Πάνω από 100 Ρώσοι επιχειρηματίες και στελέχη επιχειρήσεων αναμένεται να συνοδεύσουν τον πρόεδρο της Ρωσίας Βλαντιμίρ Πούτιν στην επικείμενη επίσκεψή του στη χώρα μας, στις 28 Μαϊου. Ανάμεσά τους και υψηλόβαθμα στελέχη ενεργειακών εταιριών, όπως της Gazprom, της Rosneft,, κά, καθώς η Ενέργεια είναι από τους προνομιακούς τομείς για τους οποίους η ρωσική πλευρά ετοιμάζεται να ανακοινώσει μεγαλόπνοα σχέδια συνεργασίας.
‘Ενα από αυτά, αναμένεται να είναι ο νέος αγωγός, South Stream II, η απάντηση του Κρεμλίνου, στο “Νότιο Διαδρομο” και τον αγωγό ΤΑΡ. Πρόκειται για το πρότζεκτ, για το οποίο πριν από περίπου δύο μήνες, η ΔΕΠΑ, η Edison και η Gazprom υπέγραψαν στη Ρώμη, Μνημόνιο Κατανόησης. To σχέδιο προβλέπει τη μεταφορά ρωσικού αερίου από τη Μαύρη Θάλασσα σε χώρα της Ευρώπης, η οποία δεν κατονομάζεται στο μνημόνιο αλλά εκτιμάται ότι θα είναι η Βουλγαρία, και από εκεί στην Ελλάδα και την Ιταλία, με αναβίωση του παλαιού πρότζκετ διασύνδεσης των δύο χωρών “Poseidon”, των εταιριών ΔΕΠΑ και Edison.
Το νέο έργο έρχεται σε αντικατάσταση του South Stream Ι, ο οποίος ακυρώθηκε και του Τurkish Stream, που μπήκε στο συρτάρι μετά το πάγωμα των σχέσεων Μόσχας- ‘Αγκυρας εξ αιτίας των εξελίξεων στη Συρία. Η αντίθεση Ευρωπαίων και Αμερικανών στον South Stream II είναι δεδομένη, όπως και στα δύο προηγούμενα έργα, καθώς στόχος τους είναι να μειώσουν την εξάρτηση της ΕΕ από το ρωσικό αέριο.
Το συγκεκριμένο όμως έργο έχει να αντιμετωπίσει ανταγωνισμό και από την ίδια τη Ρωσία. H Gazprom συνεργάζεται με μεγάλους ομίλους όπως η Shell, η γερμανική Ε-ΟΝ κλπ στο πρότζεκτ για τον αγωγό Nord Stream II, την επέκταση με διπλασιασμό της χωρητικότητας του υφιστάμενου αγωγού Ρωσίας – Γερμανίας, Nord Stream I Σχεδόν όλοι οι αναλυτές συμφωνούν ότι η ζήτηση αερίου στην Ευρώπη δεν είναι αρκετή για να απορροφήσει το αέριο που θα μπορούν να μεταφέρουν και οι δύο αγωγοί, ο Βόρειος και ο Νότιος, ούτε τώρα ούτε στο ορατό μέλλον, τουλάχιστον.
Η Μόσχα όμως εμφανίζεται να επιμένει στις δύο εναλλακτικές διαδρομές, ίσως γιατί σχεδιάζει πολύ μακροπρόθεσμα και θέλει ανοικτές όλες τις επιλογές, ίσως γιατί ποντάρει στα συμφέροντα και τις αντιθέσεις που δημιουργεί το κάθε πρότζεκτ για χώρες και εταιρίες, ώστε κάποια στιγμή ένα από τα δύο τουλάχιστον να υλοποιηθεί. Σταθερός της στόχος είναι με κάθε τρόπο να διατηρήσει και να αυξήσει το μερίδιό της στην ευρωπαϊκή αγορά αερίου και να παρακάμψει την διαδρομή της Ουκρανίας. ‘Ενα μερίδιο, που δεν απειλείται μόνον από το αέριο των Αζέρων, αλλά και από το LNG των Αμερικανών και τις μελλοντικές εισαγωγές από το Ισραήλ, τις αραβικές χώρες και τα νέα κοιτάσματα της περιοχής.
