Πολλά σύννεφα έχουν αρχίσει να μαζεύονται στο διαγωνισμό για την πώληση των λιγνιτικών μονάδων της ΔΕΗ.
Από τη μία, οι αντιδράσεις, με τη ΓΕΝΟΠ να προσφεύγει στα δικαστήρια, εντός και εκτός Ελλάδος κατά της διαδικασίας που ακολουθείται για την πώληση των τριών λιγνιτικών μονάδων στη Φλώρινα και τη Μεγαλόπολη.
Aπό την άλλη πλευρά η νέα διαφαινόμενη καθυστέρηση στην εφαρμογή του target model και το θολό τοπίο που δημιουργείται για τους υποψήφιους αγοραστές. Το target model, το μοντέλο- στόχος για τον τρόπο λειτουργίας των αγορών ηλεκτρισμού όλης της Ευρωπαϊκής ‘Ενωσης, από το 2017 που επρόκειτο να εφαρμοστεί αρχικά, όλο και αναβάλλεται και τώρα φαίνεται ότι μπορεί να μην πιάσει ούτε τη νέα προθεσμία, της 1ης Απριλίου 2019, μία προθεσμία, μάλιστα εξαιρετικά δεσμευτική, καθώς έχει συμφωνηθεί με τους δανειστές στο πλαίσιο της 4ης αξιολόγησης.
To target model, μεταξύ άλλων, καθιστά εφικτή τη σύναψη διμερών συμβολαίων παροχής ηλεκτρισμού μεταξύ παραγωγών και καταναλωτών, δυνατότητα στην οποία προσβλέπουν όλοι οι διεκδικητές των λιγνιτικών μονάδων της ΔΕΗ αλλά και μεγάλοι βιομηχανικοί καταναλωτές, καθώς για τους πρώτους εξασφαλίζει τη διάθεση της ηλεκτρικής ενέργειας και για τους δεύτερους την προμήθεια σε σχετικά ανταγωνιστικές τιμές.
Αν όμως καθυστερήσει το target model, τότε κανείς, από τους υποψηφίους επενδυτές, δεν μπορεί να ξέρει με ποιο ακριβώς καθεστώς θα λειτουργεί η μονάδα, την οποία επιδιώκει να αγοράσει. Και ποιος εγγυάται ότι η καθυστέρηση θα είναι για τρεις μήνες, όπως λέγεται, και ότι θα πάρει περισσότερο χρόνο…..όπως έχει συμβεί τόσες πολλές φορές στο παρελθόν με πληθώρα μέτρων.
Για αυτούς τους λόγους … και όχι μόνον, θα πρέπει να φροντίσουν η κυβέρνηση και οι αρμόδιες αρχές να μην υπάρξουν άλλες καθυστερήσεις. Γιατί το κόστος των συνεχών παρατάσεων και αναβολών τελικώς το πληρώνουμε όλοι και ακριβά.
