Παράκαμψη προς το κυρίως περιεχόμενο
Αγορά ηλεκτρικής ενέργειας
Από το κρατικό μονοπώλιο στο ρυθμιζόμενο ολιγοπώλιο
Γιατί η βιομηχανία αντιδρά και ζητεί στη νέα σχεδιαζόμενη αγορά να μη διατηρηθούν οι υφιστάμενες στρεβλώσεις με το πρόσχημα της δεσπόζουσας θέσης της ΔΕΗ.
Δευτέρα, 05/03/2018

Τα τελευταία χρόνια έχει αναδειχθεί ένα από τα κυριότερα προβλήματα ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας, που δεν είναι άλλο από το υψηλότερο κόστος ενέργειας ως προς τους Ευρωπαίους ανταγωνιστές. Πλέον όλοι παραδέχονται ότι με μη ανταγωνιστικές τιμές  στο ρεύμα και στο φυσικό αέριο, ο παραγωγικός ιστός της χώρας έχει χάσει πολύτιμο έδαφος και καίριοι τομείς της ελληνικής παραγωγής και μεταποίησης υπολείπονται έναντι του σκληρού διεθνούς ανταγωνισμού. Άλλωστε το ενεργειακό σε συνδυασμό με τις συνέπειες της οικονομικής κρίσης (πτώση της κατανάλωσης, υψηλά επιτόκια) αποτελούν τις βασικές αιτίες για την υποχώρηση του μεριδίου της βιομηχανίας στο ΑΕΠ. 

Όμως ειδικά για τον τομέα της ενέργειας το πρόβλημα έχει συγκεκριμένες ρίζες και οδηγεί σε συγκεκριμένα αποτελέσματα. Πελατειακές λογικές, κρατικά μονοπώλια και εδραιωμένα συμφέροντα αντιστέκονται σθεναρά σε κάθε απόπειρα να λειτουργήσουν και στη χώρα μας ανταγωνιστικές αγορές ενέργειας στο πρότυπο των αντίστοιχων ευρωπαϊκών και να σταματήσουν ή έστω να περιοριστούν δραστικά οι επιδοτήσεις στο χώρο της ενέργειας.

Για παράδειγμα η σημερινή αγορά ηλεκτρικής ενέργειας χαρακτηρίζεται από πλήθος στρεβλώσεων που θεσπίστηκαν σταδιακά στη διάρκεια της παρελθούσης δεκαπενταετίας στο όνομα της προστασίας των ιδιωτών παραγωγών ενέργειας έναντι της δεσπόζουσας θέσης της ΔΕΗ. Αποτέλεσμα; Και οι καταναλωτές να έχουν επιβαρυνθεί με εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ αλλά και η αγορά να μην έχει ανοίξει πραγματικά.

Ο νέος σχεδιασμός της αγοράς σύμφωνα με τις διατάξεις του "Μοντέλου Στόχου" (Target Model) αποτελεί μοναδική ευκαιρία η ελληνική αγορά ηλεκτρικής ενέργειας να ευθυγραμμιστεί πραγματικά με τα βασικά χαρακτηριστικά των ευρωπαϊκών αγορών προς όφελος της ανταγωνιστικότητας της παραγωγικής βάσης της χώρας και της Εθνικής Οικονομίας. Προς μεγάλη μας απογοήτευση, διαπιστώνουμε ότι ακόμη και αυτή η διαδικασία επιχειρείται να υπονομευθεί.

Με το πρόσχημα  της δήθεν προστασίας των ιδιωτών παραγωγών  ενέργειας έναντι της δεσπόζουσας θέσης της ΔΕΗ  επιχειρείται η  διατήρηση των κύριων  στρεβλώσεων της αγοράς που αντιμετωπίσαμε στο παρελθόν και της επέκτασής τους στο μέλλον!

Συγκεκριμένα  στην προς διαβούλευση πρόταση του ΛΑΓΗΕ προτείνεται “ως μεταβατικό μέτρο”  η διατήρηση της ρύθμισης της  επιβολής ελάχιστου ορίου στις προσφορές των παραγωγών, ίσο με το μεταβλητό κόστος κάθε μονάδας παραγωγής , παρότι η ρύθμιση αυτή δεν συμπεριλαμβάνεται στις οδηγίες του Ρυθμιστή.

Η διαιώνιση τέτοιων στρεβλώσεων, κάθε φορά με διαφορετικά προσχήματα, αποτελεί ανεπίτρεπτο πισωγύρισμα τη στιγμή που η χώρα επιχειρεί να ξεφύγει από ένα κύκλο δεκαετούς ύφεσης.

Οι ρυθμίσεις αυτές, εφόσον τελικά διατηρηθούν, θα εμποδίσουν την πραγματική σύνδεση της ελληνικής αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας με τις άλλες αγορές της Νοτιο-Ανατολικής Ευρώπης (ΝΑΕ), θα αυξήσει το κόστος για τους καταναλωτές και θα επηρεάσει σοβαρά την ανταγωνιστικότητα των βιομηχανιών μας.

Στην ουσία επιχειρείται  το κρατικό μονοπώλιο να αντικατασταθεί από ένα ρυθμιζόμενο ολιγοπώλιο!

Επίσης διαπιστώνουμε ότι η μέχρι σήμερα πρόοδος του όλου project μας επιτρέπει να διατηρούμε σοβαρές αμφιβολίες ως προς την έγκαιρη υλοποίηση της νέας αγοράς σύμφωνα με τους στόχους που έχουν τεθεί στο μνημόνιο ( Μάιος και Αύγουστος του 2018).

Δεν υπάρχει λοιπόν καμία λογική και καμία δικαιολογία για την ελληνική Πολιτεία και τις εκάστοτε κυβερνήσεις να συνεχίσουν να εθελοτυφλούν. Το ανταγωνιστικό κόστος ενέργειας αποτελεί βασική προϋπόθεση και θεμέλιο λίθο για την ανασυγκρότηση του βιομηχανικού ιστού της χώρας. Εάν θέλουμε να χτίσουμε σωστά και πάνω σε γερές βάσεις το μέλλον της χώρας οφείλουμε να διασφαλίσουμε όρους βιωσιμότητας για την ελληνική βιομηχανία.

Εμείς ως ΕΒΙΚΕΝ επιμένουμε. Το διακύβευμα είναι η ίδια η έξοδος της χώρας από την ύφεση και την κρίση.