Μπορεί να έχουν περάσει δεκατρία χρόνια από τότε που τιμήθηκε με το βραβείο του καλύτερου manager ο κ. Β. Αποστολόπουλος (φωτογραφία). Μπορεί να έχει εξαφανιστεί από τις κοσμικές στήλες, στις οποίες γινόταν πρωτοσέλιδο η όποια έξοδός του ή η όποια οικογενειακή και προσωπική του στιγμή. Μπορεί να έχει τελειώσει το LSE με άριστα. Τώρα ήρθε η ώρα ο γιός του πολύπειρου επιχειρηματία κ. Γ. Αποστολόπουλου να προβάλει και τις αρετές του στη… θάλασσα. Αφού η φουρτούνα που έχει μπροστά του είναι ανείπωτη. Ή μάλλον, με βάση τον ισολογισμό του 9μήνου έχει να αντιμετωπίσει ένα τσουνάμι εξελίξεων. Κατ’ αρχήν το ομολογιακό που έληγε το καλοκαίρι ύψους 33 – 34 εκατ. ευρώ δεν πληρώθηκε στην ώρα του στις τράπεζες. Πήρε παράταση για τον περασμένο Οκτώβριο και Νοέμβριο, που, όμως, ούτε τότε πληρώθηκε. Η εταιρεία ανακοίνωσε ότι βρίσκεται σε διαπραγματεύσεις με τις τράπεζες. Με τις τράπεζες κλειστές κατ’ ουσία, αφού δεν κάνουν καμία τραπεζική εργασία, ούτε καν διαπραγματεύσεις με τις επιχειρήσεις που έχουν κόκκινα δάνεια, εκτός από το… lobbying για τον εντοπισμό funds που θέλουν να μπουν στο μετοχικό κεφάλαιο σχεδόν χρεοκοπημένων επιχειρήσεων, το έργο του διευθύνοντος συμβούλου του ομίλου του Ιατρικού Κέντρου φαίνεται τιτάνιο. Θα φανεί εν τοις πράγμασι κατά πόσο οι σπουδές στο Λονδίνο έπιασαν τόπο…
Ο συνολικός δανεισμός του ομίλου ανέρχεται στα 151,1 εκατ. ευρώ από 157,5 εκατ. ευρώ, ελαφρά μειωμένος. Πλην όμως, διαβάζουμε στις σημειώσεις των ορκωτών ότι «υφίστανται εμπράγματες εξασφαλίσεις επί ακινήτων της μητρικής εταιρείας, οι οποίες αφορούν προσημείωση υποθήκης ύψους 196,8 εκατ. ευρώ». Το θέμα με την μη αποπληρωμή του ομολογιακού φαίνεται ότι απασχολεί τον ορκωτό που συνέταξε τις οικονομικές καταστάσεις του περασμένου εννεαμήνου. Διαβάζουμε λοιπόν ότι, «μέχρι την ηµεροµηνία εγκρίσεως των ενδιάµεσων Οικονοµικών Καταστάσεων της περιόδου 1/1-30/9/2015 από το ∆ιοικητικό Συµβούλιο, οµολογίες του προγράµµατος εκδόσεως κοινού οµολογιακού δανείου, αρχικής ηµεροµηνίας λήξεως την 20/4/2015 και 20/7/2015, η οποία κατόπιν συναίνεσης των οµολογιούχων δανειστών παρατάθηκε έως την 20/9/2015 και 20/10/2015 και συνολικού ποσού 33.437χιλ., είχαν καταστεί ληξιπρόθεσµες. Η ∆ιοίκηση βρίσκεται σε διαδικασία διαπραγµάτευσης µε τις δανείστριες τράπεζες για την αναδιάρθρωση του Οµολογιακού ∆ανείου».
Από εκεί και πέρα, ο κύκλος εργασιών μπορεί να έμεινε σταθερός στα 116,2 από 117,9 εκατ. ευρώ το 2014, οι ζημιές όμως, ξέφυγαν. Από 1,257 εκατ. ευρώ οι ζημιές το 2014 ανήλθαν στο 9μηνο του 2015 στα 8,9 εκατ. ευρώ. Θα μπορούσσε να πει κανείς ότι σε μεγάλο βαθμό οφείλονται τα capital controls και οι απαιτήσεις από πελάτες που έχει και δεν πληρώνονται, οι οποίες διαμορφώνονται πάνω από 90 εκατ. ευρώ. Είναι δυνατόν όμως, οι αμοιβές του διοικητικού συμβουλίου να είναι όσο οι μισές ζημιές; Για την ακρίβεια, αυτές διαμορφώθηκαν στο 9μηνο πάνω από 4 εκατ. ευρώ. Στην εξαετία της κρίσης, οι σωρευτικές ζημιές του ομίλου, σύμφωνα με την αγορά αγγίζουν τα 80 εκατ. ευρώ και οι αμοιβές του Δ.Σ. προσεγγίζουν τα 48 εκατ. ευρώ. Γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι αυτά τα στοιχεία δεν τα παραβλέπει η αγορά και όσους ασχολούνται μαζί της και ειδικά το Χρηματιστήριο…
Ο κ. Β. Αποστολόπουλος είναι Διευθύνων Σύμβουλος της “Γ. Αποστολόπουλος Συμμετοχών Α.Ε.” από το 2000 και Διευθύνων Σύμβουλος του Ομίλου Ιατρικού Αθηνών από το 2003, που αποτελεί την ηγετική επιχείρηση του κλάδου υγείας στην Ελλάδα και την Νοτιοανατολική Ευρώπη και είναι εισηγμένη στο Χρηματιστήριο Αξιών Αθηνών. Είναι εκλεγμένος Πρόεδρος για δεύτερη συνεχή θητεία, της Ελληνικής Ένωσης Επιχειρηματιών (Ε.ΕΝ.Ε.), μέλος του διοικητικού συμβουλίου του διεθνούς επιχειρηματικού κέντρου και management του Πανεπιστημίου του Cambridge (CIBAM) καθώς και μέλος του Γενικού συμβουλίου του Συνδέσμου Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών (ΣΕΒ). Επίσης, μετέχει στα διοικητικά συμβούλια των θυγατρικών επιχειρήσεων του Ομίλου Γ. Αποστολόπουλου ως Πρόεδρος ή Διευθύνων Σύμβουλος, των οποίων τα συμφέροντα εκτείνονται από την υγεία ως τις ασφάλειες, το real – estate και το εμπόριο. Το 2008 τιμήθηκε με το διεθνές βραβείο “Giuseppe Sciacca” για ανθρωπιστικό έργο και τη συμβολή του στην κοινωνία. Αξίζει να αναφερθεί πώς κατέχει αριστείο στο Bachelor και στο διδακτορικό του.
Βεβαίως, τίποτα δεν είναι ίδιο με το 1984 που ξεκίνησε ο πατέρας του Γιώργος την περιπέτεια του Ιατρικού Κέντρου. Τότε προκαταβολή μόλις 5 εκατ. δραχμών (περίπου ú14.673) έπεισε τη Siemens να προμηθεύσει τη μονάδα με μηχανολογικό εξοπλισμό αξίας 120 εκατ. δραχμών (περίπου ú352.164). Το ρίσκο ήταν τεράστιο, αφού τότε το όραμα του ΕΣΥ σκίαζε κάθε ιδιωτική πρωτοβουλία. Σήμερα ο κ. Αποστολόπουλος ηγείται ενός ομίλου με ιδιωτικές κλινικές στην Ελλάδα και διαγνωστικά κέντρα στη Ρουμανία. Στον όμιλο, τις καλές εποχές ο τζίρος έφτανε στα 300 εκατ. ευρώ, απασχολούνται 2.800 άτομα. Καθόλου άσχημα για το παιδί από την Κόρινθο που σπούδασε στην ΑΣΟΕΕ, βιοπορίστηκε συντάσσοντας οικονομικές μελέτες για επιχειρήσεις και το 1971 σε ηλικία 30 ετών προσελήφθη ως υπεύθυνος προσωπικού στο νεοσύστατο τότε Θεραπευτήριο «Υγεία». Μέσα σε δύο χρόνια έγινε γενικός διευθυντής του νοσοκομείου, θέση στην οποία έμεινε για δέκα ολόκληρα χρόνια. Είχε μάθει τον χώρο καλά, απέκτησε γνωριμίες με προμηθευτές, διέβλεπε ότι ο κλάδος της ιδιωτικής Υγείας έχει μέλλον και πήρε τη μεγάλη απόφαση να κάνει κάτι δικό του. Το 1991 η εταιρεία εισήλθε στο Χρηματιστήριο, το 2000 ιδρύθηκε στη Θεσσαλονίκη το Διαβαλκανικό Κέντρο και πρόσφατα ολοκληρώθηκε το πενταετές επενδυτικό πλάνο του Ιατρικού ύψους 150 εκατ. ευρώ με την απόκτηση, ανακατασκευή και λειτουργία της κλινικής Νικολάου στο Περιστέρι, η οποία μετονομάστηκε σε Ιατρικό Περιστερίου. Η επέκταση του ομίλου έχει περιοριστεί λόγω της κρίσης, αλλά κανείς δεν μπορεί να πει ότι το ταξίδι δεν θα συνεχιστεί. Με τους μετόχους μειοψηφίας να συνεχίζουν να ελπίζουν…
