Είχαμε και κυκλώνα, ε το να αράξεις στο σπίτι ήταν το ιδανικό! Παρακολουθώντας τα πλάνα της τηλεόρασης αναφορικά με τις ζημιές που προκάλσε ο «Ξενοφώντας» και το φιλαράκι του ο «Ζορμπάς», ονομασίες τις οποίες έδωσαν κάτι χάκερς από την Νότια Ιταλία, παντού θα έβλεπα και από λίγο κατεστραμμένο οδικό δίκτυο. Όλος τυχαίως, για παράδειγμα στην Βόρεια Εύβοια και την περιοχή του Μαντουδίου, ο δρόμος περνούσε ανάμεσα από δύο ποτάμια. Στο Άργος, περιοχή την οποία τυχαίνει να γνωρίζω καλά λόγω καταγωγής, στην είσοδο της πόλης υπάρχει πραγματικά ένας «Ξεριάς», τον οποίο δεν θυμάμαι ποτέ να «σέρνει» έστω και μια σταγόνα νερό. Μόνο απόνερα από τις μπουγάδες τσιγγάνων, θυμάμαι. Πλην όμως, το «ποτάμι» περνάει δίπλα από σπίτια και κυρίως από δρόμο. Στην Μάνδρα, είδαμε τι συνέβη και πέρσι, αλλά και φέτος. Τα ρέματα φούσκωσαν πάλι. Αυτό που δεν είχαμε δει ήταν το πώς θα αντιδρούσε το Μάτι σε μία κακοκαιρία, αλλά το είδαμε κι αυτό. Δεν υπήρχε δάσος να συγκρατήσει το ορμητικό νερό κι αυτό έβρισκε διέξοδο μέσα από τα αυθαίρετα σκαλοπάτια που οδηγούν κάπου στη θάλασσα.

Λοιπόν, αυτό το παραμύθι των κακοτεχνιών, των αυθαιρέτων, της ελλιπούς συντήρησης, πρέπει να τελειώνει εδώ. Η ιδανική λύση θα ήταν να γκρεμιστεί πάλι αυτή η χώρα και να ξαναφτιαχτεί εκ του συστάδην. Επειδή δεν γίνεται αυτό πρέπει να πέσει πολύ χρήμα στις υποδομές. Αυτή θα δώσει ανάπτυξη πάνω από 4% και θα κρατήσει στον τόπο τους τις κοινωνίες. Και βεβαίως, απαιτείται παιδεία. Ποιος ήταν αυτός που έδωσε άδεια για… πολυκατοικία στο λιμάνι της Τήνου ή στην Αγία Μαρίνα στην Αίγινα; Η χούντα θα μου πείτε. Ναι, αλλά ποιος έδωσε άδεια για κατασκευή κυκλαδίτικου σπιτιού, κάπου στο Πήλιο; Η μεταπολίτευση. Αισθητικά, οικιστικά, παιδαγωγικά, εκσυγχρονιστικά είμαστε, συγνώμη για την έκφραση, για τα μπάζα. Πιο πολύ Ανατολή δεν γίνεται και θέλουμε τρομάρα μας «να ανήκομε εις την Δύσιν»…

Σχόλιο από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης