στόχος του ήταν η απαξίωση του Σκαραμαγκά ως περιουσιακό στοιχείο για να αγοράσει το ναυπηγείο κοψοχρονιά. Όμως, ήρθε η κρίση με το σκληρό της πρόσωπο και ο ίδιος πλέον δυσκολεύεται να εγκρίνει  το κονδύλι για την πληρωμή του ρεύματος της επιχείρησής του. Όσο για τα οικονομικά στοιχεία του Νεωρίου; Αυτά έχουμε να τα δούμε από τον Ιούνιο του 2014…