Στον επίσημο πίνακα των αποτελεσμάτων των γερμανικών εκλογών του περασμένου Σεπτεμβρίου οι Χριστιανοδημοκράτες (CDU) και οι Χριστιανοκοινωνιστές (CSU) αναφέρονται ξεχωριστά. Καλό θα είναι να το θυμόμαστε αυτό, όπως και τους αριθμούς, που στέκονται δίπλα στα αρχικά των κομμάτων. Η CDU της κυρίας Μέρκελ συγκέντρωσε μόλις 26,8%, ενώ η CSU 6,2% για να φτάσουν μαζί στο ιστορικά χαμηλό 33%. Το ποσοστό της CSU εντός Βαυαρίας μεταφράζεται σε 38,8% το οποίο αποτελεί τραγωδία για ένα κόμμα, που είχε συνηθίσει σε ποσοστά πάνω από το 50% και έπαθε ...υστερία.
Αυτό εξηγεί πολλά, ειδικά από τη στιγμή που και τα τρία κυβερνητικά κόμματα, μετά την πρώτη παράλυση που έφερε το εκλογικό χαστούκι, αποφάσισαν να σχηματίσουν εκ νέου κυβέρνηση με μόνο άλλοθι ότι βρέθηκαν ακριβώς αιχμάλωτα των αριθμών.
Η κυβέρνηση που προέκυψε με το ...ζόρι δεν είχε κανένα ουσιαστικά μεγάλο στόχο. Οι προγραμματικές γενικολογίες της κυρίας Μέρκελ ενίσχυσαν αυτή την υποψία. Η ολοκληρωτική επιβολή της ατζέντας της ακραίας Δεξιάς στην πολιτική σκηνή το επιβεβαιώνει. Εκατό ημέρες μετά το σχηματισμό κυβέρνησης όλα κινούνται γύρω από το προσφυγικό. Κανένα κυβερνητικό κόμμα δεν δείχνει ικανό να αλλάξει τη θεματολογία, με την οποία βομβαρδίζεται η κοινή γνώμη, προς τέρψιν της ακροδεξιάς AfD.
Αυτό που κάνει ο Υπουργός Εσωτερικών Ζέεχοφερ, εκβιάζοντας ουσιαστικά την «προϊσταμένη» του, είναι βεβαίως άνευ προηγουμένου, αλλά αποτελεί κορύφωση μιας τάσης, που ξεκίνησε τα τελευταία χρόνια και έδωσε το δικαίωμα στους ακραίους νεοσυντηρητικούς να κρύψουν τη νεοφιλελεύθερη τους ατζέντα πίσω από έναν ανέξοδο εθνολαϊκισμό. Δεν είναι τυχαίο, ότι οι επιθέσεις για την πολιτική της καγκελαρίου στο προσφυγικό συνοδεύτηκαν από επικρίσεις για την διαλλακτική διάθεση, που προσπάθησε να δείξει απέναντι στα σχέδια Μακρόν για την Ευρωζώνη. Με ένα σμπάρο δύο τρυγώνια.
Ξαφνικά το σύνολο του συντηρητικού γερμανικού τύπου, ακόμα και οι πιο πιστές της εφημερίδeς, όπως η FAZ κατηγορούν τη Μέρκελ, ως υπεύθυνη για το σύνολο των προβλημάτων, που διχάζουν την Ευρώπη. Ακόμα και το Βrexit αποδίδεται ξαφνικά στο φόβο των Βρετανών, μπροστά στις εικόνες των εκατοντάδων χιλιάδων μεταναστών.
Αυτή η κριτική είναι ακραία και άδικη. Ηταν όμως αναμενόμενη, από τη στιγμή που η καγκελάριος αποφάσισε να ενδώσει στην αιχμαλωσία των αριθμών, όπως έκανε και προεκλογικά, όταν, πανικόβλητη από τις δημοσκοπήσεις, σιωπηρά αποκήρυξε την αρχική της στάση στο προσφυγικό. Το σκληροπυρηνικό γερμανικό κατεστημένο επιδιώκει τώρα να αποτρέψει οποιαδήποτε ψήγματα υποχώρησης προς μια πιο αλληλέγγυα πολιτική για την Ευρώπη μπορεί να μελετά η κυβέρνηση του Βερολίνου. Προχωρά σε μια ολοκληρωτική επίθεση, με στόχο είτε να επαναφέρει στον «ορθό δρόμο» την Ανγκέλα Μέρκελ ή αν χρειαστεί ακόμα και να την ξεφορτωθεί. Μοναδική της ελπίδα πλέον να πάει κόντρα ...στους αριθμούς και να παρουσιάσει ένα δικό της σχέδιο για τη Γερμανία και την Ευρώπη. Θα χρειαστεί τεράστιο πολιτικό θάρρος για να επιχειρήσει να δραπετεύσει με ένα τέτοιο τρόπο. Οποιος θέλει να στοιχηματίσει σε κάτι τέτοιο έχει μάλλον λεφτά για πέταμα...
Aπό το "Έθνος"
