Ηταν μια «αθώα» διαρροή, στα όρια της δημοσιογραφικής επιτυχίας. Την περασμένη Πέμπτη κάποια γερμανικές ιστοσελίδες ανέφεραν ότι η Ανγκέλα Μέρκελ μάλωσε τον Ορμπαν. Ή μάλωσε με τον Ορμπαν. Διαρροή είναι αυτή και δε μπορείς να ξέρεις ακριβώς. Η γερμανίδα καγκελάριος είναι ενοχλημένη επειδή ο πρωθυπουργός της Ουγγαρίας και μέλος, του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, της Χριστιανοδημοκρατικής «Διεθνούς», διατηρεί πολύ στενές σχέσεις με τον Ιταλό εθνολαϊκιστή Ματέο Σαλβίνι. Και τον επέκρινε για αυτό σε στενό οικογενειακό κύκλο. Η ίδια δεν επιβεβαίωσε την είδηση, αλλά η διαρροή προφανώς θεωρήθηκε αρκετή από ορισμένους για να σώσει την τιμή της.
Πριν από μερικές εβδομάδες το ευρωκοινοβούλιο είχε συμφωνήσει να ζητήσει από την Κομισιόν να εκκινήσει την περίφημη διαδικασία του άρθρου 7 κατά της κυβέρνησης της Ουγγαρίας και ο διεθνής τύπος το πανηγύρισε δεόντως, ως κάτι που θύμιζε «νίκη της δημοκρατίας». Βεβαίως το θέμα πήρε τον γραφειοκρατικό δρόμο του και είναι αμφίβολο αν αυτή η διαδικασία πράγματι θα δρομολογηθεί πριν τις ευρωεκλογές και κυρίως αν θα υπάρξουν τελικά οποιεσδήποτε κυρώσεις για τον Ούγγρο πρωθυπουργό και τη χώρα του. Αλλά με αυτή την κίνηση και το Λαϊκό Κόμμα έσωσε την τιμή του. Τον «μάλωσαν» και αυτοίή έστω κάποιοι από αυτούς . Και καθάρισαν.
Ο ίδιος ο Ορμπαν φαίνεται να το διασκεδάζει ιδιαίτερα. Οχι μόνο γιατί μπορεί να δικαιώνει στην πατρίδα του το παραμύθι ότι κάποιοι στην Ευρώπη τον έχουν βάλει στο στόχαστρο. Αλλά κυρίως γιατί, όταν τα «μαλώματα» δεν ακολουθούνται και από κάποιες πιο χειροπιαστές συνέπειες, θα μπορεί να ισχυρίζεται ότι η ΕΕ είναι μια παρέα άβουλων πολιτικών, που απλώς ρητορεύουν, χωρίς κανένα απολύτως πρακτικό αντίκρυσμα.
Διασκεδαστικό για τον κύριο Ορμπαν πρέπει να είναι να ακούει και τον Χριστιανοδημοκράτη πρόεδρο του κοινοβουλίου τον Ιταλό κύριο Αντόνιο Ταγιάνι ή τον Αυστριακό καγκελάριο Σεμπάστιαν Κουρτς να μάχονται εναντίον της ιδέας να τον αποβάλουν από το Λαϊκό Κόμμα. Αλλά εκεί που η διασκέδαση ξεπερνά τα συνηθισμένα στις Βρυξέλλες όρια, και αγγίζει τα όρια του ξεφαντώματος είναι όταν ο Ούγγρος πολιτικός βγαίνει με ύφος ρυθμιστή των εξελίξεων και εκδηλώνει την στήριξή του προς τον Μάνφρεντ Βέμπερ, τον Γερμανό ευρωβουλευτή και επίδοξο επόμενο πρόεδρο της Κομισιόν. Και ο τελευταίος χαμογελά με ευγνωμοσύνη.
Πώς να πάρουν λοιπόν πρωτοβουλία να προτείνουν την αποβολή από το ΕΛΚ του κόμματος του κυρίου Ορμπαν η κυρία Μέρκελ, ο κύριος Ταγιάνι ή ο κύριος Βέμπερ; Αφού η ψήφος του μετράει. Οπως θα μετράει μετά το Μάιο κάθε ψήφος των ευρωβουλευτών του. Οι καιροί είναι δύσκολοι και δεν είναι ώρα τώρα να πετάς στο δρόμο τα κουκιά. Και το τελευταίο μετράει. Ακόμα και το πιο βαρύ και δύσπεπτο.
Από το Έθνος της Κυριακής
